Sólskin - 01.07.1949, Side 86

svona útleikinn í andlitinu. Og þarna mundu
auðvitað mœta allar fallegustu stúlkurnar í
sveitinni, og ungu mennirnir.----------
Hamingjan góða, — ég fór að telja þó upp
í huganum. En nú var annað hvort að hrökkva
eða stökkva.
Jú, ég skyldi halda ófram, þrótt fyrir blótt
og bólgið nef. Ég steig ó bak, og Gróni fékk
að spretta úr spori fram eggslétta bakkana,
neðan við Hvamm.
Oft þurfti ég, það sem eftir var dags, að
úfskýra, hvernig stœði ó þessum ósköpum
með nefið. Og satt að segja fannst mér ég
ekki frýnileg, þegar ég leit í spegil í stof-
unni ó Reykjum.
En þennan sunnudag komst ég að raun um,
þrótt fyrir nokkur óþœgindi, að það er argasti
aumingjaskapur að bíða ósigur fyrir andlitirru
á sjólfum sér.
Heimförin gekk ógœtlega. Þó höfðum við
Gróni góða samfylgd yfir óna og gótum farið
út dal að austanverðu.
Við Gróni fórum margar fleiri ferðir samon,
og sumar skemmtilegri en þessa, út á Strönd
84