Sameiningin - 01.08.1887, Side 21

Sama dag kl. 10 e. m. kom fundr saman á ný. Allir á fundi.
Séra Friðrik Bergmann, framsögumaðr nefndarinnar í ferm-
ingarmálinu, lagði fram álit hennar á þessa leið :
„Kirkjuþingið leggr söfnuðum kirkjufélagsins fermingar-
spursmálið á hjarta eins og hið rnesta alvörumál fyrir nútíðar-
kristni vora. það vill, að söfnuðirnir varni því að nokkur sé
fermdr að eins fyrir þá sök, að fermingin er almennr siðr í
kirkju vorri. það vill, að enginn só fermdr fyr en allar líkur
eru fengnar fyrir því, að evangelíum kristindómsins sé orðið rót-
fast í hjarta hans, og liann sé með eigin persónulegri sannfœr-
ing á kveðinn í því að trúa og lifa eins og sannkristinn maðr
þaðan í frá. það vill því ekki, að fermingin sé hundin við
neinn á kveðinn aldr, en telr þó ráðlegra, að ungmenni sé almennt
fermd eldri en á Islandi er tíðkanlegt. það leggr til, að yflr
höfuð sé aldrei ætlazt til af prestum fólagsins, að þeir fermi
ungmenni fyr en þau hafa að minnsta kosti um eins árs tíma reglu-
lega gengið á sd.skóla. Með tilliti til kristindómsfrœðslu vill það,
að alvarlega sé varað við því í söfnuðunum, að aðaláherzlan
só lögð á utanbókar-lcunnáttu, en jafnframt, að brýnt só fyrir
mönnum, að allt sé undir því komið, að námsefnið verði and-
leg eign unglingsins."
Jón Bjarnason. Fr. J. Bergmann. þ. G. Jónsson
Friðbjörn Björnsson. M. Pálsson.
Eftir ýmsar uppbyggilegar útskýringar var nefndarálitið
borið undir atkvæði og samþykkt í einu hljóði.
Kirkjugarðsmálið var næst lagt fyrir fundinn. Magnús
Pálsson stakk upp á, að málinu væri umrœðulaust vísað til
nefndar. Samþykkt.
Forseti út nefndi þessa menn í þá nefnd: séra Fr. J.
Bergmann, Jón Jónsson og þorstein Jóhannesson.
Fundi slitið kl. 12 e. m. og fundr á kveðinn næsta dag kl.
10 f. m.
Laugardaginn 25. Júní var fundr settr á á lcveðnum tíma.
Allir við staddir. Sungin 3 vers af sálminuin 642; síðan las
séra Fr. J. Bergmann 12. og 13. kap. fyrra brófs Páls til Kor.
og flutti bœn.
Síðasta mál á dagskrá, málið um barnauppeldi, var tekið
til umrœðu. Jónas Stefánsson flutti það inn á fund. þorsteinn