Sameiningin - 01.02.1917, Blaðsíða 26

378
hann segir fyrir, hvaS lengi hann muni liggja í gröfinni. En það
heföi frelsarinn ekki gert, ef hér væri ekki um sannan atburð að
ræða. Jesús segir fMatt. 10, 26J: “Ejkkert er svo leynt, aS ei verði
augljóst.” Það er mín skoðun að þetta verði, þegar sál mannsins
kemur fram fyrir dómstól Drottins; en það fer fram í öðrum heimi,
en ekki í þessum heimi. Jesús segir með berum orSum, að hold og
blóS gagni til einskis, en að andinn sé það, sem lífgar. Jesús segir,
að sitt ríki sé ekki af þessum heimi. Samkvæmt því verSur annar
heimur að vera til. Sé himnaríki og helvíti til, sem eg fyrir mitt
leyti efast ekki um, þá verða sálir manna einhvern tíma og einhvern
veginn að komast þangað. Postulinn segir: “Sé Kristur ekki upp-
risinn, þá er trú yðar ónýt.” Já, vissulega, það er svo í raun og veru;
en hvers vegna reis Jesús upp að líkamanum til? Af því Jesús Krist-
ur er Guð. Þegar Kristur var krossfestur, þá var Guðs heilaga
blóði úthelt. Mér finst þaS ei hafa alv'eg sömu merkingu og aS segja:
“saklaust blóð.” Júdas játaði að hafa svikið saklaust blóS, en það
blóð var meira en saklaust. Það var heilagt, guðdómlegt. Þótt
eg trúi því ekki, að v'orir efnislegu líkamir endurlifni eSa endur-
skapist, þá hefir mér stundum sárnað aS heyra menn segja, að
presturinn kasti rekunum ljúgandi á líkið. Slikir menn vita ekki
hvað þeir segja, og eru þar að auki í skóla hjá föður lyginnar, fjand-
anum.
Presturinn má hindrunarlaust halda áfram að fremja greftrunar-
athöfnina á sama hátt og meS sömu orðum og tíSkast hefir. Það er
sannleikur eigi að síður, aS maSurinn rís upp af mold, þótt hann
rísi upp meS andegum líkama í öSrum heimi.
Þó eg sé enginn sérlegur prestavinur, þá lít eg svo á, aS þeir
ætti aS njóta meiri virSingar en alment gjörist, ekki vegna persón-
unnar sjálfrar, heldur vegna þeirra guðdómlegu helgidóma, sem þeir
hafa með höndum.
Eg vil ekki fjölyrða frekar b«r t:m, Þótt cg gxti tínt til orð
og atvik úr heilagri ritning í tugatali mínu máli til stuðnings, þá býst
eg viS menn yrSu litlu nær, enda er mér ekki kappsmál aS sannfæra
neinn um, að mín skoðun sé rétt. ÞaS sem eg hefi fyrir satt, þaS er
mér sannleikur, og eg verð að bera sannleikanum vitni, ef eg annars
segi nokkuð.”
Lítil þörf virðist mér aS deila við greinarhöfundinn út af sér-
skoðun hans á upprisunni eSa þriSja-dags uppvakning mannssálar-
innar í öSrum heimi, fyrst okkur kemur saman um þaS, sem mikil-
vægara er. Þó mætti minna á orðin, sem Jesús talaSi til ræningjans
á krossinum: “í dag skaltu vera meS mér í Paradís”. Einhvem tíma
síðar, ef Guð lofar, verður gjörS grein fyrir þessu trúaratriSi hér í
blaðinu, frá sjónarmiSi lúterskrar kirkju.
Gott er að heyra þaS, að höfundurinn vill ekki sitja í hópi van-
trúaðra orðháka, þó honurn komi ekki saman viS okkur lútersku
prestana um þetta atriði.