Sólskin - 01.07.1933, Blaðsíða 7

eftir dag horfði bamið á eggin. Þama lágu þau
hreyfingarlaus og virtust eins dauð og steinamir
þar í kring. En einn góðan veðurdag brotnaði end-
inn, og lifandi ungi kemur út. Barnið hefði ekki
orðið meira hissa, þó að það hefði séð álf koma út
úr kletti eða dverg út úr hól. 1 egginu, sem sýnd-
ist steindautt, hafði leynst líf, með öllum skilyrðum
til að verða að fugli, sem gat flogið um loftið og
sungið.
StGkkeðla. Dýrin
hafa mestmegnis
stokkið á afturfót-
unum. Þetta má
bæöi róöa af gerö
dýranna og svo
af sporunum, sem
viöa hafa fundist.
Þumalfingurnir
hafa verið um-
myndaöir i bcitta
gadda, eins og
sést á myndinni.
Það er eins og bak við allt lífið sé hulin hönd,
sem fóstrar ungviðið og sér því fyrir móðurást og
ótal unaðsemdum, mótar ótal myndir með óend-
anlegri fegurð og fjölbreyttni betur en nokkur
listamaður getur gert; málar fjóluna bláa og rós-
ina rauða, og gefur fuglum og fiðrildum hátíðar-
skrúða með allri litadýrð regnbogans og norður-
Ijósanna. Náttúran er dýrðleg, þar er allt gert af
snilld og fyrirhyggju.
En þar er líka ógn og voði við hlið hinnar bros-
5