Sameiningin - 01.08.1900, Qupperneq 31

iti
undir eins grein fyrir því, um hvaö hann er að hugsa, þegar
hann kemr með þessa áminning,—segjandi: ,,Höldum því
hátíð—ekki meö hinu gamla súrdeigi, eör súrdeigi vonzkunnar
og prettvísinnar Vonzkan og vantrúin, siöspillingin og
óguðleikinn hefir líka það eðli í sér að geta breiðzt út frá
manni til manns, læst sig inn í fleiri og fleiri mannslíf með
hræðilegum súrdeigskrafti. En ef kristindómrinn fær full-
komlega að njóta sín í kirkjunni, þá er þó fyrir engu að kvíða
úr hinni áttinni, fyrir þá sök, að ríki guðs er sterkara en ríki
hins vonda ; súrdeigið kristilega hefir meiri mátt í sér en hið
djöfullega súrdeig,
Eg get vel skilið það, að yðr, kæru kristnu tilheyrendr,
ofbjóði það einatt, hve stórkostlega ranglætið, spillingin og
heimskan veðr uppi í þjóðlífinu íslenzka. Mér hefir líka
marg-oft ofboðið það. En einblínum þó ekki á þau ískyggi-
leigu teikn tímanna, því það gæti svo hœglega leitt til þess, að
vér fœrum að örvænta um sigr hins góða, og þar af leiðanda
um framtíðarheill þjóðflokks vors beggja megin hafs. Látið,
vinir mínir, ekki freistazt til þeirrar ímyndunar, að það þurfi
endilega að upprœta illgresið á þjóðlífsakri vorum, svo framar-
lega sem hin andlega akuryrkja þar eigi að hafa nokkurn á-
árangr eða koma að tilætluðum notum. Vérgetum ekki upp-
rœtt illgresið, hversu mikið sem oss kynni að langa til þess.
Og vér mœttum það ekki, þótt vér gætum það. Hugsum sem
allra minnst um illgresið. En hugsum um hveitið. Hugsum
um það, að vera sjálfir drottinlegt hveiti, með fullum lífs-
krafti. Illgresið—slíkt illgresi—getr ummyndazt og orðið að
hveiti, og að því leyti, sem það ekki ummyndast, skal það
fyrr eða síðar þoka fyrir hveitinu. Drottinn sjálfr, hann, sem
á akrinn, sér fyrir því. Hugsum ekki um það, að elta alla
lygi og heimsku, sem haldið er á lofti nú á þessum tíma í
rœðu og riti í því skyni að leiða íslenzka alþýðu á glapstigu ;—
það yrði mjög þreytandi og alveg þýðingarlaus eltingaleikr.
En hugsum um það með lífsáhrifum vorum og kenningum
vorum að láta svo mikið af sannleik, guðlegum kristilegum
sannleik, út frá oss ganga inn í þjóðlíf vort, að lygin og villan
komist þar ekki fyrir, smávisni upp og deyi. Gjörum allt,