19. júní


19. júní - 19.06.1960, Blaðsíða 30

19. júní - 19.06.1960, Blaðsíða 30
að. Þær áttu langt tal saman, sem lauk svo, að frú Eva Jacobsen tók sjálf að sér að kenna henni og kom eftir það annan hvern dag á sjúkrahúsið, þar til námskeiðunum var lokið og Ólöf hafði fengið ágætan vitnisburð. Heilsan var samt ekki sem bezt, því að á meðan hún dvaldist þarna, lamaðist Ólöf á vinstri hendi, og lauk þar með draumi hennar um að verða handavinnukennari, sem lengi hafði búið með henni. Ólöf var nú send heim aftur, og í þriðja sinni hafnaði hún á stofu 4 í Landsspítalanum. Kjarkinn missti hún þó ekki. Eitt sinn um haust- ið slæddist ég inn á Landsspítalaganga og settist hjá Ólöfu. Hún trúði mér þá fyrir því, að hún ætl- aði nú að fara að kenna orðblindum börnum að lesa. Hún hafði talað við Helga Elíasson fræðslu- málastjóra og Brand Jónsson skólastjóra málleys- ingjaskólans. Þeir höfðu börn undir höndum, sem þörfnuðust sérstakrar kennslu til lestrarnáms. Nú vantaði Ólöfu kennslustofu í kjallara, þar sem hægt væri að aka hjólastólnum beint inn. Hún vissi til þess, að lögreglan flutti stundum lamað fólk og gerði sér vonir um að geta fengið hana til þess að flytja sig til og frá. Ég var svo lánsöm að búa einmitt í slíkum kjallara, svo að við sömdum um húsnæðið, og lögreglan tók að sér flutninginn á Ólöfu og stólnum. Allan þann vetur kenndi hún börnum í einka- tímum, með þeim aðferðum, sem hún hafði lært í Orðblindraskóla Evu Jacobsens og Erik Dedlev- sens. Þegar hún fór að kenna, tók hún upp bréfa- samband við kennara sinn í Kaupmannahöfn, sem studdi hana með ráðum og dáð. Þessi vetur var þó mjög erfiður Ólöfu, því að allan morguninn var hún í æfingum, nuddi og böðum, en kenndi svo frá kl. 1—4 úti í bæ. Reynslan varð henni líka mikils virði. Nú fann hún, að hve vel sem henni gengi að kenna hverju einstöku barni, þá hefði hún ekki kennararéttindi, og yrði henni því ómögulegt að fá kennslustörf við skóla. Hún yrði því að taka kennarapróf. Að fengnu leyfi lækna Landsspítalans fékk hún að ganga undir inntöku- próf í Kennaraskólann haustið 1957 og stóðst það með ágætum. Nú settist hún í Kennaraskólann og fór oftast ein í lijólastólnum yfir túnið í skól- ann. I vondu veðri fylgdi einhver hjúkrunarnem- inn henni. Þegar þangað kom, beið hún, þar til einhverjir nemendur báru hana upp i kennslu- stofuna, og eins báru þeir hana aftur niður að kennslu lokinni á daginn. Upp túnið til baka voru alltaf einhverjir samferða, sem ýttu stólnum upp í spítalann aftur. I þrjá vetur hefur þetta gengið. Á hverju vori lauk hún tilskildu prófi og hóf aft- ur nám að hausti. Hinn 27. maí í vor lauk Ólöf kennaraprófi frá Kennaraskóla íslands með ágætri einkunn. Nú er hún orðin kennari með fullum réttindum og sérnámi í lestrarkennslu orðblindra barna. Auk þess hefur nú aftur komið máttur í vinstri höndina, svo að það má segja, að í vor hafi hún unnið marga sigra. „Ég óska þér til hamigju með sigurinn, Lóa. Ertu ekki glöð að hafa nú lokið náminu?" spyr ég, þegar ég sezt hjá henni á ganginum, þar sem hún situr í stólnum, svolítið þreytuleg eftir prófin. „Jú, sannarlega. En ég get aldrei nægilega þakk- að læknunum hér, hvað þeir hafa verið mér góðir. Án þeirra hjálpar og skilnings hefði mér verið þetta ómögulegt. Og nú á ég að fara í nudd og ef til vill eitthvað fleira til þess að geta hafið kennslu í haust. P. J. Ama bundin út viS sjó auma grund ég byggi. Finnst þér undur á mér þó illa stundum liggi? Indíana Albertsdóttir. Ýmsir fást þar um og slást, óska, þjást og dreyma, rúnir mást, er ristir ást, ráS er skást aS gleyma. Þóra Jónsdóttir. ÁSur þrátt ég yndis naut, illt viS mátti glíma, lifi í sátt viS liSna þraut, HSur aS háttatíma. Rakel Bessadóttir. Þegar fjúkiS felur sýn, fennir á hnúka daga langa, hlýja, mjúka höndin þín, hún á aS strjúka mína vanga. Lára Árnadóttir. •28 19. JÚNÍ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

19. júní

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: 19. júní
https://timarit.is/publication/671

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.