19. júní - 19.06.1964, Qupperneq 21

taka með mér af einhverjum réttinum og færa
Guðmundi og Halldóri, bróður mínum, en þeir
bjuggu þá saman og höfðu fæði hjá sjálfum sér,
svo það kom sér aldeilis vel að fá svona kræsing-
ar, enda biðu þeir ævinlega með að borða kvöld-
matinn, þangað til ég kom.
Eldhússvuntur okkar voru ósniðnar, aðeins af-
langt stykki úr hör, eins og breitt handklæði, og
hnýtt að aftan. Ég fékk nýtt Stykki á hverjum
morgni, en ef ég óhreinkaði þær lítið, fékk Nóra
þær næsta dag. Nóra var búin að vera þarna lengi.
Hún hafði það starf að þvo alla potta og pönnur,
sleifar og önnur áhöld. Hún var krypplingur og
var orðin roskin. önnur stúlka ung var líka við
matreiðsluna, kölluð jómfrúin.
Ég tel mig ákaflega heppna að hafa notið til-
sagnar Þóru Pálsdóttur; hún var trú og vönduð og
bar virðingu fyrir starfi sínu og kenndi öðrum það
líka. Ég hef húið að því alla mína ævi að vera und-
ir handleiðslu hennar þennan tíma og ég lield
ekki, að henni hafi fallið neitt sérlega illa við mig
heldur.
Hún lét þá ósk í ljós, að hana langaði til að fá
að deyja heima á Islandi, en ekki fékk hún þá ósk
uppfyllta. Síðustu árin var hún alveg farin að
heilsu. Það var víst ekki meining hennar, þegar
hún fór unglingur til Jóns Sigurðssonar, að kveðja
landið fyrir fullt og allt, þótt sú yrði raunin á.
Sumir fara alfarnir, þótt þeir ætli sér það ekki.
Og svo var með Þóru mína Pálsdóttur. Hún var
mæt kona. Blessuð sé hennar minning.“
Fífusund
Ógn er hún falleg fífan
fannahvít, létt og mjúk.
Sundið er allt á iði
við allra minnsta fjúk.
1 blævindi sveigir og beygir
hún bjarthœrða kollinn sinn
eins og stúlka í Austurstrœti
uppgreidd méS bros um kinn.
En fáir gefa henni gætur
nú gleSur hún engan meir
í fyllingu tímans hún fölnar
fellur aS moldu og deyr.
Einu sinni átti þó margur
erindi í sundiS hér
hvert barn sem af bæ gat komizt
bar hana í höndum sér.
Jafnrétti - misrétti
Framhald af bls. 8
látna, en börn % hluta. Ef engir niðjar eru á lifi,
tekur maki % hluta arfs, en foreldrar j/3.
Hjónin liafa sama rétt til að ráðstafa allt að 1/3
hluta eigna sinna með erfðaskrá, og hefur laga-
legur umráðaréttur eiginkonu (maka) í lifanda lífi
ekki áhrif á þann rétt. Erfðalögin líta þannig al-
veg framhjá því misrétti, sem hjónum er búið með
öðrum lögum, sem grípa inn i fjármál þeirra.
Jafnrétti erfðalaganna, sem gilt hefur í megin-
atriðum í meira en hundrað ár og þykir sjálf-
sagður hlutur, ætti að verða fyrirmyndin við
breytingar á lögum um fjármál hjóna, lögum um
tekju- og eignarskatt, svo og lögum um útsvör.
Þá yrði stigið stórt spor frá misrétti til jafnréttis.
Er hún amma sig lagSi
ömmunni sinni hjá
fátt var eins mjúkt og fífu-
koddi aS sofna á
og beint mátti bágindi kalla
í búi undir veturinn
ef enginn var fífukveikur
í kotinu, drottinn minn!
Þegar flest sem lifSi, undir fargi
fanna og skammdegis lá
þáS var IjósiS hennar sem lýsti
landinu okkar þá.
Ögn er hún falleg fifan.
Petra Pétursdóttír.
19. JÚNl
19