19. júní - 19.06.1964, Blaðsíða 32

Védís Jónsdóttir frá Litluströnd var fædd að
Arnarvatni í Mývatnssveit 12. janúar 1885, dáin
7. júní 1963. Foreldrar hennar voru hjónin Jakob-
ína Pétursdóttir frá Reykjahlíð og Jón Stefánsson
af Skútustaðaætt. Komu þar saman merkir ætt-
stofnar, sem um langt skeið hafa verið miklir ætt-
stuðlar merkilegra ætta á landi hér. Faðir Védísar
var alþjóð kunnur undir rithöfundarnafninu Þor-
gils gjallandi. Samband hans við þessa gáfuðu dótt-
ur má að nokkru skynja í grein, sem birtist í
„19. júní“ 1958 og nefnist Bréf til Védísar. Hún
var ein af þeim fáu manneskjum, sem ég hef þekkt
á langri ævi, sem manni þótti ósjálfrátt vænt um
við fyrstu kynni. Hún var svo hrein og björt, að
manni fannst, að ekkert dimmt eða skuggalegt gæti
þróazt í návist hennar. Ung að árum var Védís
sett til mennta, bæði utan lands og innan, og stund-
aði hún kennslu í hússtjórn og fleiri fræðum í
sveitum Suður-Þingeyjarsýslu. Hún var í marga
áratugi formaður Kvenfélags Mývetninga og í
stjóm Sambands þingeyskra kvenna. Beitti sér fyr-
ir stofnun Alþýðuskólans á Laugum, og að því
er ég bezt veit, sótti hún landsfundi K.R.F.Í. frá
byrjun, og lagði þar jafnan gott til mála.
Árið 1922 giftist Védís Jóni Sigurðssyni af Skútu-
staðaætt og eignuðust þau eina dóttur, Jónu, er
giftist frænda sinum, Stefáni Sigurðssyni, og búa
þau að Vogum í Mývatnssveit. Þar dvaldist Védís
jafnan á sumrin, á meðan henni entist heilsa. Að-
eins einu sinni auðnaðist mér að hitta Védísi á
heimili dóttur hennar í Vogum. Þá flugu mér í hug
Ijóðlínur Guðmundar Friðjónssonar: ,.Hún elskaði
ekki landið, en aðeins þennan blett,“ og þó. —
Ég er viss um, að Védís elskaði landið allt, en eng-
um, sem ah’nn er upp í Mývatnssveit, er hægt að
leggja það til lasts, þó að þeir elski „þennan blett“
umfram allt annað. Hún var svo geislandi björt
og kát í þetta sinn, að ég minnist ekki að hafa séð
hana slíka öðru sinni. Til æviloka mun ég vera
þakklát fyrir að hafa kynnzt Védísi frá Litluströnd.
Á 50 ára afmæli K.R.F.I. var Védís kjörin heið-
ursfélagi i þakkar skyni fyrir störf hennar að fé-
lagsmálum.
GuSrún Reykholt var f. 8. apríl 1885, d. 7. júní
1963. Foreldrar hennar vom síra Guðmundur
Helgason, prófastur í Reykholti, og kona hans
Þóra Ásmundsdóttir prests í Odda. Ung fór hún
utan og nam tónlist og tungumál í Kaupmanna-
höfn. Síðar stundaði hún skrifstofustörf í Berlín.
Þegar Ríkisútvarpið tók til starfa árið 1930 var
Guðrún ráðin þangað og falin störf í tónlistar-
deildinni, og þar vann hún til ársins 1957, er hún
lét af störfum fyrir aldurs sakir. Um hana látna
skrifaði samstarfskona hennar í 23 ár á þessa leið:
„Guðrún var sérstakur persónuleiki og ein af þeim
minnisstæðustu samferðamönnum, sem ég hef átt
leið með. Hún var mjög gáfuð og hámenntuð, heil-
steypt og sönn, sú, sem ekki mátti vamm sitt vita
í neinu. Umhyggja hennar og samvizkusemi gagn-
vart starfinu var með eindæmum. Starf hennar
við Ríkisútvarpið verður seint metið, en svo mun
fara um flesta þá, sem vinna störf sín í kyrrþey.
. . . Hún hafði yndi af því að ræða um dýpstu rök
tilverunnar, og minnist ég þeirra stunda með þakk-
læti. Þá ekki síður, er hún tók gítarinn í vinahópi
og söng með okkur. Hún hafði fallega sópranrödd,
og vil ég segja, að hún var hrókur alls fagnaðar,
þegar því var að skipta.“
HallfriSur Brynjólfsdóttir hjúkrunarkona var f.
29. febr. 1892 i Broddanesi i Strandasýslu, d. 18.
júní 1963. Foreldrar hennar voru Ragnheiður Jóns-
dóttir og Brynjólfur Jónsson bóndi á Broddadalsá.
Maður hennar var Jón Grímsson bankafulltrúi, og
eignuðust þau tvö börn. Hallfríður fór til Kaup-
mannahafnar árið 1917 til að nema hjúkrunarstörf,
og er það haft á orði, að hún eftir eins árs nám
bauðst til að taka næturvaktir á Kommune-sjúkra-
húsinu, þar sem hún stundaði nám, þegar spánska
veikin geisaði í Kaupmannahöfn árið 1918. En
þessar næturvaktir hliðruðu flestir sér við að taka,
30
19. JÍTNl