19. júní - 19.06.1964, Qupperneq 36

Tómstundaverkefni barna og ungmenna
Ad beidni 19. júní gera þrjár konur hér grein fyrir því
hvaÖa tómstundastörf þœr telji œskilegust fyrir börn og ungmenni
Gudrún Stephensen
Þegar talað er um tóm-
stundastarf barna, geri ég
ráð fyrir, að þar sé átt við
börn á skólaaldri, stálpuð
böm og unglinga, verkefni
þeirra og áhugamál utan
skólatíma.
Tómstundastarf er orðið
mikilvægur þáttur í lífi
fjöldans og gott að ung-
menni temji sér þau í æsku af ýmsum ástæðum.
M. a. getur verið gott að grípa til þess seinna í líf-
inu, þegar skyldustörfin fara að léttast. Fólk get-
ur haft ánægju af að safna t. d. eldspýtustokkum
eða skeljum í æsku og fræðzt um þá staði, sem
hlutirimar koma frá, lagt safnið til hliðar um
árabil og endurvakið söfnunina hvenær sem er.
Barninu er eðlileg sterk athafnaþörf og löngun
til að fást við verkefni fullorðna fólksins. Ætlazt
er til, að það læri að umgangast eignir þess með
virðingu og þeim oft fyrirmunuð afnot af hlut-
unum af hræðslu við að þeir skemmist. Við upp-
alendur eigum eftir föngum að láta börnum í
té efni og áhöld, sem örva sköpunarþrá þeirra,
jafnframt því að kenna þeim að virða gildi efn-
anna og þess, sem hægt er að vinna úr þeim.
Börn sem búa við eilíf bönn og hafa litla mögu-
leika til uppbyggilegra starfa, venjast á iðjuleysi
og geta leiðzt út í skemmdarverk einungis vegna
skorts á handleiðslu. Við verðum að reyna að
veita þessum unglingum, sem eru að alast upp
í asa borgarlífsins, möguleika, þótt smáir séu, til
að una við verkefni heima og hvetja þá til að
leggja rækt við þau verkefni, sem þeir sýna áhuga
á og beina kröftum sínum að þeim. Þau geta
verið fjölbreytt, söfnun og flokkun á ýmsum hlut-
um, myndataka, reiðhjólaviðgerðir, teikning eða
hljóðfæraleikur, mótun úr leir. Efnin láta ekki
undan til að gefa hugmyndunum form fyrr en
unglingurinn hefur þjálfað sig í þeirri tækni, sem
ber árangur. Hann sigrast jafnt á sjálfum sér
og efninu. Aðalatriðið er, að bömin finni sjálf
sig í starfinu og kanni hæfileika sína.
Ég hef átt því láni að fagna, að börn mín hafa
oftast sjálf verkefni og félaga til leikja og fönd-
urs. Meiri hlutinn af frítíma þeirra fer í lestur,
aðallega sögubóka. Þau stunda útiíþróttir eftir því
sem veður og aðstæður leyfa — sund, skauta- og
skíðaferðir. Einnig iðka þau körfubolta og hand-
knattleik og útreiðar þegar tækifæri gefst. Inni er
spilað á spil, teflt, ráðnar krossgátur og leikið að
brúðum og á hljóðfæri. Talsverður tími fer í það
að hlusta á dægurlög, og er mér farið eins og senni-
lega fjölda annarra foreldra að þykja það full-
mikið. Áhugi fyrir dansi er allmikill og em dans-
skemmtanir skólanna vel sóttar, og er ekki nema
gott um það að segja.
Þá er að minnast á tómstundastörfin við söfn-
un eða að búa eitthvað til. Frímerkjum og serví-
ettum hefur verið safnað, gerðar perlufestar, smíð-
uð leikföng, málaðar myndir, skreytt með skelj-
um — allt með litlum tilkostnaði. I sambandi við
leikstarfsemi eða grimudansleiki geta böm haft
mikla ánægju af að vinna sjálf að búningunum.
Okkar ánægjulegustu stundir saman höfum við
mæðgurnar átt við að sauma á brúðurnar, og sé
ég eftir að hafa ekki haft nægan tíma til að sinna
þessu áhugamáli þeirra eins og við vildum.
Æskulýðsráð hefur unnið gott starf við að leið-
beina ungmennum við tómstundastörfin, einnig
Jón Pálsson í útvarpsþáttum sínum fyrir bömin,
en það þarf að vinna að því að fá fleiri tóm-
stundaheimili í úthverfunum og líka stað, þar
sem börn innan fermingaraldurs geta komið sam-
an undir handleiðslu góðra leiðbeinenda.
34
19. JtJNl