Sameiningin - 01.05.1920, Qupperneq 15

141
berum vér einskæra virðingu, en ódauðleika-sannanir
lians, sem eiga skylt við pretti og barnaskap, geta ein-
ungis knúið til þeirrar skyldu, að vinna á móti áhrifum
iians.
‘ ‘ Málefnið, sem Sir Oliver flutti, varð fyrir miklum
hnekki, hjá hugsandi fóiki, þegar svo 'hátt standandi tals-
maður þess leyfir sér að tala á víð og dreif fyrir vin-
veittum áheyrendum, án þess að flytja nokkurn ákveð-
inn vísindalegan boðskap.”
Þetta sýnir, hve fjarri því það er, að um samræmi
milli vísindamanna sé að ræða í þessu efni. Á þeim
grundvelli verður hæpið að mæla fram með andatrúnni.
K. K. 0.
* II.
Sir Oliver Lo'dg’e flutti fyrirlestra í Winnipeg 27. og
28. Apríl og hlýddi eg þar á boðskap hans. Hann er
maður stór vexti og tígulegTir, gáfulegur og góðmannleg-
ur. Erindi hans voru ólík því liverndags masi, sem mað-
nr á að venjast um það efni, er liann ræddi. Ilugsun var
frábærlega sfeýr og framsetning með vísindalegri ná-
.kvæmni. Fyrri fyrirlesturinn lýsti lieimssfeoðun ræðu-
mannsins. Skifti hann náttúrlegri tilveru í tvent: efni og
anda. Efnisiheiminn kvað liann að nokkru leyti kannað-
an, þó margt væri þar, sem enginn maður enn gæti skilið.
.Miklu stærri væri þó heimur andlegra efna og væri lönd
þar enn lftt könnuð. Um efnið væri það kunnugt, að
.ekfeert af því, sem til er, yrði að engu, eða hætti að vera
til. Ólíklegt, að andinn væri þá öðru lögmáli háður. Lík-
aminn væri föt þau, er andinn væri búinn hér á jörðu,
en maðurinn afklæddist þeim við andlátið.
Síðari fyrirlesturinn hljóðaði um samband manna
og gagnskiftileg álhrif þeirra hver á annan. Var fyrst
lýst hinum líkamlegu skynjunarfærum, er væri hin venju-
> legu flutningsfæri hugsananna manna á milli. Því næst
skýrði ræðumaður náfevæmlega, hvernig hugsana-flutn-
ingur ætti sér einnig stað án líkamlegra skynjunarfæra.
• Hugskeyti flyttust frá manni ti'l manns jafnvel úr mik-
illi fjarlægð. Fyrirbrigði þetta væri á vísindamáli nefnt
telepathy (fjarlirif). Sjálfur sagðist Sir Oliver Lodge