19. júní - 01.10.1993, Blaðsíða 6

6
3. TBL.1993
*
Ráðstefnan um málefni erlendra kvenna á Islandi var mjög vel sótt af konum víða að úr heiminum.
atvinnuleyfi en leyfi til atvinnurekenda í
þeim tilvikum sem ljóst er að útlendingur-
inn er kominn til að vera. Umsagnar stétt-
arfélaga er alltaf Ieitað áður en atvinnuleyfi
er veitt en í þeim tilvikum þar sem ein-
SÆNSK
GÆÐANÆRFÖT
FYRIR ALLA FJÖLSKYLDUNA
j Stinga ekki
júr fínustu merinóull
->Mjög slitsterk
j Má þvo viö 60°C
Skátabúöin, Útillf, Hestamaðurinn,
öll helstu kaupfélög, veiöafæraversl.,
sportvöruversl. Eyfjörð o.fl.
staklingurinn er greinilega sestur hér að
kann atvinnuleyfi að vera gefið út þrátt
fyrir neikvæða umsögn stéttarfélags.
Ríkisborgararéttur
Útlendingar sem hér hafa dvalarleyfi en
ekki ríkisborgararétt njóta í flestum tilfell-
um sömu félagslegu réttinda og íslenskir
ríkisborgarar. Ríkisborgararéttur er veittur
með lögum tvisvar á ári samkvæmt lögum
nr. 100 frá árinu 1952. Dómsmálaráðu-
neytið fer yfir umsóknirnar og útbýr laga-
frumvarpið að fengnum umsögnum lög-
reglustjóra og sveitarstjóra um umsækjend-
ur á hverjum stað. Þeir einstaklingar sem
giftir eru Islendingum geta fengið íslensk-
an ríkisborgararétt eftir þriggja ára búsetu
hér á landi frá giftingu en þeir sem eru í
óvígðri sambúð geta öðlast hann hafi sam-
búðin staðið í 5 ár og vikomandi haft sama
lögheimili þann tíma. Að öðru leyti eru
skilyrðin fýrir íslensku ríkisfangi þau að 1)
umsækjandi hafi óflekkað mannorð, 2)
umsækjandi sé að áliti tveggja valinkunnra
manna starfhæfur og vel kynntur.
Ilver er vilji sljónivalda?
Ingibjörg sagði það athygli vert að þær
reglur sem giltu um dvöl útlendinga á fs-
landi væru mjög takmarkaðar. í lögunum
birtist sú afstaða að mestu varði að útlend-
ingar séu rétt skráðir inn og út úr landinu
en henni fannst skorta á að Alþingi mótaði
stefnu í málefnum innflytjenda og segði til
um hver bæri ábyrgð á framkvæmd slíkrar
stefnu. Hún taldi það t.d. skyldu stjórn-
valda að sjá til þess að allir útlendingar sem
veitt séu dvalarleyfi hérlendis fái jafnframt
lágmarksupplýsingar um íslenskt samfélag
og þau réttindi og skyldur sem fylgja því
að búa hér. Á því væri mikill misbrestur.
Næsti frummælandi var Maria Pricilla
Zanoria, verkfræðingur frá Filipseyjum,
sem lýsti því hvernig það er að vera asísk
kona búsett á íslandi. Hún kom hingað
fyrir fjórtán árum og sagði að sér hefði ver-
ið tekið af mikilli kurteisi í bland við for-
vitni, því þá hafi aðeins mjög fáar konur
frá Asíu verið búsettar hér. Hún hafi ekki
orðið vör við neina sérstaka fordóma í
byrjun en eftir að konum frá Asíulöndum
fjölgaði hafi fordómarnir aukist í þeirra
garð og sá orðrómur að einhverjar konur
væru keyptar í gegnum pöntunarlista hefði
haft áhrif á viðhorf til allra asískra kvenna.
Sjálf sagðist hún ekki þekkja nein dæmi
unt slíkt en jafnvel þótt slíkt væri satt í ein-
hverjum tilfellum taldi hún það ekki skipta
máli hvernig fólk kynntist, ef því tækist að
lifa saman í góðu hjónabandi. Hún sagðist
aftur á móti vita að konur kæmu hingað af
ýmsum ástæðum, flestar kæmu af ást til
manna sem þær hefðu kynnst ýmist á
Frá Asíu lil íslunds