Faxi - 01.12.1987, Síða 30

Skúli Magnússon:
Sjóslysaannáll
Keílavíkur
hluti
1963
V.b. Arni Þorkelsson
hætt kominn
Um kl. hálf sex síðdegis, miðviku-
daginn 18. des. 1963, hélt v.b. Árni
Þorkelsson KE 46 úr Keflavíkur-
höfn, til síldveiða með hringnót.
Siglt var i NV af V frá Garðskaga,
u.þ.b. tuttugu sjómílur til hafs.
Vegna veðurs var látiö reka um
kvöldið og nóttina. En um kl. sex að
morgni fimmtudagsins 19. des., var
kastað. Fengust 1500 til 2000
tunnur. Þegar nokkrum sinnum
hafði verið háfað úr nótinni, sprakk
gúmslanga í kraftblökkinni. Varð af
því hálftíma töf vegna lagfæringa.
Þar sem búið var að herga nótina
saman, var ekki hægt að hleypa
síldinni niður úr nótinni. Festu skip-
verjar nótina síðan út á stjórnborða
og tóku að háfa inn stjórnborðs-
megin. Er inn voru komnar um 400
til 450 tunnur, tók báturinn að hall-
ast mjög. Meðan á viðgerö stóð,
drapst mikið af síldinni f nótinni, og
lagöist hún nú í nótina af fullum
þunga. Dró hún því bátinn með sér.
Gaf nú skipstjóri, Sæmundur Páls-
son, fyrirmæli um að skera á síðu-
bönd nótarinnar. Var það gert. Sjálf-
ur reyndi skipstjóri, að skera nótina
frá kraftblökkinni. Var einn skip-
verja honum til aðstoðar. Lagöist
skipverjinn fram á blökkina, en féll í
sjóinn, vegna hins mikla halla á
bátnum. Náðist hann strax. Var hall-
inn orðinn svo mikill á bátnum, að
sjór flaut I lestina. Lúkarnum var þá
lokað, svo sjór rynni þar ekki inn.
Einnig var öllu lokað aftur f. Skip-
stjóri gerði nú tilraun til að rétta bát-
inn, með þvf að bakka honum upp,
sem kallað er. Um leið kallaði hann
á aðstoö annarra skipa sem ekki
voru mjög langt undan. Ekki báru til-
raunir skipstjóra árangur. Halli báts-
ins var þá orðinn 60—70 gráður.
Skömmu sfðar fór áhöfnin f gúmbát.
Dreif nú að báta, sem heyrðu kall-
ið frá Árna Þorkelssyni. Fyrstur
kom Mummi II. Fór áhöfn Árna Þor-
kelssonar yfir f hann. Um svipað
leyti bar að Hafstein Jóhannsson,
froskmann á Eldingunni. Var kl. þá
V.b. Árni Þorkelsson KE 46.
um níu að morgni og enn aldimmt.
Með Hafsteini var unglingspiltur um
borð! Eldingunni. Lónuðu þeir fyrst
umhverfis hinn sökkvandi bát og
héldu síðan að Mumma II. Spurði
Hafsteinn hvort hann ætti að bjarga
bátnum. Að nokkrum tíma liðnum
kom jáyrði við því. Hélt Hafsteinn
síðan að Árna Þorkelssyni, og var
halli bátsins þá orðinn enn meiri, en
N/s Magnhild strandaði í Keflavíkurhöfn 1954. Skipið núðist strax út óskemmt.
er Eldinguna bar fyrst að. Var lunn-
ingin í kafi og sjór kominn í lúkar.
Lestarkarmurinn á kafi og lestin full
af sjó.
Hafsteinn klæddist nú frosk-
mannabúningi sínum og stakk sér
til sunds. Nærstaddir bátar lýstu
upp svæðið umhverfis bátinn og
vél Árna Þorkelssonar var f gangi.
Hóf Hafsteinn að skera nótina frá
bátnum með stórri sveðju. Byrjaði
hann á að skera nótina f rá að innan-
verðu við kraftblökkina. Varð þó frá
að hverfa, þar eð kraftblökkin lagð-
ist í sjó í kvikum, en um leið gat Haf-
steinn flækst í nótinni. Skar Haf-
steinn síðan nótina f sundur að ut-
anverðu við blökkina. Sfðast synti
hann fram með bátnum og skar f
sundur nótarteininn frá pokabóm-
unni. Um leið losnaði nótin frá bátn-
um og hann réttist við.
Því næst fór Hafsteinn um borð í
Árna Þorkelsson og lokaði hurðinni
að hvalbaknum frammi á bátnum.
Skömmu sfðar renndi Mummi II upp
að Árna Þorkelssyni, og Sæmundur
Pálsson, skipstjóri, stökk um borð.
Lest bátsins var þá f ull af síld og sjó.
Nokkur sjór var undir gólfi í vélar-
húsi. Komst sjórinn í rafmagnstöflu
og rafmótor er hallinn varð mestur á
bátnum. Aðalvélin var þó alltaf í
gangi. Sjórinn hafði runnið úr lest
um leiðslur inn í vélarrúm. Sjór
komst einnig ( káetu og stýrishús.
Mummi II, var alveg viö hliðina á
Árna Þorkelssyni. Var nú línu kastað
úr Mumma yfir í Árna og náði Haf-
steinn henni. Dró hann síðan stýri-
mann og vélstjóra í gúmbátnum yfir
í Árna Þorkelsson.
Tógi var nú komið á milli bátanna
og togaði Mummi í það. Við það
réttist Árni Þorkelsson. Síðan
298 FAXI