19. júní


19. júní - 19.06.1960, Blaðsíða 40

19. júní - 19.06.1960, Blaðsíða 40
Sjúkrakcnnari. Frú Sigríður Björnsdóttir hefur síðastliðin þrjú ár unnið við Barnadeild Landsspítalans og stund- að þar nýstárlega starfsgrein. — Hvað kallar þú þetta starf, Sigríður? Ég kalla það oftast sjúkraiðju. Dr. Helgi heit- inn Tómasson kallaði það vinnulækningar. Einn- ig hefur heyrzt orðið athafnalækningar. Á ensku er starfsgreinin nefnd „occupational therapy", en á dönsku „beskæftigelsesterapi“. Þessi starfsgrein er orðin fastur liður i starf- semi flestra eða allra meiriháttar sjúkrahúsa, eink- um í enskumælandi löndum og á Norðurlöndum. Aðalþróunarferill sjúkraiðjunnar verður rakinn til viðleitni þessara þjóða að koma særðum og sjúk- um hermönnum sem fyrst til starfa eftir síðustu heimsstyrjöld, þótt starfsgreinin sjálf sé miklu eldri. — Hve langt er námið? Þetta er þriggja ára nám, bóklegt og verklegt. M. a. er kennd likams- og lífeðlisfræði, sálarfræði, mjög fjölbreytilegar handiðar og myndagerð, og auk þess er krafizt starfsþjálfunar á sjúkrahúsum vissan hluta námstímans. — Hafa aðrar konur lagt stund á þessa starfs- grein? Já, frk. Jóna Kristófersdóttir er starfandi sjúkra- kennari á Kleppi. Hún lauk prófi í Kaupmanna- höfn. Ég lauk teikni- og föndurkennaraprófi hér og kenndi í Kvennaskólanum í Reykjavik, Austur- hæjarharnaskóla og á barnaheimili nokkur ár. Síðan fór ég utan og starfaði að sjúkraiðjunni tæp þrjú ár undir leiðsögn lækna og sjúkrakenn- ara á bamasjúkrahúsum i Englandi og Dan- mörku. Þar sem ég ætlaði eingöngu að starfa meðal sjúkra barna, áleit ég þetta heppilegasta undirbúninginn. — Þú sérð ekki eftir að fara inn á þessa braut? Nei, öðru nær. Starfið fellur mér betur og bet- ur. Verkefnin eru líka óþrjótandi og breytileg. Fyrsta skilyrði, til þess að sjúkrakennari geri sjúkl- ingi gagn, en skaði hann ekki, er, að hann viti, hvað að sjúklingnum gengur og á hvaða stigi sjúkdómurinn er. Sjúkraiðjukennarinn þarf að vera fær um að veita sjúklingnum verkefni eftir getu hans og þörfum, hvorki of þungt né of létt, fylgja síðan eftir jafnt og þétt, samkvæmt því sem kraftar sjúklingsins eflast, svo að iðjan verði stöðugt örv- andi fyrir sjúklinginn. Gæta verður þess að taka ekki of stórt stökk, sem gæti orðið til þess, að sjúklingurinn ofreynist eða missi áhugann eða jafnvel kjarkinn fyrir starfinu. Mér dettur í hug lítið dæmi frá barnasjúkrahúsi í Birmingham. Þar var hópur barna, sem gengið hafði undir brjóst- aðgerð. Fyrst eftir aðgerðina var sjúkraiðja þeirra hlutlaus. Þeim voru t. d. sýndar mynda- bækur og sagðar sögur. Brátt fóru þau að gerast þátttakendur. Þau fengu að líma, klippa og brjóta pappír; þeim voru sýndar ýmsar þrautir, fingra- fit, eldspýtnagátur og peningagaldrar o. s. frv. Með batanum var meira lagt upp úr hreyfingum, þau fengu að vefa, flétta, mála og teikna. Þegar þau losnuðu af rúmstokknum, skildu þau ekki, hvers vegna þeim var í iðjuherberginu fengin löng vefjaskytta, langur pensill og þeim sagt að teikna stóra mynd á veggtöfluna: Það var til að þjálfa brjóstvöðvana. En aldrei má gleyma hinni sálfræðilegu hlið málsins, þjálfa hugann um leið og höndina. Eng- inn vafi er á því, að sjúkraiðjan getur haft bæt- andi áhrif á andlega líðan sjúklingsins. Með sam- tölum, leik og iðju beinist hugur sjúklingsins að athöfninni, og er þá síður hætta á því, að hann sökkvi sér niður í daprar hugsanir um persónuleg vandamál. Ég er ekki í neinum vafa um, að þörf sérmennt- aðra kvenna á þessu sviði fer sívaxandi. Þessi starfsgrein er nú nær eingöngu unnin á sjúkra- húsum. En þess verður ekki langt að bíða, að nán- ara samstarf skapist milli starfandi lækna og sál- fræðinga og sjúkrakennaranna og þróunin verði hér eins og í öðrum löndum. G. P. H. 38 19. JtJNÍ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

19. júní

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: 19. júní
https://timarit.is/publication/671

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.