Barnablaðið - 01.04.1981, Blaðsíða 2

2
Störf bama og tmgliaga
Við sumarkomu, pegar skólum lýkur, vaknar sú
spurning hjá fjölda barna hvað þau eigi að gera í
sumar. Hjá þorra barna er þetta ekkert vandamál,
þeirra erheima eiga í sveit, eða heimilum sem vinna að
framleiðslu til lands eða sjávar. í stœrri kaupstöðum
er lögð áhersla á unglingavinnu og viðkomandi bœj-
arfélög nota starfskrafta œskunnar til hreinsunar og
garðyrkjustarfa. Iðjuleysið er verst og leiðir til ills
eins.
Til eru œskumenn og stúlkur, sem spyrja: „Hvað
get ég gert fyrir Guð Föður skapara minn og Ríki
Hans?“
Er þar nokkurt verkefni fyrir œskufólk? Er það
ekki einungis hlutverk presta og hinna fullorðnu?
í Matteusarguðspjalli 21. kafla og 16. versi
stendur: „Af munni barna og brjóstmylkinga hefir þú
tilbúið þér lof. “ Er það nokkurt starf að lofa Drott-
inn?
Þegar Naaman yfirhershöfðingi Sýrlendinga, réðst
með her sinn inn í ísrael, þá tók her hans hernámi
unga stúlku. í framandi landi og fjarri foreldrum og
systkinum, mátti hún sœtta sig við að vera heimilis-
hjálp hjá konu yfirhershöfðingjans. Vegna œsku
sinnar gekk henni vel að lœra málið og iðjusöm hefir
hún verið. Hún eignast trúnað húsmóður sinnar. Öll
framkoma þessarar stúlku ber með sér vinsœld og
góðvild. Lœrdómur hennar i barnaguðsþjónustum
hefur ekki farið út í bláinn. Húsfrúin trúir ungu
stúlkunni frá ísrael fyrir því, að maður sinn gangi
með ólœknandi sjúkdóm. Hann er líkþrár. A llt hafði
verið gert til að fá bata. Skorti hvorki fé né tilraunir í
þá átt. En sjúkdómurinn hélt tökum sínum og jók
þau. Unga stúlkan fœr nú samúð með húsbónda sín-
um. Hún hefur djörfung til að segja húsmóður sinni
frá guðsmanni, (ekki miðli). Guðsmaðurinn hét Elísa
og með bœnum lœknaðist fjöldi manna, er til hans
kom. Vœri nú ekki rétt af Naaman hershöfðingja, að
heimsœkja Elísa?
Elísa var ekki starfandi lœknir sem slíkur, því tók
hann ekki laun fyrir bcenir sínar og ráðleggingar.
Sjúkrasamlög voru þá ekki til og ekki þýddi að leita
hjálpar hjá Almennum Ríkistryggingum, eins og gert
er í dag. Allt þetta var ekkert mál fyrir Naaman.
A ðeins að heilsan gœti komið, þá var hún þess virði að
leggja allt í sölurnar hennar vegna. Það er eins í dag!
Naaman fór nú af stað, með c.a. tíu talentur af
silfri, sem var mjög þungt, sex þúsund sikla af gulli,
sem voru ógurleg verðmœti og svo tíu alklœðnaði.
Verulega vönduð föt kosta nú í búð um 2000 kr. eða
20 þúsund í fataverðmœtum, sem munu gera um 2
milljónir gamlar krónur. Almenningur hefur ekki ráð
á slíku.
Naaman var með hesta og vagna og föruneyti, líf-
vörð og hermenn. Fór hann beint til kongungshallar-
innar. Konungurinn var óttasleginn. Hann gat ekki
lceknað líkþrá. Elísa kom nú til hjálpar og Naaman
var beint frá konungshöllinni, til heimilis guðs-
mannsins og nam staðar við húsdyr hans. Guðsmað-
urinn tók til veg trúarinnar og fyrsta sporið á þeim
vegi heitir hlýðni. Naaman átti nú mjög bágt. Hann
var vanurað láta hlýða sér, en hlýðnisspori Naamans
fylgdi auðmýking. Það eru peiri en hershöfðingjar
sem eiga bágt með að auðmýkja sig. Naaman hafði
reynt allt, án árangurs. Þetta átti hann bágast með.
Það virðist það sama hjá þorra fólks í dag hlýðni og
auðmýking, er það síðasta, sem samþykkt er.
Naaman auðmýkti sig og hlýddi og uppskar al-
gjöra lœkningu. Orð hernumdu stúlkunnar virkuðu
svo vel, að furðu vekur. Hún kom sér vel á vinnustað.
Stolti hershöfðinginn beygði sig. Þá skeði krafta-
verkið. Naaman var alheill og fór heim lœknaður af
sjúkdómi sínum. Hamingja og óblandin gleði ríkti í
heimilinu. Allt horfði til betri vegar. Þýðingarmikill
hlekkur í þessu öllu, var unga stúlkan, sem notaði
tœkifœri sitt. Kœri lesandi Barnablaðsins! Hvað vilt
þú gera fyrir guðsríki á þessu sumri? Tœkifœrin eru
mýmörg. Áreiðanlega þekkir þú einhvern sem er
orðinn aldraður og getur ekki lesið. Hvernig vœri nú
að heimsœkja hann og lesa fyrir viðkomandi úr
Nýjatestamentinu? Kannski er það afi og amma, hví
ekki sinna þeim, meðan þau eru hér. Bráðum eru þau
farin. Sá er þetta skrifar las fyrir háaldraðan og ,
sjóndapran, passíusálma Hallgríms Péturssonar.
Skólalœrdómurinn gekk mjög vel og leslaunin voru
Washinhús Biblía frá árinu 1747, sem varð grund-
völlurað merku biblíusafni. Kceru börn! Stundiðþað
sem fagurt er fyrir sjónum allra manna. Þá veldur
iðjuleysi ekki tjóni og þið leggið grundvöll fyrir fögru
mannlífi.
Ritstjórinn.