Morgunn - 01.06.1985, Page 25

ÖMAR SVEINBJÖRNSSON:
Nokkrar
grundvallarkenningar
í andlegri lieimspeki
SlÐARI HLUTI.
3. kafli.
LlFIÐ EFTIR DAUÐANN
Hinn raunverulegi maður er engu dauðari eftir að hann
skilur við jarðneska líkamann en hann var áður en að
dauðastundinni kom. Hann hefur einungis hætt að nota
hið jarðneska tjáningartæki sitt. Þessu má líkja við að
klippt sé á símastreng þannig að símatækið hættir að
starfa en sá sem símann notaði er jafn lifandi eftir sem
áður. Maðurinn er að engu leyti breyttur hvað varðar
þekkingu eða persónuleika frá því sem var áður en klippt
var á „strenginn". Hann stendur einungis enn einu sinni
frammi fyrir gamalkunnu ævintýri er hann hefur gengið
í gegnum oft áður og sem eingöngu hefur breyst fyrir til-
stilli þess er hann hefur mótað inn í vitund sína í síðustu
jarðvist.
Þegar dauðastundin nálgast skilur eterski tvífarinn sig
Rólega frá jarðlíkamanum og skilur þá einnig við sig lífs-
orkuna og fínni líkamana. Undir lokin er „siifurþráðurinn"
það eina sem tengir eterska tvífarann hinum deyjandi
líkama. Síðan, þegar dauðastundin er að renna upp og
meðvitundin á jarðneska sviðinu verður veikari og veik-
ari eftir því sem lífið fjarar út, birtist öll atvik hins und-
Morgunn
23