Sameiningin - 01.09.1898, Síða 5

—101—
brœðrum víSsvegar út um heiminn guSs orS bæSi í rœSu og riti,
senda þeim prédikara, biblíur og aSrar bœkr, og byggja fyrir
þá kirkjur. Ekki aS eins sendir hún prédikara sína og trúboSa
inn á heimkynni glœpanna í stórborgunum til aS flytja fagnaS-
arerindiS hinum aumustu allra manna, heldr veitir hún þeim
einnig alla þá siSferSislegu og líkamlegu umönnun, sem möguleg
er. Ræílana, glœpamennina gjörspillta, sem veltast í saur og
svívirðing, hinni verstu í þessum heimi, tekr hún í faðm sinn;
og um leiS og hún réttir aS þeim bikar lífsins vatns tekr hún
af þeim larfana, býSr þeim baSkeriS, gefr þeim öll möguleg tœki-
fœri til hreinlætis og þæginda lífsins, og veitir þeim um leiS
mögulegleika til aS lifa sómasamlegu lífi. Eftir dœmi Jesú
Krists tekr hún börnin sér í fang, munaSarlausu, bláfátœku,
veiku, óstýrilátu og vondu börnin, og stofnar handa þeim alls-
konar heimili til þess aS hjúkra þeim, uppala, lækna og bœta
þau. Á þýzkalandi eru t. d. um 400 slíkar barnastofnanir til.
Hún stofnar líka mikinn fjölda af heimilum handa öldruSum
mönnum, ólæknandi, mállausum, blindum, niSrfallssjúkum, og
jafnvel handa fábjánunum. Hún gjörir tilraunir til aS leita upp
unga fólkið, sem kemr einatt með saklaus hjörtu, en litla þekk-
ing, utan af landsbyggðinni inn í stórborgirnar, og reynir hún að
vernda það frá tálsnörum bœjarfreistinganna, stofnar þægileg
heimili handa því, fœðir þaS stundum þar fyrir ekki neitt,
lætr því í té kristileg atlot, leiðbeinir því af fremsta megni, út-
vegar því atvinnu og kennir því ýmsan iðnaS. Á tímum drep-
sótta og styrjalda er kirkjan ekki heldr aðgjörðalaus. þá sendir
hún marga af sínum beztu sonum til að ganga þar sem fáir
aðrir þora að stfga fœti, og margar af sínum beztu dœtrum til að
binda um sár hinna særðu bermanna og veita þeim aSra um-
önnun og líkn. Enska konan Florence Nightingale er fræg
fyrir slíka starfsemi, sérstaklega í Krím-stríðinu (1854).
Kirkjan lætr samt hér ekki staðar numið. Eftir dœmi
frelsarans dregr hún aS sér „tollheimtnmenn og bersynduga".
Hennar þjónar fara inn í fangelsin og flytja hinu brjóstum-
kennanlega fólki guðs orð og guðs líknanda kærleik, og eru
það aS öllu leyti þýðingarmiklar umbcetr á lífi fanganna, sem
kristindómrinn hefur áorkað. Theodor Fliedner á þýzkalandi og
Elizabeth Fry á Englandi eru sérstaklega nafnkennd fyrirslíka