Faxi - 01.11.1986, Blaðsíða 11

UM FÉLAGSSKAPINN
LEIKA HAGSTÆÐIR VINDAR
Kæru foreldrar, kennarar,
skólastjóri og aðrir fundarmenn.
Ég vil fyrir hönd Foreldra- og
kennarafélags Myllubakkaskóla
bjóða ykkur hjartanlega velkomin
til þessa fundar hér í kvöld. Ég
vona að þessi fundur megi boða
áframhaldandi farsælt starf þessa
félagsskapar okkar sem fyrst og
fremst er til stofnað til að halda
uppi sameiginlegu hagsmunamáli
okkar allra hér inni, nefnilega að
gæta velferðar þeirra bama sem
sækja þennan skóla. Ég held ég
ýki ekki þegar ég staðhæfi að um
félagsskap sem þennan leiki hag-
stæðir vindar. Bæði foreldmm og
ekki síst forráðamönnum skóla
hefur orðið æ ljósara að skólinn og
foreldrafélögin eiga vissulega
samleið enda fjölgar foreldrafé-
lögunum óðfluga við skólana og
þáttur þeirra hefur opinberlega
verið viðurkenndur, síðast nú á
nýafstöðnu uppeldismálaþingi
kennarasambands íslands, þar
sem undirritaður fékk tækifæri til
virkrar þátttöku í því ágæta starfi,
sem þar fór ffam.
Ég held að öllum sé ljóst að við
lifum á tímum örra breytinga, svo
örra að hinn venjulegi borgari
fylgist vart með. Vöxtur samfé-
lagsins er hraður og oft byltinga-
kenndur og nýjar kröfur til
menntunar og vinnu koma sífellt
fram. Hiutverk heimilanna sem
uppeldisstofnana hefur svo sann-
arlega breytzt. Foreldrar vinna nú
oftast báðir utan heimilisins,
vinnudagar hafa lengst og fleiri
börn en áður búa með öðm for-
eldri. Fjöiskyldan er minni og við-
kvæmari fyrir áföiium. Við höf-
um endanlega yfirgefið bænda-
samfélagið. Samtímis er börnun-
um boðið upp á fjölbreyttara upp-
lýsinga- og skemmtanaefhi, sem
gjaman kastar skugga á skóla-
námið.
Það er ljóst að við slíkar aðstæð-
ur hljóta tengsl skólans og heimil-
anna að vera mikilvægari en
nokkum tíma áður. Ábyrgð skól-
ans á uppeldi bama okkar vex,
hvort sem okkur líkar betur eða
vem Því hljótum við sem foreldr-
ar að hafa áhuga á því sem fer
fram í þessari uppeldisstofnun og
æskja þess að geta haft þar jákvæð
áhrif á. Hlutverk okkar félags-
skapar er ekki lengur einungis
að veita aðstoð í starfi skólans
vegna félagsstarfa og skemmtana í
Konrád Lúðvfksson.
þágu nemenda heldur og engu
síður til að koma á framfæri hug-
myndum foreldra til forráða-
manna skólans. Forsenda já-
kvæðra tengsla milli foreldrafé-
lagsins og skólans er að allri tor-
tryggni sé eytt — að félagið sé ekki
stofnað á hendur skólanum held-
ur til að standa við hlið hans —
hlusta á mál forráðamanna hans,
og samtímis afla sér orðstírs tii
þess að á verði hlustað. Ég held að
við hér getum ekki annað en fagn-
að þeim undirtektum, sem við
höfum fengið hjá forráðamönnum
þessa skóla um þau mál sem við
höfum borið fyrir brjósti bæði
undir fyrrverandi og núverandi
stjóm. Ég þakka það fyrst og
fremst því jákvæða andrúmslofti
sem við höfum starfað við. Ég
minnist þess tíma er fjölskylda
mín flutti hingað ffá Svíþjóö fyrir
tveimur ámm þar sem við höfðum
fyigst með skóiastarfi sonar okkar
og höfðum því þann bakgmnn
sem ailt miðaðist við. Okkur leist
vægast sagt ekki á blikuna, kenn-
ararnir í verkfaili og allir virtust
óánægðir með sitt hlutskipti.
Kannski var einmitt þessi tími
hvati að því sem síðan hefur gerst.
Kennarar vinna að því af fullu
kappi að endurheimta sjálfsvirð-
ingu sína og fagvitund um leið,
með sameiginlegu átaki. Nýaf-
staðin uppeldismálaþing samtais
12 að tölu víða um land eru liðir
þar að lútandi. Ég vona að þeim
verði lyft úr djúpi láglaunastefn-
unnar og fái vaxandi viðurkenn-
ingu fyrir störf sín, ekki sízt af því
að þá getum við foreldrar búist við
betri árangri af skólastarfinu.
Mér er ljúft að segja að á þessum
tveimur árum hef ég séð skólann
opnast fyrir okkur foreldrunum.
Upphafið var kannski útkoma
námskynningarbæklings, síðan
Myllunnar, en síðan hefur hvert
atvikið rekið annað. Nýafstaðnir
foreldradagar voru kannski bezta
viðleitni skólans til að fá foreldr-
ana inn í skólann til að kynna
þeim þá starfsemi sem þar fer
fram. Ég held að sérstakur rómur
hafi verið gerður að þessu uppá-
tæki - sérstaklega hvað varðar
eldri bekkina þar sem tímavalið
var slíkt að foreldrar gátu vinnu
sinnar vegna gefið sér tíma til að
mæta þessa stund. Þarna kom í
ljós að bömin áttu sér líka feður.
Ég vil sérstaklega þakka skóla-
stjóra og öllum kennurum fyrir
þetta framtak.
Við höfum séð athvarfið opnast
og við höfum aftur fengið gæslu í
frímínúturnar. Að vísu kvarta
kennarar yfir því að ólætin hafi
aldrei verð meiri heldur en ein-
mitt núna síðan kennaramir birt-
ust úti í frímínútunum. Hins veg-
ar leikur viss grunur á að það sé
vegna þess að þeir hafi ekki gefið
sér tækifæri til að fylgjast með
þessu fyrr.
Ef rekja á hér þau verkefni sem
félagið hefur staðið fyrir eftir að
síðasti aðalfundur var haldinn má
fyrst minna á umræður um vænt-
anlega skólabyggingu sem For-
eldra- og kennarafélag Myllu-
bakkaskóla og Holtaskóla boðaði
til 19. nóv. 1985. Stjóm okkar fé-
lags hafði fengið til umsagnar til-
lögur frá skólanefttd gmnnskóla
Keflavíkur og sent frá sér álits-
gerð. Þetta mæltist misjafnlega
fyrir og því var ákveðið að boða til
almenns borgarafundar til að
fjalla um þetta efni sem við töld-
um að hlyti að varða alla foreldra.
Því miður reyndust fáir ljá þessu
áhuga og var fundurinn illa sótt-
ur. Ljóst var að forráðamenn
Holtaskóla höfðu íjallað um þær
hugmyndir sem uppi vom og
myndað sér rökstuddar skoðanir
Haustljóð
Haustið er komið með húmkaldar dimmar nœtur
hafaldan stynur þungan við lágan tangann.
Blómið mitt fagra í garðinum úti grœtur
gott var í sumar að finna þess Ijúfu angan.
Fuglarnir mínir flugu til fjarlœgra landa,
frostið nístir blómin, sem öll eru dáin,
og bjarkirnar ungu berar í garðinum standa
blöðin horfin og fokin langt út í bláinn.
Guðmundur V. Ágústsson.
RítXI 255