19. júní - 01.10.1993, Page 26

26
3. TBL.1993
FRA ÞIMGFLLLTRFUIVI
Vilborg Guðnadóttir, Reykhólum:
Látum framkvæmdirnar tala
„Konur þurfa að koma sér saman um
leiðir og láta til skarar skriða," sagði
Vilborg Guðnadóttir, stjórnandi átaks-
verkefnis í atvinnumálum kvenna í
Reykhólahreppi og Dalasýslu, þegar
hún fór í ræðustól og gagnrýndi hvað
margir karlar væru á dagskrá Jafnréttis-
þings í staö þess að konur miöluðu
hver annarri reynslu sinni og ræddu T al-
vöru um hvaö brýnast væri til bragðs að
taka. „Það þarf að breyta viðhorfi ráða-
manna til félagslegrar þjónustu. Léleg
félagsleg þjónusta er ein mesta hindr-
un á vegi kvenna til þátttöku í atvinnu-
lífinu," sagði Vilborg.
Vilborg er með B.A. próf í stjórnmála-
og fjölmiðlafræðum og hefur búið í fjög-
ur ár í Reykhólahreppi. Hún situr í
hreppsnefnd en nýlega voru fimm
hreppar á svæðinu sameinaðir og sitja
þrjár konur í hreppsnefndinni sem skip-
uö er sjö manns. Átaksverkefniö, sem
Vilborg stjómar, hófst fyrir tveimur árum
og miðaðist þá við ferðamál og var I því
sambandi stofnaö feröamálafélag fyrir
Dalasýslu og Reykhólahrepp. Átak í at-
vinnumálum kvenna fylgdi í kjölfarið en
þar sem svæðið er landbúnaðarsvæði
hefur samdráttur átt sér stað og vilja
margar konur skapa sér atvinnu meö-
fram búskap. Hefur Vilborg unnið aö því
að konurnar skapi sér eigin atvinnu viö
handverk og voru settir upp markaöir á
þremur stöðum sl. sumar þar sem
framleiðslan var seld og gekk það
ágætlega.
„Við sóttum um styrk úr svonefndum
Jóhönnusjóði en þróunarstarfiö tekur
tíma, þaö geta liðið 3 til 5 ár áöur en
starfiö skilar hagnaði," sagði Vilborg.
Vilborg gat aðeins setið fyrri dag Jafn-
réttisþingsins því hún þurfti að mæta á
hrepþsnefndarfund. „Konur eiga að
hætta að tala sífellt um hvað karlar
gera. Viö verðum að koma okkur sam-
an um hvað við viljum, þá verður hlust-
að á okkur. Við eigum að þrýsta á að
aðilar vinnumarkaðarins taki þátt í því
meö stjórnvöldum aö laga það starfs-
umhverfi sem íslenskar fjölskyldur búa
viö. Hreppsnefnd Reykhólahrepps legg-
ur t.d. fram fjármagn svo hægt sé aö
hafa samfelldan skóladag með máltíð-
um fyrir 6 til 16 ára börn. Það var vilji
fyrir hendi og máliö þvt leyst en ekki far-
ið út í eitthvert hálfkák eins og í Reykja-
vík og foreldrar látnir borga," sagði Vil-
borg hin ákveðnasta.
Ragna Erlendsdóttir, Þorlákshöfn:
Stundum hafa konur verið of reiðar
„Viö sækjum Jafnréttisþing til aö finna
hvað viö getum gert í jafnréttismálum
hjá okkur. Það hefur verið gagnlegt að
hlusta og kynnast því sem er efst á
baugi og við förum heim ríkari af hug-
myndum og opnari fyrir því sem er aö
gerast í þjóöfélaginu," sagði Ragna Er-
lendsdóttir, formaður Jafnréttisnefndar
Ölfushreþps sem í eiga sæti tvær kon-
ur frá Þorlákshöfn og ein úr Ölfus-
hreppi.
Ragna vinnur í apóteki hálfan daginn
en vann áður í fiski en það er sú at-
vinnugrein sem konum stendur helst til
boða í Þorlákshöfn. Hún var formaður
kvenfélags staöarins í sex ár og hefur
setiö T skólanefnd í átta ár.
„Jafnréttisnefnd Ölfushrepps var
stofnuð fyrir þremur árum og við erum
enn að fikra okkur áfram með starfsem-
ina," segir Ragna. „Mér finnst starf að
jafnréttismálum eiga að vera jafnt starf
karla og kvenna. Margt af því sem rætt
hefur veriö á ráðstefnunni og brennur á
konum á höfuðborgarsvæðinu, t.d.
barnagæsla, eru ekki eins mikil vanda-
mál í okkar litla samfélagi. Við höfum
góöa leikskóla þar sem ekki eru langir
biðlistar og viljum halda samfélaginu
eins og þaö er. Ég er sem sé á móti
sameiningu sveitarfélaga og óttast að
ef af henni yrði gætum við misst ýmsa
þjónustu, t.d. lækni og heilsugæslu, og
verið látin sækja hana á Selfoss."
Um jafnréttismálin sagði Ragna aö
oft eigi konur sjálfar sök á því hve fáar
konur eru T ábyrgðarstöðum, þær treysti
körlum betur til þeirra starfa en konum.
Þegar hún vann I frystihúsinu voru kon-
urnar mun gagnrýnni á konu í verk-
stjórastarfi en karl.
„Það var nefnt hér á þinginu að konur
hefðu ekki treyst sér til að bjóða í ræst-
ingar þegar þær voru boðnar út. Þessu
verðum við að breyta. Ég held að tíminn
vinni með konum og vil að konur og
karlar starfi saman. Ég vil ekki stríð á
hendur körlum, að ég fari aö gera viö
bílinn og maðurinn minn viö saurn-
sprettur. Mér hefur stundum þótt konur
vera of reiöar. Það er ekki minn stTII.
Það tekur tíma að breyta hugsunar-
hætti. Við ölum syni okkar öðru vísi upp
en feöur þeirra voru aldir upp. Þannig
skilar þetta sér smátt og smátt," sagöi
Ragna aö lokum.