Sameiningin - 01.12.1951, Qupperneq 21

Sameiningin
99
„Fólk nú á dögum trúir hvaða fjarstæðu, sem er, ef hún
er kennd við vísindin, en það trúir engu, sem bendlað er
við trúarbrögð“.
Þekktur sagnfræðingur nýlátinn, G. G. Coulton, komst
svo að orði: „Trúin á smiðinn krossfesta hefir dregið meira
úr sjálfselsku mannanna en nokkuð annað í mannlegri
reynslu“. Þetta trúaða fólk hefir aldrei verið fjölmennt á
nckkurri öld, en ef umbætur hafa átt sér stað, þá eru það
þessir fáu, helgir menn og spámenn, sem hafa valdið þeim.
Farsæld sannkristinna manna laðar alltaf falska fylgjendur
að í von um ábata; og jafnvel sannkristnir menn standazt
ekki alltaf freistingu velgengninnar, mestu freistingu, sem
til er. Þess vegna hefir kristindómurinn sínar dökku hlið-
ar — ofstækismenn, hræsnara, stríð og ofsóknir. Enginn
skyldi neita tilveru þessara dökku hliða. Jesús spáði þeim,
og jafnvel spámaðurinn Jesaja, átta öldum áður. En það
stafar líka miklu ljósi af kristindóminum; og það er þetta
ljós, sem veldur því, að myrkrið sýnist svartara. Ef kenn-
inga Krists hefði aldrei notið við, myndu styrjaldir, of-
sóknir, ofstæki og hræsni allt vera talið sjálfsagt og eðli-
legt. Þetta var til áður en kristnin kom til sögunnar; og ef
kristindómurinn dæi út, myndi það halda áfram óhindrað.
Kristnir menn eru ekki allir sammála; þeir hafa mjög
skiptar skoðanir. Sama máli gegnir um Búddatrúarmenn,
Múhameðstrúarmenn og guðleysingja. Menn eru misjafnir;
það er eðli þeirra. Það væri grunsamlegt ef allir kristnir
menn væru á einu máli. Mér þykir það ákaflega grunsam-
legt, hve Marxistar eru sammála í opinberum ummælum
sínum; það bendir til þess, að þau séu aðeins eftiröpun. Ef
við erum heiðarleg, segjum við það eitt, sem okkur er sjálf-
um ljóst, en við erum ófullkomin og takmörkuð. Það er
ekki hægt að setja allt Atlanzhafið í pottmál, en það kemst
nógu mikið af Atlanzhafinu í pottmál til þess að við
getum greint það frá forarvatni. Sýnishorn mitt hefir
ekki verið stórt, því fer fjarri, en ætlun mín var að sýna
fram á, að margir nú á dögum þekkja ekki mun á sönnu
og ósönnu, og flestum stendur raunverulega á sama. Ef
trúin er engin eða röng, hlýtur heimurinn að fara versn-
andi. Við getum gert hann betri, ekki auðveldlega, því
ekkert gott er auðvelt, en einfaldlega með því að biðja um
hjálp, þar sem hjálp er að fá.