19. júní - 19.06.1964, Síða 13

Etna á Sikiley.
gosinu árið 1669, sem áður er minnzt á. Smám
saman varð landið hrjóstrugra og gróðurinn fá-
skrúðugri, og að lokum tóku við svartir, gróður-
lausir öskuflákar. Bílvegurinn endaði í 1800 metra
hæð, en þá tók lyfta við. Við áttum klukkutíma
hið framundan, þar til röðin kæmi að okkur í lyft-
unni, svo að við notuðum tímann til þess að lit-
ast um. Hér var miklum mun kaldara en niðri
við hafið. Þar voru 30° í skugganum, en hér um
það bil 10°. Við sáum Kataníu óglöggt i hitamóð-
unni langt fyrir neðan okkur, og Miðjarðarhafið
var ekki lengur blátt, heldur hjúpað silfurlitaðri
slikju. Hér við endann á bílveginum er Hótel Etna
og veitingastofa. Einnig er hér minjagripasala, þar
sem kaupa má myndir af Etnu, auk ýmissa smá-
hluta, sem fást í flestum minjagripaverzlunum
hvar sem er í heiminum, aðeins með mismunandi
áletrunum. Hér voru margir erlendir ferðamenn
auk okkar, en mest bar á Þjóðverjum. Það er sama
hvar er farið, alls staðar eru Þjóðverjar fyxir.
Að lokum kom röðin að okkur að fara með lyft-
unni. Hún er þannig útbúin, að gildir vírar eru
strengdir milli hárra járnstólpa, og neðan í virana
eru hengd eins konar búr, sem taka 8—10 manns
hvert. Þessi búr eru svo send upp með vissu milli-
bili. Satt að segja eru lyftur af þessu tagi þau
farartæki, sem mér er einna minnst gefið um.
Meðan við höngum svona í algjörri óvissu milli
himins og jarðar og dinglum til og frá lilustandi
á urgið og sargið í vírunum, vakna óþægilegar
spurningar í huga minum. Hverstu strangt skyldi
öryggiseftirlitið vera hér á Ítalíu með svona far-
artækjum? Hvað gerist, ef hvessir skyndilega meir
en lyftan þolir? Hvað skyldi vera langt niður að
jörð? O. s. frv. Hlíðar Etnu eru brattar að ofan-
verðu, og svona búr mundi kútveltast mörg liundr-
uð metra niður — við fengjum fljótt að vita vissu
okkar um, hvað við tæki eftir þetta vort jarðlíf,
ef . . ., en hugsum ekki meir um það. Ég hét því
með sjálfri mér að stíga aldrei fæti mínum inn í
þetta apparat framar, ef ég kæmist lifs af. Það
heit hef ég haldið dyggilega.
Við stigum úr lyftunni í 3 þúsund metra hæð.
Þar er heldur eyðilegt um að litast, ekkert nema
19. JONI
11