Faxi - 01.09.1983, Blaðsíða 12

Jón Sæmundsson:
Hverjar eru
hinar sönnu
hetjur?
Ég er einn af þeim mönnum, sem ver töluverðu af frítímamínum ílestur
blaða og reyni með þeim hætti að fylgjast með framvindu mála, bæði í
minni heimabyggð, sem og annars staðar, eftir aðstæðum hverju sinni.
Ekki fer á milli mála að sífellt er orðið erfiðara að fylgjast með því, sem
raunverulega skiptir máli í þjóðfélaginu, vegna þess að aukaatriðin sitja
greinilega í fyrirrúmi.
Sem dæmi um þetta vil ég nefna, að í mörgum dagblöðum eru 2-4
íþróttasíður á hverjum degi, og 1 - 2 blaðsíður um helstu listaviðburði
vikunnar, svo fátt eitt sé nefnt.
A sama tíma er nánast lítið fjallað um, að bolfiskafli hefur dregist saman
um 30% það sem af er þessu ári. Það er furðulegt hve lítið hefur verið
fjallað um það mál í fjölmiðlum og sýnir betur en flest annað við hvað er
átt hér að framan.
Mönnum virðist ganga illa að skilja að lífsskilyrði okkar ráðast fyrst og
fremst af því hvort við drögum fisk úr sjó eða ekki. Ég leyfi mér að
fullyrða, að ef þorskurinn hættir að veiðast þá verða ekki 2-4 síður í
dagblöðunum af lista- og íþróttaviðburðum daglega. Þetta er ekki þannig
meint, að ég telji menningarh'f okkar einskis virði, síður en svo, en ég held
því hins vegar fram að verði það aðalatriðið og atvinnuvegir okkar auka-
atriði, þá munum við sigla inn í hnignunartímabil, sem erfitt yrði að ná sér
Dagmæður
og aðrir er starfa
við dagvistun barna
1. nóvember hófst 5 vikna námskeið á vegum Fé-
lagsmálaráðs Keflavíkurbæjar fyrir starfandi dag-
mæður og aðra þá er vinna við dagvistun barna.
Þeir sem ætla að starfa við daggæslu barna eru
hvattir til að sækja námskeiðið.
Allar upplýsingar eru veittar á skrifstofu félagsmála-
fulltrúa, Hafnargötu 32, sími 1555, og fer innritun
fram á sama stað.
Félagsmálaráð Keflavíkurbæjar
út úr, en það er margt í fari okkar íslendinga nú í seinni tíð sem bendir til
þess að svo gæti farið.
Þessar síðustu fréttir um minnkandi bolfiskafla boða gífurlegan vanda,
ekki síst fyrir okkur Keflvíkinga, einfaldlega vegna þess að atvinnumál
okkar standa mjög höllum fæti, þó ekki sé meira sagt. Þrátt fyrir það hittir
maður varla nokkum mann, sem gefur þessu gaum, utan þeirra sem em í
þessari atvinnugrein. Hugsanlegt er að stór hluti bæjarbúa líti á Kefla-
víkurflugvöll sem nafla heimsins í atvinnumálum. Það er að vísu skiljan-
legt að fólk sæki þangað sem vinnan er létt, þrifaleg og e.t.v. best borguð,
en hollt er að minnast þess að það er fleira svikult en sjávarafli.
Það er hálf ónotalegt að hugsa til þess að Keflavík eigi e.t.v. eftir að
verða svefnbær út frá Keflavíkurflugvelli, en margt bendir til að svo verði,
þegar fram líða stundir.
Þegar fyrstu hauststormarnir komu upp að ströndum landsins vorum við
áþreifanlega minnt á, að þrátt fyrir alla tækni nútímans erum við mennirnir
agnar smáir í samskiptum okkar við náttúruöflin, ef því er að skipta. Þar á
ég við þegar fiskibát hvolfdi við innsiglinguna á Eyrarbakka og tveir
bræður drukknuðu en þriðji bróðirinn komst naumlega af. Það eru senni-
lega fáir sem gera sér grein fyrir því, hve þessi ungi maður sýndi mikla
hetjudáð. Það sýnir og sannar mikið þrek, bæði andlegt og líkamlegt, að
veltast í grunnbroti fram og aftur í heila klukkustund og halda h'fi. Það
fyrsta sem þessi ungi maður sagði þegar honum var bjargað var: ,,Hvað
varð um bræður mína?“ Við getum varla gert okkur í hugarlund hugsanir
unga mannsins, þegar björgunarmennimir leiddu hann í allan sannleikann
um afdrif þeirra.
Það er hægt að meta gæði mannanna með mismunandi hætti, en það
læðist að manni sá gmnur að hinar sönnu hetjur séu ekki á íþróttavöllum
eða í ræðustólum, jafnvel ekki í sölum Alþingis, heldur á fiskimiðunum
við strendur landsins.
Saga okkar Suðurnesjamanna er saga um hafið, þangað höfum við sótt
bjargræði okkar um aldir.Líf sjómannsins hefur oft verið bæði þrældómur
og strit, en það hefur verið þrá hans að lifa eins og maður. Lífskjör hans og
dagleg störf, þessi eilífa barátta við óblíða veðráttu hér norður við heims-
skautsbaug hafa sett á hann sérstakan svip. Kannski er nú þannig komið
fyrir Keflvíkingum að þessi stétt manna hverfi hægt og sígandi, en hvað
kemur í staðinn? Gamait máltæki segir: Spyr sá sem ekki veit.
Sumarkveðja
Ég fæ þér lítið, en þó lipurt ess, *
sem lætur undan taumi vel og rómi,
sem býður þér á hlaupum hægan sess,
svo hvílt þig getur eins og vilt í tómi.
Þig mun það geta borið bæjarleið
á björtum og á heiðum sumardegi,
og runnið sporin með þig góð og greið,
á grundum sléttum og á mjúkum vegi.
Og sjálfur kem ég til þín við og við
og verð hjá þér, þá litla stund í einu.
Láttu þá hjartað vera fullt með frið
°g fjötrast lát ei sálina afneinu.
M.K. frá Kollsvík.
* ess = hestur
k______________________________________________________J
180-FAXI