Sameiningin - 01.09.1906, Page 12

ar í Lundúnum á Englandi handa kirkjunni í St. Boniface.
Og höföu þær vcriö fluttar vestr með einu skipi Hudsonflóa-
íélagsins til kauptúns þess viö Nelsonár mynni ("York Fact-
°ry; og þaöan á York-bát svo nefndum eftir þeirri á, eftir
Winnipeg-vatni cg Rauðá. Aö eins á þeim förum var eftir
ánum unnt að flytja eins þungan varning og þær klukkur; en
h\or þeirra um sig vó milli 400 og 500 pund.
Til Lundúna voru klukkurnar endrsendar til uppsteypu,
cr þær höföu svona brotnað. En smiörinn enski tók þaö upp
hjá sjálfum sér, er hann hafði lokið uppsteypu klukknanna, aö
senda bær vestr frá Liverpool gegn um St. Paul í Minnesota.
Tache biskup frétti á sínum tíma, að klukkurnar væri þangaö
komnar, þvert á móti því, er hann hafði við búizt. Skildist
hcnum þá brátt, aö flutningr þeirra á uxavögnum um veglausa
preriuna milli St. Paul og St. Boniface, 500 hundruð rnílna
kið eöa því sem næst, myndi hafa óhœfilega mikinn kostnað í
för meö sér, cg aö ef til vill myndi það fyrirtœki reynast með
öllu óv nnanda verk. Tók hann því það ráð að láta senda
klukkurnar til baka frá St. Paul og þaðan enn sem fyrr gegn
um Hudsonflca, eftir Nelson-á, Winnipeg-vatni og Rauðá.
Allt þetta heppnaðist, og höfðu hinar frægu kirkjuklukkur þá
fimm sinnum farið yf'r At’anzhaf auk mikils ferðalags annars.
Hið kaþólska erkibiskupssetr hér í Manitoba er nefnt eftir
Bonifacíus hinum helga, sem á 8. öld meö svo miklum árangri
boðaði kristna—kaþólska—trú á Þýzkalandi. Þýzkir hermenn
frá Sveiss, sem hingað voru sendir til þess að halda frumbyggj-
um á þessu svæði í skefjum, settust þar að og gáfu landnámn
sínu þetta nafn—St. Boniface.
í sambandi við bruna dómkirkjunnar gömlu i St. Boni-
face árið 1860, sem kom fyrir rétt fvrir jól, er þessi merkilega
saga:
Pembina (í norö-vestrhorninu á Norðr-Dakotaj var á
þeirri tið kaþólsk missíónar-stöð, og var missíón sú nokkurs-
konar annexía frá St. Boniface. Prestar frá biskupssetrinu
þar þjónuðu í Pembina. Einn dag í Desember áðrnefnt ár
lagði krþólskr prestr nokkur, faðir Goiffon, á stað heiman frá
sér í St. Boniface í eina slíka þjónustuferð ríðandi, og var
honum samferða þungfœr vöruflutningslest. Fáar mílttr fyrir
norðan Pembina reið hann á undan lestinni, því honum leiclcl-
isr, hve seint hann hafði komizt áfram. F.n er hann var orðinn
cinn, skall á blindbylr og frostið harðnaði. Flann sté af baki
og ætlaði að ganga eða hlaupa sér til hita, en kornst þá að því,