Útvarpstíðindi - 22.11.1948, Side 8

440
ÚTVARPSTÍÐINDI
Evrópuríkjanna, að þau gjöri allt,
sem í þeirra valdi stendur, til þess
að endurheimta hinar duldu tekjur
sínar, auðvitað fyrst og fremst með
því að auka tekjur sínar vegna ferða-
fólks. Til allrar óhamingju, þá er
engan staf hægt að finna fyrir því,
í fyrrgreindri skýrslu Sameinuðu
þjóðanna, að nokkur framvinda hafi
átt sér stað á því sviðinu. Skýrslan
sú sér ekki nema þessi ráð til þess
að Evrópuþjóðirnar fái jafnað hall-
ann — Að auka framleiðslu á sviði
þungaiðnaðarins (járn, stál, efna-
vörur, vélar); að auka útflutning
hráefna og að láta innlendu fram-
leiðsluna koma í stað innflutta varn-
ingsins, þar sem möguleikar leyfa.
En þar sem 70 af hundraði hallans
er við Bandaríki Ameríku ein, þá
er þess varla að vænta, að lausn
fáist á vandamálinu með því að
koma í framkvæmd þeirri hugmynd
að útiloka iðnaðarframleiðslu Banda-
ríkjanna frá markaði Evrópuland-
anna eða að hugsa sér það, að fram-
leiðsla Evrópuríkjanna sjálfra geti
með öllu komið í stað þeirrar amer-
ísku.
Það, sem fyrst og fremst virðist
liggja fyrir, er að auka útflutning
Evrópulandanna til Ameríku. Auð-
vitað eru takmörk fyrir því magni
iðnaðarframleiðslu og hráefna, sem
það land getur tekið á móti, þar
sem svo má segja, að þeir þar vestra
séu sjálfum sér nógir á þeim svið-
um. Aftur á móti býður ferðamanna-
straumurinn uppá sem sagt ótak-
markaða aukningu hinna duldu
tekna, en aukningin er um leið frem-
ur til góðs en til ills fyrir fjárhags-
kerfi Ameríkumanna sjálfra innan-
lands“.
Því næst koma ýmsar töflur, sem
bera það með sér, að höfundurinn
gjörir sér vonir um það, að á ár-
unum 1948—51 sé möguleiki á því,
að þjóðir Evrópu fái greidd hálft
þriðja þúsund milljónir dollara af
hendi amerískra ferðamanna. Til
viðbótar sé ekki ólíklegt að kanad-
iskir ferðamenn greiði þessum þjóð-
um um 80 milljónir dollara, borg-
arar samveldislandanna brezku muni
greiða einar 65 milljónir enskra
punda á sama tímabili, en þar í er
meðreiknuð sú upphæð, sem líklegt
er, að þeir hinir sömu greiði til
skipafélaga og flugfélaga fyrir flutn-
ing sinn fram og aftur. Hvað fólk
frá Suður-Ameríku, hinum ýmsu ný-
lendurn og yfirleitt öðrum hlutum
heims, komi til með að greiða, sé
erfitt að gjöra á fæturna, en aldrei
muni það verða minna en 50 milljón-
ir punda. Sé þessu öllu breytt í
ameríska dollara, þá telur höf. vægt
í sakirnar farið að álykta, að tekjur
Evrópulandanna 16, sem þátt taka
í viðreisnaráformunum vegna ferða-
fólks frá öðrum heimsálfum, muni
verða um það bil 3 billjónir amer-
ískra dollara, haldi viðreisn Evrópu
áfram í sömu átt og hún hefur gjört
að undanförnu. 3.000.000.000 amer-
ískra dollara, þrír með níu núllum
fyrir aftan. Við getum gjört það að
gamni oltkar að margfalda þetta
með 61/2 og fáum við þá út nítján
og hálfa billjón íslenzkra króna.
En tölur þessar eru nú, þegar allt
kemur til alls, ekki eins æfintýra-
legar og manni virðist í fljótu
bragði. Nokkuð er til þess að styðj-
ast við í þessum útreikningum. Á
árinu 1946 kom 91 þúsund amer-
íski’a ferðamanna til Evrópu og