Sameiningin - 01.03.1930, Page 5

ásmmcíitmgín.
Mánaðarrit til stuðnings kirkju og kristindómi Islendinga
gefið út af Iíinu ev. lút. kirkjufélagi Isl. í Vesturheimi.
XLV. WINNIPEG, MARZ, 1930 Nr. 3

F erðaminningar
1 Bftir frú FriSriku Olafson
Ekki verSur þetta nein samanhangandi ferSasaga. MaSurinn minn
hefir gefiö slíkt yfirlit i þeim erindum, er hann .hefir flutt. Eg ætla
mér aö höggva niöur hér og þar og þá einkum aö snerta viö því
sérstaklega, sem aö mér finst aö heyra undir áhugamál kvenna. Aö
öðru leyti verö ég bundin hvorki rími né reglum.
Þýzka skáldiö Goethe sagöi aö maöur ætti á hverjum degi lífs
síns aö hlýöa á sönglag, lesa ögn af skáldskap og skoöa einhverja
fagra mynd til þess aö áhyggjur heimsins ekki uppræti þá fegurð-
artilfinningu, sem Guö hefir gróöursett í manneöliö.
SíÖasta þáttinn af þessari ráðleggingu var auðvelt fyrir okkur
að uppfylla á ferðaiaginu. Hver dagurinn var öðrum ríkari af
fögrum myndum. Hafið, fjöllin, dalir, fossar, skógar, borgir og
býli — í ótal breytilegum myndum — voru sífelt að bregða fyrir
eins og á stórfeklri myndasýningu. Það eru slíkar myndir, sem
liggja til grundvallar list þeirri er til augans talar. Og ekki dregur
þaö úr á'hrifum myndanna að þær eru eins og umgjörð um fjölbreyti-
legt mannlíf og menningu, sem ferðalagið gefur manni kost á aö
kynnast þó ekki sé nema snöggvast. Eg þarf ekki að taka fram, að
fyrir mig, sem aldrei áður hafði ferðast nema um miðbik Ameríku,
aldrei séð hafið eöa veruleg fjöll og aldrei fsland litið nema gegnum
augu annara, var ferðalagið-eitt óslitið æfintýri. Þó að hugur minn
fyrir ári síöan, er ferðin var afráðin, skiftist nokkuð milli kvíða og
tilhlökkunar, þá fór svo aö tilhlökkunin fékk algerða uppfyllingu,
en kvíðin reyndist með öllu óþarfur. Myndirnar og endurminning-
arnar frá ferðinni, sem einlægt eru að vekja ný áhrif hjá manni,
verða manni óviðjafnanlega dýrmætar. Eitthvað af þessu hefði ég
viljað miðla ykkur, þó mjög finni ég til þess að sjón er sögu ríkari.
Ein fyrsta, fegursta og stórfengilegasta myndin, sem fyrir augun