Faxi - 01.06.1984, Blaðsíða 17

Kvöldvaka Keflvíkinga
Eitthvert kvöldið í lok þessa mánaðar
œtla Keflvlkingar að annast kvöldvöku. í
tilefni þess náðu Útvarpstiöindi tali af
Helga S. Jónssyni, kaupmanni í Keflavík,
og spurðu hann spjörunum úr um tilhög-
un kvöldvökunnar. En Helgi mun standa
franmrlega í fólagsmálum þessa kornunga
kuupstaðar og vera einn þelrra, er að vök-
unni standa.
Hverjir standa að Keflavíkur-vökunni
og hvað kemur til þessarar tilbreytni í út-
varpinu okkar? spyrjum vér Helga.
Keflavíkur-vakan er flutt á vegum
Hyggðasafns Keflavikur, svarar hann. En
byggðasafnlð var stofnað fyrir nokkrum
^rum i þeim tilgangi að safna og varðveita
hvers konar sögulegar minjar viðvikjandi
t>i’óun byggðarlagsins, sögu þess og for-
tíöar.
Jún Tómutson shnstöðvarstjóri
L
Nýlega (1. april s. 1.). hefur Keflavik öðl-
ast bæjarróttindi og aö nokkru leyti 1 tll-
efnl þess, varð til hugmyndin um kvöld-
vöku 1 útvarpinu. Það kann að orka tví-
mælis, að efni sem eingöngu er bundlö ein-
um bæ, eigi almennt erindi til hlustenda,
en okkur finnst Keflavík svo merklleg um
marga hluti, aö það réði úrslitum. Aö visu
er þetta til að auka kynni milii annarra
þorpa og bæja og seint er of mikiö af þvi.
Viövlkjandi efni kvöldvökunnar, kvað
Helgi það verða nokkuö fjölbreytt, skiptast
á erindi, upplestur og söngur — allt heima-
tilbúið ,og álitu þeir það vera nokkurn
kost og gefa sannari mynd af Keflavík,
enda þótt margt hefði betur farið hjá fær-
ari mönnum.
Jón Tómasson, símastjóri, fiytur upp-
hafserindi, sem hann nefnir , Keflavík 1
126
Útvarpstíðindi
dag", og gefur nafnið nokkuð til kynna
efni erindisins. Það íjallar um menningar-
legt og efnahagslegt ástand þorpsins, sem
í ráði er aö við höfum eigin þul eftir að
vakan hefst, en þar ræður útvarpið sjálft
mestu um — ekki ber að skilja þetta svo,
að okkur finníst ekki þulir útvarpsins góð-
ir — heldur var þá ráðgert að það yrði
kven-þulur, Agnes Jóhannsdóttir, scm nú
stundar leiknám i Reykjavík.
Og hvernig segir ykkur svo hugur um, að
takast muni, spyrjum við Helga að lokum.
Hvernig þetta Keflavikur kvöld tekst,
hvort það verður til fyrirmyndar eða
skammar, það vitum viö ekki, en við reyn-
um að gera þetta eins vel og við getum.
■+
Útvarpshlustendur munu áreiðanlega
fylgjast af áhuga með kvöldvöku þeirra
nú er orðið að kaupstaö. Valtýr Guðjóns-
son, formaður rafveitunnar, flytur erindi,
sem hann nefnir „Sagnir af Suðurnesjum",
það eru þjóðsögur byggðarlagsins, tengdar
eigin athugasemdum og hugleiðingum.
Þriðja erindið er um hinn velþekkta Kefla-
víkurflugvöll, hvernig dagleg starfsemi fer
þar fram og annað sem máli skiptir um
þennan stað sem mikilvæga umferðamið-
stöð. Þetta erindi er flutt af Helga S. Jór.s-
syni.
Þá mun Kristinn Pétursson, bóksali,
ílytja nýtt kvæðl, sem hann hefur ort um
Keflavík, og Gunnar Eyjólfsson, leikari,
les upp ljóðið um Stjána bláa, ásamt for-
mála um þennan velþekkta Keflviking.
Á milli atriðanna verður svo söngur og
músik. Fjórar stúlkur, þær Guðný Ragn-
arsdóttir, Gauja Magnúsdóttir, Jóhanna
Kristinsdóttir og Guðbjörg Þórhallsdóttir,
syngja nokkur lög, eins og þær syngja við
eldhúsborðið heima hjá sér og stundum á
skemmtunum félaganna helma fyrir.
Þeir Ágúst Pétursson og Baldur Július-
son leika á harinoniku, báðlr saman og
hvor i sinu laei.
V.allýr Guðjónsson forstjóri
Keflvikinga, skemmtilegri tilbreytni í dag-
skránni, og vonandi koma íleiri bæir ó
eftir.
þessum þætti fullnægt. Hann benti
á að einstaklingar ættu stærstan
hlut í fegrun bæja og kvaðst vera
sannfærður um að Keflvíkingar
yæru ekki eftirbátar annarra í þeim
efnum, það sýndu fjölmargir
einkagaröar og margháttað fram-
tak til fegrunar. Varðandi um-
radda skemmdarfýsn vildi Tómas
meina að þar væru allir undir sömu
sök seldir. Við eldri hefðum ekki
ínnrætt börnum okkar og ungling-
um nægjanlega að bera virðingu
fyrir eignum annarra- ríkis, bæjar
°g einstaklinga. Hann kom síðan
víða við um fegrun og uppbygg-
mgu bæjarins m.a. miðbæjar hug-
mynd Páls Bjamasonar, arkitekst,
sem væri í athugun, gat um
uhersluþátt Steinþórs Júlíussonar,
hæjarstjóra um mikilvægi grænna
svæða í bænum og fegrun þeim
tengd.
