Sólskin - 01.07.1949, Blaðsíða 20
þeir hefðu gott af, en vissi ekki, hvað það
œtti helzt að vera.
Engum sagði ég fró þessum fundi mínum,
nema móður minni. Hún sagði, að ég mœtti
ekki handfjalla ungana eða snerta við hreiðr-
inu. Móðirin gœti þó orðið fróhverf ungunum
og flúið hreiðrið.
Ég fór nókvœmlega eftir þessari fyrirskipan.
Hafði ég þó sterka löngun til að halda ó
þessum litlu vesalingum í lófa mínum og gœla
við þó.
Ég þróði þó stund, sem ég gat setið hjó
þeim og talað við þó# því það gerði ég. Þótt
fótt vœri um svör, var ég samt sannfœrð um,
að þeir þekktu mig og skoðuðu mig sem vin
sinn.
Vesalings móðirin, sem hafði verið fullhó-
vœr í fyrstu, var líka farin að venjast mér og
fékkst ekki um, þótt ég sœti þarna daglega.
Samkomulagið var hið ókjósanlegasta.
Hvorki móðirin, né ungarnir, hugðu sér neina
hœttu búna fró mér.
Mér þótti þeim fara lítið fram. Datt mér þá
í hug, að sú fœða, sem móðirin veitti þeim,
78