19. júní - 01.10.1993, Blaðsíða 15

3. TBL. 1993
15
ar bágt með að líta á tungu sína sem kúg-
unartæki, íslenskan hefði reynst þjóðinni
dýrmætt tæki í sjálfstæðisbaráttunni, hún
væri okkar dýrasti fjársjóður.
Margo, sem býr í Vestmannaeyjum,
benti líka á það að aðstaða erlendra kvenna
sem byggju úti á landi til náms í íslensku
væri mun lakari en þeirra sem búa í
Reykjavík.
Atvinnumál
Atvinnumál erlendra kvenna á Islandi
bar einnig á góma og sú staðreynd að
verkalýðshreyfingin hefði tilhneigingu til
að beita sér gegn útlendingum í störf. I því
sambandi benti ein kvennanna á að í
Morgunblaðinu hefði birst frétt um að
1800 útlendingar hefðu fengið dvalarleyfi
hér á landi og jafnmargir íslendingar væru
atvinnulausir. Fréttaflutningur af þessu
tagi væri til þess að ýta undir andúð á út-
lendingum.
Margar fleiri konur blönduðu sér í um-
ræðuna með ýmsum hætti, Guðrún Helga-
dóttir, alþingismaður, Gerður Steinþórs-
dóttir, Lilja Ólafsdóttir, Sigurlaug Gunn-
laugsdóttir, Amal Qase, Inga Jóna
Þórðardóttir formaður KRFÍ, Anja Karin
Mýrdal o.fl
Ólært og ógert
Ráðstefna Kvenréttindafélagsins var
áreiðanlega gagnleg fyrir alla fundargesti. A
henni komu fram margvíslegar upplýsingar
um stöðu erlendra kvenna, barna þeirra og
nýbúa almennt á íslandi. Það er ekki auð-
velt fyrir neinn sem hingað kemur að að-
lagast íslensku samfélagi og glíman við
tungumálið er því erfiðari sem einstakling-
arnir koma frá ólíkara málsvæði. Það er
ljóst að íslendingar eiga margt ólært í sam-
skiptum sínum við nýbúa og ennþá fleira
ógert í því skyni að auðvelda þeim búsetu
hér. Og það ber að undirstrika að íslensk
útlendingalöggjöf uppfyllir ekki skilyrði
Sameinuðu Þjóðanna til aðila að Mann-
réttindasáttmálanum sem Islendingar hafa
þó skrifað undir. I okkar löggjöf vantar
ákvæði um réttaröryggi þeirra sem hingað
leita hælis sem pólitískir flóttamenn. Ýmsir
líta svo á að þessi brestur í lögunum end-
urspegli andúð íslendinga á útlendingum
og þeir vilji þá ekki til landsins. Hinu ber
ekki að leyna að fordómarnir eru ekki bara
okkar vandamál, það getur líka borið á
andúð milli ólíkra hópa nýbúa. Um það
bera viðbrögð kvenna frá Asíu við fullyrð-
ingum hinnar sómölsku Amal Qase glöggt
vitni. Þeim finnst að ósekju bent á sig og
eiginmenn sína sem hóp. Og Leoncie
Martin, sem er bókmenntafræðingur og
tónlistarmaður frá Indlandi, gekk svo langt
að benda á að það varðaði við íslensk
hegningarlög að hæða eða rægja hóp
manna opinberlega vegna þjóðernis þeirra,
litarháttar, kynþáttar eða trúarbragða.
Vonandi berum við íslendingar, inn-
fæddir jafnt og nýbúar, gæfu til að ræða
samskiptamál okkar af stillingu og ljóst er
að mikið verk er framundan í aðlögun
okkar allra að breyttri heimsmynd. Við lif-
um á tímum mestu þjóðflutninga sögunn-
ar. Erlendar konur eru komnar hingað til
að vera. Fólk af ótal þjóðernum mun taka
hér bólfestu. Heimurinn er sestur að á Is-
landi.