Þórir Maronsson aðstoðaryfir-
tögregluþjónn, taldi að umhverfis-
vöndun með þrýstingi lögreglunn-
ar væri ekki að sínu skapi. Pað yrði
að koma innan frá, sem hann taldi
hafa lagast mikið á síðustu áram.
Úvatti til að menn fengju sér og
l®su lögreglusamþykkt Keflavík-
urbæjar. Það væri m.a. bannað að
hrjót gler á almannafæri. Oftast
væri þar um að ræða hópaðgerðir,
sem erfitt væri við að eiga af fá-
mennri lögreglu. Skort á götu-
lögreglu, að mati frummælenda,
taldi hann stafa af fjárskorti. Lög-
sagnarumdæmið væri allt Reykja-
nesið sunnan Hafnarfjarðar að
frátöldum Keflavíkurflugvelli og
færi lítið fyrir 6 mönnum á vakt á
öllu því svæði.
Steinþór Júlíusson bæjarstjóri,
taldi að Hafnargatan yrði ekki
miðbær Keflavíkur - þar vantaði
allt skipulag, gatan mjó og þar
væru gömul og ný hús, sum illa hirt
og önnur stæðu lengi hálfbyggð. í
næsta nágrenni við Hafnargötuna
væru hins vegar ýmsir möguleikar
fyrir miðbæ. T.d. væri vel hugsan-
legt að gera gamla barnaskólanna
að viðhafnar ráðhúsi. Suður af
honum er ágætis autt svæði sem
gæti verið opið torg en báðum
megin mætti byggja virðuleg hús,
sem mundu skýla opnu svæði og
mætti á nokkrum árum byggja
þar upp skemmtilegt umhverfi. Því
næst ræddi hann um miðbæjar
hugmynd þá er Tómas gat um og
taldi að á næstu 10 árum ætti að
láta þá draumsýn verða að veru-
leika.
Sigurður Þorkelsson skóla-
stjóri Holtaskóla tók næstur til
máls. Hann taldi að tillaga
Jóhanns Péturssonar um að taka
einn tíma á mánuði til kennslu
í umræddum umgengnisháttu,
kæmi vart til greina vegna kostn-
aðarauka er það leiddi af sér. Hins
vegar taldi hann að þessi mál
væru oft rædd t.d. í samfélags-
fræðitímum. Hann hélt því fram
að umgengni unglinga hér væri
yfirleitt ágæt, ef samanburður væri
gerður við hliðstæða staði.
Ohöpp gætu þó alltaf átt sér
stað, sem ekki væri við ráðið.
Varðandi flöskubrot og slík óþrif á
götum væri að mestum hluta eldri
borgurum um að kenna. Böm og
unglingar á skólaaldri söfnuðu
frekar flöskum og seldu, en þegar
unga fólkið færi að vinna fyrir
launum yrði það kærulausara fyrir
verðmæti glersins.
Kristinn Reyr skáld og heiðurs-
félaga í Rótaryklúbbnum tók síð-
astur til máls. í tilefni af ný af-
stöðnu 35 ára afmæli Keflavíkur-
bæjar rifjaði hann upp að þau
þáttaskil er hreppsfélagið varð að
bæjarfélagi hafi vakið áhuga og
eldmóð margra mætra manna í
byggðarlaginu um að koma Kefla-
vík myndarlega á „stall" meðal
virðulegra bæjarfélaga. Tóku þeir
Helgi S. að sér það verkefni að
gera Keflavíkurvöku er flutt var í
Ríkisútvarpinu, áður en Keflavík-
urbær varð mánaðargamall og
kom þar allmargt Keflvíkinga við
sögu. En það sem meira var -
Keflavík varð fyrsta bæjarfélagið,
sem flutti slíka vöku á öldum ljós-
vakans, en síðan hafa mörg þeirra
komið á eftir. Hann þakkaði fund-
armönnum og öðrum Keflvíking-
um fyrir góð samskipti á liðnum
árum.
Fundarboðendur voru ánægðir
með þátttöku í umræðum. Þar
voru reifaðar ýmsar hugmyndir og
tekið á mörgum vandamálum, sem
vaxandi bær á við að stríða. Sitt-
hvað var upplýst sem áður var
mörgum óljóst. Hugmynd bæjar-
stjóra um að gera gamla bama-
skólann að viðhafnar ráðhúsi er
fersk og skemmtileg. Skólinn sem
byggður var árið 1911 er mjög
virðuleg bygging. Þar hefur verið
lagður grunnur að uppfræðslu og
uppeldi Keflvíkinga næstum frá
byrjun skipulagðar lögbundinnar
fræðslu í Keflavík. Húsið var byggt
af mikilli smekkvísi og stórhug og
geymir mætar minningar flestra
þeirra er hér hafa alist upp og enn
lifa. Þrátt fyrir að flestir fundar-
manna og ræðumenn hafi verið
þeirrar skoðunar að hér hafi vel til
tekist um vöxt og viðgang bæjar-
ins, var það greinileg ósk allra að
bærinn okkar mætti verða fallegri
og betri bær.
Samantekt J.T.
FAXI-149