Borgin - 01.01.1933, Blaðsíða 44

ÁRNI: Jeg sem ekki (Iilær) — liefi ekkert umboS til þess —
stórfregnin gengur sinn gang, hvort sein okkur líkar betur eða
ver — enginn getur stöðvað hana frekar en eldgos eða bafís — en
jeg get boðið yður annað. Jeg get boðið yður hlutabrjefin, sem jeg
keypti í morgun — fyrir nafnverð.
SIG.: (hikandi): Hvaða hlutabrjef?
ÁRNI (dregur þau úr vasa sínum): 1000 krónur „Suðri“ 500
krónur S. Sverrisson & Co. Gangverð 11V2%.
SIG.: Jeg get keypt þau fyrir gangverð.
ÁRNI: Nafnverð hlutabrjefanna cr 1500 króm r. (Iilær). Þjer sjá-
ið, að þjer ráðið heldur ekki við jötun, lcystan úr viðjum.
SIG.: (stendur snöggt upp): Gott. Jeg kaupi hlutabrjefin fyrir
nafnverð. En jeg tek þetta blað með — sem kvittun.
ÁRNI (stendur líka upp): Það er útrætt mál. (Leggur hlutabrjef-
in á borðið).
SIG.: (telur peningana): 1500.
ÁRNI: Rjett.
SIG. (tekur skjölin): Og svo sjáumst við aftur á skipsf jöl.
ÁRNI (tekur peningana): Já, góða ferð.
SIG. (tekur hattinn, gengur að dyrum t. h. ofar): Góða ferð.
(Fer. Mætir ritstj. í dyrunum, bíður gott kvöld. Ritstjórinn tek-
ur undir. Sig. bikar augnablik eins og honuin detti í hug að tala
við ritstjórann, litur á Árna, scm brosir, og liættir við. Fer út).
RITST.: Hvað vildi Sigurður Sverrisson bingað?
ÁRNI: Það var út af smáfregn i blaðinu.
RITST. (annarshugar, fer úr yfirhöfninni): Nú
ÁRNI: Skipið er vist alveg á förum-------
RITST.: Því hefur seinkað um bálftima. (Leggur yfirhöfn og batt
á stól). (Prentsmiðjusiminn hringir).
ÁRNI (svarar): Já — það er liann — já, 40 línur — gott — nei
hún er ekki til — eftir fimm mínútur. (Hringir af). (Við rit-
stjórann). Og svo var það þessi dularfulla sendiferð. Jeg er alveg
jafnnær um lilganginn með þcssu fcrðalagi mínu.
RIT.: .Teg hefi dregið að segja yður erindið þangað til á síðustu
stundu.
ÁRNI (telur á klukkunni): Það eru 35 mínútur eftir.
RIT.: Svo langan tíma tekur það ekki. — Viljið þjer ekki loka
þessum dyrum, (bendir t. h. ofar). Jeg kæri mig ekki um ónæði.
ÁRNI (lokar): Eigum við þá ekki að koma inn til yðar?
RIT. (um leið og hann sest): Nei. Það er óþarfi að aðrir starfs-
menn blaðsins liafi pata af því að það er leyndarmál, sem við ræð-
42