Sameiningin - 01.01.1893, Qupperneq 22

■182—
þar most fyrir áhrifum frá Hengstenberg. þaðan fór hann til
Leipzig og hitti þar þann mann, er seinna átti aö verða sam-
verkamaöur hans og vinur, C. P. Caspari, nú nýlátinn. Yiö
háskólana í Tybingen, Erlangen og Heidelberg dvaldi hann einn-
ig nokkurn tíma. þegar hann kom heim aptur, haföi hann um
nokkurn tíma ofan af fyrir sjer meö-því aö leiðbeina guðfræðis-
nemendum og búa þá undir próf. En þennan tíma varhannlíka
einlægt síprjedikandi. Hann prjedikaði á hverjum einasta degi
vikunnar í kirkjum og bænahúsum, bæði í borginni sjálfri og ú
landsbyggðinni umhverfis. Yoru þessar ræður hans svo fullar
af eldi og andagipt, að fóllcið streymdi saman til að heyra þenn-
an lærða mann tala um kærleika guðs til mannanna, því þótt
hann lærður væri, talaði hann svo einfalt og blátt áfram, að hinn
mest fákunnandi maður hlaut að skilja. Ný andleg hreyiing
vaknaði upp meðal fólksins, bæði lærðra manna og alþýðunnar.
þaö, sem Johnson virtist hafa um fram flesta aðra menn, var t. d.
það, að hann hafði jöfn áhrif á a'da, sem hann náði til, svo þessi
volduga hreyfing, sem út frá honum gekk, náði til allra tlokka
mannf jelagsins jafnt. Árið 185-t gekkst hann fyrir því, aö
myndað væri í Kristjaníu fjelag til að reka kristniboð í landinu
sjálfu. Fjelag þetta hefur ákaílega miklu til leiðar komið, og
prófessor Johnson er lífið og sálin í því fram á þennan dag. Hann
varð kennari við háskólann 1860 og kenndi hann þar trúfræði,
þangað til prófessor Friörik Petersen tók að kenna hana árið
1877; síöan liefur hann kennt kirkjusögu. En hann hefur ekki
lokað sig inni á háskólanum, nje hugsað eingöngu um vísindin,
þótt hann í sinni grein hafi staðið hinum lærðustu guðfræðinguin
jafnfætis. Árið 1867 gekkst hann fyrir myndun „Norsku Lú-
ters-stofnunarinnar“. þaö er aðallega bókasölustofnun, sem gef-
ur út og selur síðan út um landið guðsorðabækur afödumteg-
undum, sumar fyrir læröa guðfræðinga, aðrar fyrir ómenntaða
alþýðumerm. Hefur bóksala þessi verið rekin með miklu meira
kappi en aiínennt gjörist og bækurnar verið bornar út um allt
land, inn á hvert heimili í afskekktustu dölunum, til þessalþýð-
an skyldi ætíð hafa tækifæri til að lesa guðs orð. Mikið af bók-
um þessum hafa verið varnarrit gegn vantrú og villu. Gróðan-
um hefur ætíð verið varið til kristilegra fyrirtækja, eiukutn tii
innanlands-kristniboðs. — Árið 1868 var hann frumkvöðud að