19. júní - 19.06.1951, Blaðsíða 52

},
Þeir koma fram á ennið, oft með dálitluin hörð-
um, skreyttir slöri, };rófgerðara en áður, blómum,
slaufum o. s. frv.
—+■ Hvaða litir eru mest í tízku núna?
Pastellitir, mjúkir, daufir litir. Mikið
sjást litbrifíði allt frá hvítii upp í „drapþ“, eins
í iuilii ojí }>á gjapian upp í skærgull, sítrónugult.
Dökkgrátt og dökkblátt eru algengustu undirstöðii-
litirnir nú, en svart er alltaf notað.
Efnin eru mest silki, nvlonefni, oft doppótt,
lín og bóinullarefni. Mikið ber á (lrögtum og
kápum úr þykkum silkiefnum. Þær er liægt að
nota úti á sumrin, en sem kjóla á veturna. Káp-
ur, sem eru flíkur, er alltaf þarf að nota bér
á íslandi, eru nú mikið í tízku með bálflöng-
um ermum og eru þá notaðir við þær liáir banzk-
ar. Þetta væri auðvitað óbentugt bér, þar sem
ekki er bægt að klæðast slíkum flíkum nema
blýjustu vikur samarsins. Annars eru kápur alla
vega breytilegar, ýmist mjög víðar eða þröng-
ar niður í mitti, með belti og víðu pilsi.
Kvöldkjólarnir eru enn mest hlýralausir. en
líka með einum Iilýra eða einni ermi. Þeir sjásl
jafnt með þröngu og víðu pilsi, en sé það vítt,
er efnið ekki sparað. Englendingar koniu með
svokölluð trompetpils og eru mjög stoltir af.
Þau eru þröng niður undir bné, en fá þá í sig
mikla vídd.
Hvernig er síddin?
Hún er sú sama og 1950. Árið 1949 stytt-
ist bún mikið frá því, sem var, og hefur lítið
breytzt síðan. Pilsin ná niður á miðjan kálfa,
og er það, að mínum dómi, klæðilegast fyrir
flesta. Annars er síddin skiljanlega ofurlítið breyti-
leg eftir ba-ð bverrar konu og því, sem benni
fer bezt. Ég er til dæmis í sama pilsinu núna
og þegar ég kom frá Ameríku fyrir fjórum ár-
um síðan. Þá þótti það mjög sítt, en er kven-
fólk bér fór að ganga í pilsum niður á ökla, þótti
það allt of stutt. En þetta er mín sídil, og þannig
verður bver að finna það, sem benni bæfir bezt
auðvitað í samræmi við tízkuna —, bætir
bún við.
Finnst yður rélt af íslenzku konunni að
vera að elta útlönd í blindni, bvað tízku snertir?
Ákveðið nei! Við höfum þannig loftslag,
að slíkt er í raun og veru óbugsandi, en því
miður vill ekki ósjaldan brenna við, að minna
sé liugsað um slíkt en skyldi. Við sjáum stund-
um stúlkur í fatnaði, sem er að vísu nýjasta
tízka, en verður bér á fslandi allt að því lilægi-
legur og gerir útlit konunnar gagnstætl því,
sem bún lilýtur að liafa ætlazt til.
Vonandi breylist þetta smám saman, enda er
fyrirbrigðið „tízka“ svo ungl bja okkur. ömmur
okkar og mæður, margra hverra, gengu í íslenzk-
um búningi, og þá kom ekkert slíkt til greina.
fslenzkt kvenl'ólk ætli að bugsa meira um
að leita að því, sem liæfir því sérstaklega og
laga tízkuna eftir sér, en ekki verða þrælar benn-
ar. Tízkan befur orðið til vegna kvennanna, en
þa>r ekki fyrir balia. Svo verður liver kona að
velja fatnað sinn í samræmi við vinnu sína. Hús-
móðirin getur t. d. verið í morgunkjólum eða
öðrum innifatnaði við vinnu sína, en stúlkan
sem vinnur úti, þarf að eiga fleiri fatnaði til
að mæta í út á við.
Ef vel á að vera, eignumst við með tímanum,
eins og mörg önnur lönd, tízku fyrir okkur, sem
gerir ekki meira en að styðjast við fvrirmyndir
binna stóru úti í lieimi, en er í skvnsamlegu
samræmi við lifnaðarháttu okkar og loflslag.
Meðal annarra orða, bvernig finnast yður
íslenzku skórnir?
Þeir eru oft fallegir á að líta, en
bvggingunni er aðeins ábótavant. Það
blýtur að lagast með aukinni reynslu. Þar sem
við fáum vfirleitt ekki nema lélega skó af er-
lendum markaði, sem eru ódýrari en þeir ís-
lenzku, finnst mér ástæðulaust að flýtja inn
mikið af útlendum skófatnaði.
En bvað finnst yður uin efnin??
Mér finnst stærsti gallinn að sjá næstum
í bverjum búðarglugga sömu efnin, og allt of
lítil fjölbreytni.
Auk þess fyndist mér að gjaldeyrinum væri
betur varið, ef meira væri keypt inn af vanil-
aðri efnum, enda þótt })að væri dýrara í augna-
blikinu.
Hvernig virðist vður íslenzkar stúlkur
klæddar?
Yfirleilt vel. Það er minni munur á klæðn-
aði fólks bér en annarsstaðar. Islenzka búðar-
stúlkan er til dæmis mun betur klædd en sú
franska, en í Frakklainli er líka til stétt kvenna,
sem er svo glæsilega klædd, að slíkt þekkist varla
bér á landi, eins og skiljanlegt er í svona litlu
og fátæku })jóðfélagi.
Hvað virðist yður íslenzku konuna skorta
mest í klæðaburði?
Hæfileika til að velja og liafna, þegar hún
kaupir sér föt. Hún fær sér eina og eina flík,
19. JCNÍ
38