Sólskin - 01.07.1933, Page 38

ir, sem þrífast í köldu loftslagi, komu í staðinn.
En maðurinn þoldi breytingnna, því að hann
gat breytt lifnaðarháttum sínum. Hann hætti að
sofa á víðavangi og leitaði skjóls í hellum. Þan
vermdi hann sig við eldinn. Maðurinn gerði djúp-
ar grifjur og þakti yfir með greinum og mosa. Dýr-
in vöruðu sig ekki á þessu og féllu í grifjumar.
Maðurinn drap þau með grjótkasti. Hann tók af
þeim skinnin og bjó sér til föt. Kjötið steikti hann
og hafði til matar.
Þannig tókst mönnum að verjast kuldanum. Á-
valt fundu þeir ráð til að afla sér fæðu. En erfitt
hefir það verið. Aumt var líf þeirra.
Hús gerðu þeir aldrei. Þeim datt aldrei í hug að
setja þil fyrir hellismunnann. öld eftir öld fennti
inn á þá, þar sem þeir lágu í fletum sínum. —
Þeir lærðu aldrei að sjóða mat eða hita vatn. Þeir
hafa líklega aldrei eignast vatnshelt ílát. Þeir
urðu alla tíð að fara út í læk, til að fá sér að
drekka. Hvers vegna komust þeir svona skammt í
menningu? Þeir höfðu lítinn heila og þar af leið-
andi litla greind. Auk þess voru lífskjör þeirra svo
erfið, að þeir höfðu ekki tíma til að hugsa um
neitt nema föt og fæði.
Lok ísaldar.
Nú er jökull yfir svo að segja öllu GrænlandL
Miklir jöklar eru hér á landi. Dálitlir jöklar eru
í Skandinavíu og í Alpafjöllum. Þetta eru leifar
af jöklinum mikla, sem einu sinni náði yfir mest-
an hluta Evrópu og mikið af Norður-Ameríku.
36