Faxi - 01.06.1957, Blaðsíða 19

F A X I
79
hækkað mjög á síðari árum. T. d. var
meðalkaup karla árið 1935 50 cent á klst.,
nú er kaup karla frá 1,37—1,70 dollar á
klst., en kaup kvenna 1—1,10 dollar. Er
við virtum fyrir okkur störfin í frysti-
húsinu, tókum við eftir því að fiskflökin
voru vegin frá hverjum flökunarmanni
og pakkarnir taldir frá hverri stúlku. Við
spurðumst nú fyrir um, hver væri til-
gangur þessarar umsjónar og fengum þá
skýringu, að þannig væri fylgst með
meðalafköstum fólksins. En meðalafköst
flökunarmanna voru talin 800 pund af
flökum á 8 klst. og hjá konum við pökkun
185 punds-pakkar á klst. En aukin afköst
koma verkafólkinu til góða. Þannig er í
samningum ákveðið, að þeir skulu endur-
skoðast á ári hverju og hafi þá meðal-
afköst verkafólks hækkað, hvort sem er
vegna dugnaðar fólksins eða vegna auk-
innar tækni, þá hækkar kaup fólksins til
samræmis við aukna framleiðni. Eru slík
ákvæði í samningum verkalyðsfélaganna
mjög algeng í Bandaríkjunum.
Hér var okkur sagt að íslenzki frysti-
fiskurinn væri þyrnir í augum sjómanna
og vildu þeir helzt innflutningsbann á
frystum fiski.
Við höfðum nú skamma dvöl í Glou-
cester, en héldum nú aftur til Boston. En
cr þangað kom var farangri pakkað og
nu var ekið út á flugvöll, en þaðan var
lagt af stað kl. 6.05 e. h. og var ferðinni
nu heitið til New-York, sem var síðasti
afangi ferðarinnar.
New York.
Eftir 50 mínútna flug blasti við ljósa-
haf New-Yorkborgar, en þar áttum við
að dvelja síðustu viku ferðarinnar.
Næstu tveir dagar voru frídagar, þ. e.
þá daga vorum við ekki bundnir við
ferðaáætlunina og voru þeir því notaðir
til þess að sjá ýmsa merka staði í borg-
inni og svo til þess að verzla.
Reynt var að hafa uppi á Islendingum,
sem búsettir voru í borginni eða nágrenni
hennar og hafa tal af þeim. Sunnudaginn
23. okt. heimsótti okkur Islendingur,
Bragi Einarsson, er dvaldi um tíma í
New York og kynnti sér viðgerðir bíla
og véla. Hann ók með okkur víða um
borgina meirihluta dagsins og sýndi okkur
ýmsa staði, er við höfðum fróðleik og
ánægju af að sjá. Við ókum um og stönz-
uðum í Walstreet, hinu fræga stræti kaup-
hallanna og fjármálamannanna. Hér var
allt í kyrrð og ró, varla sást maður eða
bíll á ferð. Hér var líka sunnudagur. Við
stigum út úr bílnum og virtum fyrir
okkur hina háu steinkastala, er sumstaðar
báru þess merki að ræningjar og óaldar-
lýður hefði verið þar á ferð, skotför og
skrámur sáust víða á veggjum. Ekið var
gegnum Kínaborg, Chinatown, en svo
eru hverfi eða borgarhlutar þeir nefndir,
er Kínverjar búa sérstaklega. En slík
hverfi eru til svo að segja í hverri borg.
Víða eru hér hrörleg hús og þrifnaði
ábótavant. Þá lá leið okkar gegnum
Central Park, sem er opið svæði milli 59.
og 110. strætis. Hér er náttúran friðuð
i miðri stórborginni. Margt er að skoða
og dvöldum við hér um stund. A leið
okkar um borgina ókum við framhjá
mörgum stórum byggingum, sérkenni-
legum, tignarlegum og fögrum. Eg hefi
áður lýst „Heimsveldinu“ Empire State,,
sem gnæfir eins og jötunn yfir borginni.
Þá má nefna hina tignarlegu Chrysler-
byggingu, sem er önnur hæsta bygging í
heimi, 77 hæðir, Rockefeller-byggingin,
sem stendur á 12 ekrum lands, milli 48.
og 51. strætis. I vesturhorni byggingar-
innar er hið fræga kvikmynda- og söng-
leikahús, Radio City Music Hall, sem er
talið stærsta kvikmyndahús í heimi. En
þar fara einnig fram hljómleikar og þar
eru sýndir söngleikir á undan kvikmynda-
sýningum. Þá má nefna hina sérkenni-
legu Times-byggingu, þríhyrningslöguð
bygging á mótum 7. götu og Broadway,
við 42 stræti. Þar í verzlunarhverfinu við
Times Square, eru ljósaauglýsingarnar
skrautlegar og fjölbreytilegar og ljósa-
dýrðin mikil á kvöldin, enda er þar oft
fjölmennt.
A strönd Manhattan við Austurá stend-
ur mikil og sérkennileg bygging, ólík að
stíl öðrum byggingum og er þess vegna
auðþekkt öllum, er einu sinni hafa séð
hana eða mynd hennar. Þetta er bygg-
ing Sameinuðu þjóðanna.
Thor Thors sendiherra var um þetta
leyti í New York á vegum Sameinuðu
þjóðanna. I boði hans skoðuðum við bygg-
ingu Sameinuðu þjóðanna í fylgd með
sendiherranum og frú hans. Var hér fróð-
legt um að litast og er byggingin ekki
síður sérkennileg að innan en utan.
Marga fagra og sérkennilega hluti er þar
að sjá, en sérstaka athygli okkar vakti
veggteppi eitt mikið, er hékk í fulltrúa-
salnum í aðalbyggingunni. Veggteppið er
þakklætisgjöf frá Belgum til Sameinuðu
þjóðanna, og eiga myndir þess að tákna
frið, velmegun og jafnræði. Veggteppið
er 14,4X9,5 m að stærð og er sagt að í
það hafi þurft 150.000 km af garni eða
þráð, sem ná mundi nær fjórum sinnum
kringum jörðina um miðbaug. Það er
teiknað af belgískum listamanni, Peter
Colfs að nafni og er mjög fagurt og lit-
auðugt.
Sendiherrann þurfti nú að sitja fund
stjórnmálanefndarinnar og bauð hann
okkur að hlýða á fundinn, ef við hefðum
áhuga fyrir, því á fundi þessum ætti að
ræða um kjarnorkuna til friðsamlegra
nota. Við þáðum boðið þakksamlega og
sendiherrann skaut okkur inn á fundinn
sem blaðamönnum frá Íslandi. Þetta var
26. okt.).
Við settumst nú í stúkur blaðamann-
anna og fengum hlustunartæki og gátum
nú hlustað á fulltrúana á fimm tungu-
málum eftir því hvernig við stilltum þau,
ef málakunnátta hefði verið til þess.
Fundur þessi varð nú lengri en við var