Sólskin - 01.07.1949, Blaðsíða 70

jötunuxa?" En hann var viðbjóðslegasta
slcepnan, sem við þekktum. „En þá verður þú
jötunuxi eða marhnútur alla œvi“.
Ég tók upp galdrabókina og bjóst til að lesa
eitthvað yfir Kidda.
Honum féll allur ketill í eld, enda var hann
ekki nema sex ára.
Hann sagði, að þeíta myndi vera allt önnur
bók. Hún vœri bara svolítið lík biblíunni hennar
ömmu.
Það var œgileg tilhugsun, að verða breyrt í
jafnljótt kvikindi og jötunuxa.
Ég hœtti við að galdra, og strákunum létti
augsýnilega. Þeir höfðu ekkert á móti því, að
breyta einhverjum óvinum okkar, til dœmis
Austurbœingum, í jötunuxa eða marhnút, en
að breyta Kidda, góðum vini og leikbróður,
sem var líka Vesturbœingur. Nei, þeir vildu
ekki eiga þárt í slíku óhœfuverki.
Siggi litli í Kapteinshúsi spurði mig nú,
hvað ég œtlaði að galdra.
Ég spurði hann, hvort ég œtti að breyta
honum í eitthvert dýr, til dœmis fresskött eða
marfló. En hún var nœstandstyggilegasta
skepna, sem við þekktum.
68