Faxi - 01.12.1961, Qupperneq 17

F A X I
173
efnisins hjálpað til við gróðursetninguna,
og skal öllum þeim, sem stutt hafa þetta
ræktunarstarf f orði og verki tjáðar alúðar
þakkir. Ekki má gleyma Siguringa Hjör-
leifssyni, kennara, tónskáldi og listmálara,
núverandi formanni Skógræktarfélags
Suðurnesja, sem hefur sý’nt lofsverðan
áhuga á gróðursetningarstarfinu í Háa-
bjalla, og leyst þar af hendi mikið sjálf-
boðastarf á hverju vori, á undanförnum
árum. Hans starf hefur verið ómetanlegt
og verður það seint fullþakkað.
Þá má minnast þess að Félag Suður-
nesjamanna kaus þá Friðrik K. Magnús-
son, Ofeig Ófeigsson, lækni og Þorstein
Bjarnason til að fara suður í Keflavík og
stofna þar Skógræktarfélag Suðurnesja,
til að hafa með höndum alhliða skóg-
ræktarstarf á Suðurnesjum. Var þessu máli
svo vel tekið þar syðra, að nú hafa verið
stofnaðar skógræktardeildir í flestum
byggðarlögunum, svo þetta þarfa ræktun-
armál er nú komið á góðan rekspöl. Fyrsti
formaður Skógræktarfélags Suðurnesja var
Ofeigur læknir Öfeigsson, en liann hefur
m. a. komið upp fögrum skógræktargarði
við sumarbústað sinn á Þingvöllum, svo
hann var kunnugur þessum ræktunarmál-
um. En eins og áður er getið er Siguringi
Hjörleifsson nú formaður Skógrækarfé-
lags Suðurnesja, enda mikill áhugamaður
um öll þau málefni.
Næst skal minnzt á nokkur málefni önn-
ur, sem Félag Suðurnesjamanna hefur látið
sig varða og stutt að að kæmust í fram-
kvæmd:
A 120 ára afmælisdegi síra Odds heit.
Gíslasonar, þann 8. apríl 1956, gaf félagið
10 þúsund krónur Slysavarnadeildinni Þor-
björn í Grindavík til kaupa á stefnuvita
Við afhendingu
biblíunnar, sem getið
er um í greinni, til
prests og sóknarnefndar
á Utskálum.
Talið frá vinstri:
Sigurbergur Þorleifsson,
Friðrik K. Magnússon,
sr. Guðm. Guðmundss.,
Þorlákur Benediktsson
og Jón Eiríksson.
við höfnina (Hópið) í Grindav. Síra Odd-
ur var sóknarprestur í Grindavík um 20
ára skeið, og meðal annarra afreka þessa
mikilhæfa manns er talið að hann hafi verið
frumkvöðull slysavarna hér á landi, og þótti
félaginu viðeigandi að heiðra minninug
síra Odds á þennan hátt.
Arið 1948 var stofnaður Líknar- og
styrktarsjóður Félags Suðurnesja manna af
fé því, sem gefið var af ætingjum og vin-
um Stefáns Gunnarssonar, til minningar
um hann, við útför hans, en hann lézt þ.
17. apríl 1948.
Stefán rak skóverzlun hér í bænum um
langt skeið, og naut mikilla vinsælda.
Hann var fæddur á Suðurnesjum, að Litla-
bæ á Vatnsleysuströnd, og var einn af
stofnendum Félags Suðurnesjamanna, og
vara-formaður þess er hann lézt, en Stefán
hafði alltaf sýnt félaginu mikla ræktarsemi
og velvild.
Sjóðurinn var stofnaður að tilhlutan
Bibb'an afhent
presti og sóknarnefnd
að Hvalsnesi.
Frá vinstri:
Þuríður Gísladóttir,
Magnús Pálsson,
Gísli Guðnrundsson,
Friðrik K. Magnúss.,
sr. Guðmundur
Guðmundsson,
Gunnlaugur Jósefss.,
Ólafur Vilhjálmss.
ekkju Stefáns, frú Sigríðar Benediktsdótt-
ur og barna þeirra.
Gerð hafa verið minningarspjöld um
látna menn og þau seld til eflingar sjóðn-
um.
Tilgangur sjóðsins er, að styrkja mun-
aðarlaus börn dáinna félagsmanna, ekkjur
þeirra eða aðra þá, sem bágt eiga eða
þurfandi eru innan félagsins eða á Suður-
nesjum að áliti félagsstjórnarinnar.
Ennfremur befur verið safnað fé í annan
sjóð, sem heitir: Slysavarnasjóður Félags
Suðurnesjamanna, sem styrkja á slysa-
varnamál á Suðurnesjum, svo sem nafnið
bendir til.
Félagið hefur látið byrja á að taka
myndir (filma) á Suðurnesjum, og mun
halda því verki áfram.
Sem vott þakklætis og ræktarsemi félags-
manna, gaf félagið kirkjunum 7 á Suður-
nesjum, skrautlegar og vandlega umbúnar
biblíur á árinu 1957.
Bókaútgáfa. A síðastliðnu ári kom út
bákin „Frá Suðurnesjum“ á vegum Félags
Suðurnesjamanna. Bókin er 384 bls. með
allmörgum myndum og korti af fiskimið-
um. Má telja efni hennar myndarlegt fram-
lag til atvinnusögu Suðurnesja, sem fyrst
og fremst hefur verið og er sjósókn frá
verstöðvunum þar syðra, er á fyrri öldum
var stunduð á opnum róðrarskipum. Þætt-
irnir í bókinni ná yfir Grindavík, Hafnir
og Miðnes, og mun ætlunin að gefa síðar
út aðra bók, er nái yfir önnur byggðarlög
á Suðurnesjum. Upphafið að því að þessi
bók var gefin út, var það, að fyrrverandi
form. Félags Suðurnesjamanna, Friðrik K.
Magnússon, taldi að gömlu árabáta-fiski-
miðin, sem notuð hafa verið við sjósókn
frá Suðurnesjum um aldaraðir, mættu