19. júní


19. júní - 19.06.1964, Blaðsíða 13

19. júní - 19.06.1964, Blaðsíða 13
Etna á Sikiley. gosinu árið 1669, sem áður er minnzt á. Smám saman varð landið hrjóstrugra og gróðurinn fá- skrúðugri, og að lokum tóku við svartir, gróður- lausir öskuflákar. Bílvegurinn endaði í 1800 metra hæð, en þá tók lyfta við. Við áttum klukkutíma hið framundan, þar til röðin kæmi að okkur í lyft- unni, svo að við notuðum tímann til þess að lit- ast um. Hér var miklum mun kaldara en niðri við hafið. Þar voru 30° í skugganum, en hér um það bil 10°. Við sáum Kataníu óglöggt i hitamóð- unni langt fyrir neðan okkur, og Miðjarðarhafið var ekki lengur blátt, heldur hjúpað silfurlitaðri slikju. Hér við endann á bílveginum er Hótel Etna og veitingastofa. Einnig er hér minjagripasala, þar sem kaupa má myndir af Etnu, auk ýmissa smá- hluta, sem fást í flestum minjagripaverzlunum hvar sem er í heiminum, aðeins með mismunandi áletrunum. Hér voru margir erlendir ferðamenn auk okkar, en mest bar á Þjóðverjum. Það er sama hvar er farið, alls staðar eru Þjóðverjar fyxir. Að lokum kom röðin að okkur að fara með lyft- unni. Hún er þannig útbúin, að gildir vírar eru strengdir milli hárra járnstólpa, og neðan í virana eru hengd eins konar búr, sem taka 8—10 manns hvert. Þessi búr eru svo send upp með vissu milli- bili. Satt að segja eru lyftur af þessu tagi þau farartæki, sem mér er einna minnst gefið um. Meðan við höngum svona í algjörri óvissu milli himins og jarðar og dinglum til og frá lilustandi á urgið og sargið í vírunum, vakna óþægilegar spurningar í huga minum. Hverstu strangt skyldi öryggiseftirlitið vera hér á Ítalíu með svona far- artækjum? Hvað gerist, ef hvessir skyndilega meir en lyftan þolir? Hvað skyldi vera langt niður að jörð? O. s. frv. Hlíðar Etnu eru brattar að ofan- verðu, og svona búr mundi kútveltast mörg liundr- uð metra niður — við fengjum fljótt að vita vissu okkar um, hvað við tæki eftir þetta vort jarðlíf, ef . . ., en hugsum ekki meir um það. Ég hét því með sjálfri mér að stíga aldrei fæti mínum inn í þetta apparat framar, ef ég kæmist lifs af. Það heit hef ég haldið dyggilega. Við stigum úr lyftunni í 3 þúsund metra hæð. Þar er heldur eyðilegt um að litast, ekkert nema 19. JONI 11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

19. júní

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: 19. júní
https://timarit.is/publication/671

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.