Sólskin - 01.07.1933, Blaðsíða 61

Gyðingar kunnu illa þrælavinnunni í Egyptalandi,
eins og- sést af frásögnum Gamlatestamentisins. Gyð-
ingar eða ísraelsmenn höfðu lifað frjálsu hjarð-
mannslífi áður, en brá nú við hina ströngu bygg-
ingarvinnu Egypta, undir stjóm harðsnúinna verk-
stjóra, sem lömdu þá með svipum sínum, ef eitt-
hvað bar út af. En Egyptar voru þolinmóðir og
brugðu sér hvorki við erfiða vinnu eða barsmíðar.
Þeir voru duglegir bændur og handiðnaðarmenn.
En þeir fengust lítið við verslun eða siglingar.
Við hverja áttu þeir að versla? Eyðimörk á báðar
hliðar landsins. Að sunnan fossar og gljúfur, sem
enginn kemst yfir, og að norðan mýrlendur ós-
hólmi Nílar, þar sem engin höfn kom, fyrr en
egypska þjóðin hafði lifað og starfað um þús-
undir ára, í landi sínu. Það voru kaupmenn frá
Fönikíu og Grikklandi, sem komu vörum Egypta á
markaðinn, og græddu offjár á þrautseigju og iðju
Egypta.
Faraó.
Faraó nefndist konungur Egypta. Orðið þýðir:
„maðurinn, sem býr í stóra húsinu“. Faraó, son-
ur sólarinnar, sem ávallt geislar af eins og sól-
inni. Hann hefir í dag afráðið að aka út og heilsa
guðinum Amom, föður sínum, ráðgjafa og vini. Þess
vegna er Faraó í hátíðaskrúða: Lendaskyrtu úr
snjóhvitu líni með stífum fellingum, að aftan
prýddri sjakalarófum, og framan gullsaumuðu
skinni. Á herðum sér bar hann síða, fína línkápu
með stuttum ermum. Á fótunum hefir hann trjónu-
myndaða ilskó, og á höfðinu stórt, hvítt höfuðfat
59