Gerðuberg -
eitthvað fyrir þig!
.ASBJÖRN ÓLAFSSON HF. ^
COMMISSION AGENTS & WHOLESALE MERCHANTS
P.O. BOX 4250 -124 REYKJAVlK - ICELAND
y
Borgarbókasafn
Reykjavíkur
- safn fyrir alla
Landssamband
lífeyrissjóöa
PUNKTA-
FRÉTTIR
Gullfiskaminni Svo scm kunnugt er
var mikið fjallað um
mat í fréttum á undanförnum mánuðum, mat-
væli af ýmsu tagi, og var óspart beitt í pólit-
ískum tilgangi. Atgangurinn vegna skinku og
kalkúnalappa var mikill, hávær og óvæginn, svo
að almennum fróttalesendum var farið að þykja
nóg um enda tæpast að þeir skildu hvað var rétt
og hvað var rangt, hvar voru brotin lög og hvar
ekki voru brotin lög eða yfirleitt hvaða lög voru
til í þessu sambandi.
En kannski dró Einar örn Benediktsson
skemmtilegustu niðurstöðuna af allri þessari
matarumræðu. „Ég held ég fari að éta gullfiska.
Þeir eru bara með þriggja sekúndna minni. Guð
minn hvað mér yrði þá skemmt yfir fréttum af
kalkúnalærum,11 var hans hugmynd um matar-
æði!
Filippus drottning- Víða barf að spara og
armaður sparar þr er,FiliPPus Ediu'
borgarhertogi, maður
Elísabetar Bretadrottningar, engin undantekning
enda þurfa þau hjón helst að gefa þegnunum
gott fordæmi. Hertoginn fór þó heldur óvenju-
lega leið þegar hann vildi skera niður kostnað-
inn við að komast leiðar sinnar í umferðar-
öngþveitinu á strætum Lundúnaborgar. Hann
lagði að mestu af notkun límósína og ekur þess
í stað um á leigubíl!
Reyndar á hertoginn leigubílinn sjálfur, dökk-
grænan Metrocab sem hann keypti á rúmar tvær
milljónir kr. Fyrsta ferð hertogans um götur
London vakti mikla athygli. Fólk tók þó ekkert
eftir prinsinum, sem sat aftur í, heldur varð því
starsýnt á „leigubílstjórann“, sem var í fullum
skrúða með upptypptan hatt.
Konur og pennar útgáfe bóka fyrir jól-
in er komin í fullan
gang og meðal bóka sem nýbúið er að gefa út er
leikrit Steinunnar Jóhannesdóttur Ferðalok en
það er einmitt á fjölum Þjóðleikhússins um
þessar mundir. Eftir áramótin mun síðan bók
Valgerðar K. Jónsdóttur í biíðu og stríðu koma
út en hún fjallar um hjónabandið. Þess má geta
að báðir fyrrgreindir höfundar eru í ritnefnd 19.
júni!
Vatnsdalshólar eru Löngum hefur því
enn ótaldir! verið haldið frani að
þrennt væri það á ls-
landi sem óteljandi væri: Eyjarnar á Breiðafirði,
vötnin á Arnarvatnsheiði og hólarnir í Vatnsdal.
í sumar stóðu til þess vonir á tímabili að senn
yrði hulunni svipt af því hversu margir Vatns-
dalshólarnir eru. Ung listakona, Finna Birna
Steinsson, tók sér fyrir hendur að reka 1000
hæla með appelsínugulri veiíu í hólana, einn í
hvern hól, þar til annað hvort kláraðist hólarnir
eða hælarnir. Þá myndi trúlega upplýsast hversu
margir hólarnir cru.
En svo fór að ekki tókst að kasta tölu á hól-
ana þrátt fyrir fyrirhöfnina. Vatnsdalshólarnir
eru því ótaldir og óteljandi scm fyrr.