Útvarpstíðindi - 25.10.1948, Blaðsíða 16

400
ÚTVARPSTÍÐINDI
FYRSTA STÓRA LEIKRITIÐ.
St. St. skrifar: „Leikritið um riddara
ömurleikans, sem flutt var laugardaginn 16.
október var fyrsta stóra leikritið á vetr-
inum, en svo finnst mér rétt að taka til
orða, jafnvel þótt enn sé ekki kominn
vetur samkvæmt almanakinu. Þetta leikrit
var ekki slæm byrjun á dagskránni og
verður nú að vænta þess að framhaldið
verði ekki lakara. Leikritið var og tölu-
verð nýjung, þar sem það var í raun og
veru hvort tveggja í senn saga og leikur.
Þulur og höfundur tengdu saman efni
leiksins, sem fluttur var af leikurum, og
þetta tókst framar öllum vonum, en vanda
tel ég það allmikinn að flytja slíkt efni
á þann veg, að ekki komi illa við hlust-
endur. Báðir, Brynjólfur Jóhannesson og
Þorsteinn Ó. Stephensen, voru mátulega
hátíðlegir, er þeir sögSu hrakfallasögu Don
Quixote, riddara ömurleikans — og þó
gat maður heyrt á hreimnum í máli þeirra,
hve kótbroslegur þeim fannst hann vera
á allri sinni miklu hrakfallabraut um ver-
öldina. Lárus Pálsson lék aðalhlutverkið
og Valdimar Helgason hitt. BáSum tókst
það vel. — Það má vel vera, að þessi
leikur sé of strembinn fyrir hávaSann af
fólki, en ég hef alltaf haft það álit, að
útvarpið megi ekki taka o£ mikið tillit til
slíks. ÞaS verður aðallega að flytja góS
og viðamikil leikrit, þó að það megi gjarna
taka, við og viS til flutnings leikrit af
hinni léttari gerð. — Ég vil þakka leik-
listarráðunáutinum fyrir þetta leikrit og
vona, að framhaldiS verði eins gott og
upphafið".
HVERS VEGNA?
S. G. Bj. skrifar þetta bréf: „Ég var
að enda viS að lesa danska blaðið Ber-
lingske Tidende frá 5. október. Þar sé ég
auglýsingu og ritdóm um bók eða rit, sem
er nýkomiS út í Kaupmannahöfn, og er
hún um dagskrá útvarpsins í vetur. Þar
er gerð grein fyrir öllum liðum dagskrár-
innar og sagt frá ótal mörgu, sem þar á
að koma fram til næsta vors. Mér datt í
hug við lestur þessarar greinar, „ólíkt
höfumst vér að“. Ilér fáum viS ekkert að
vita um dagskrá fyr en næstum því jafn
óðum og hún kemur í útvnrpinu. Ég get
ekki betur séð en að hér sé illa unniS.
Við höfum stórt útvarpsráð, sem kosið
er af Alþingi, viS höfum dagskrárstjóra
og fulltrúa hans og starfsmenn, en samt
gerist ekki neitt. Yfirmenn útvarpsins
verSa að láta fara fram uppskurð
og taka burtu meinsemd. Útvarpsráð er
áreiSanlega svifaminnsta útvarpsráð í
lieimi. Það vinnur hægt — og ekki bítandi.
Það slórar viS störf sín — því ber að
sjá um, að starfsmenn þess vinni vel, svo
að ekkert skal sagt um þá að sinni. Það
vil ég og segja um leiS, að ég trúi ekki
þeim fullyrðingum, sem komiS hafa í leið-
urunum hjá yður í Útvarpstíðindum, að
svo erfitt sé að fá menn til að starfa
fyrir dagskrá útvarpsins, aS ekki séu tök
á fyrir útvarpsráð að búa út dagskrá svo
tínianlega að hægt sé að skýra hlustendum
frá henni áður en þeir eiga að fara aS
lilusta á hana. Þetta er fyrirsláttur eSa
afsökunartilraun fyrir slælega frammistöðu
og skil ég ekki hvers vegna Útvarpstíðindi
ljá sig til slíks, þar sem þau eiga að vera
málsvari og málpípa hlustenda gagnvart
útvarpinu. Þetta finnst yður ef til vill
vera hörð orS, en þér ráðið hvort þér
birtiS þau. Ég skrifaði eitt sinn skrifstofu
útvarpsráðs um líkt efni, en lief aldrei
heyrt neitt svar við þeim orðum mínum.
Þeir hafa víst ráð á að stinga undir stól
hógværum og sanngjörnum aSfinnslum,
þeg.ja þá hlustendur í hel, sem þeim líkar
ekki við, enda gáfust þeir upp mjög aum-
lega við útvarpsþáttinn á sunnudagsmorgn-
um, on ÚtvarpstíSindi hafa ekki ráð á að
stinga undir stól röddum hlustenda — og
ráðið þér nú, hvað þér geriS, herra rit
stjóri"
Atkugasemd.
Það er ekki vegna storkunaryrðanna,
sem þetta bréf er birt. Útvarpstíðindi hafa