Musica - 01.03.1949, Page 7
Musset rithöfundinn fræga, enn með honum átti Sand
nokkur börn.
Chopin og Sand væntu sér niikils af samlífi sínu,
•enn vonirnar brugðust, og má e. t. v. kenna um sjúk-
leika Chopins, enn 'berklarnir voru byrjaðir að gera
vart við sig, og naut hann sín því ekki sem skyldi í
samltfi þeirra, auk þess sem hann varð uppstökkur
og þunglyndur.
George Sand og Chopin kynntust árið 1837, og
fór hann oft frá henni, enn snéri ávalt aftur, og
þótt Sand þætti sér misboðið með „flótta“ hans, tók
hún þó ávalt við honum aftur. Eftir 10 ára sambúð,
árið 1847 slitu þau sambúðinni loks til fulls, enn
Chopin gat lítið notað frelsisins, því að sjúkdómurinn
•dró ur honum allan þrótt.
Það hafa margir dæmt Sand hart fyrir hve harð-
brjósta hún var við Chopin og hve drotnunargirni
hennar var mikil, enn það verður að afhuga að Chopin
var afar hrifnæmur og hefir eflaust oft valdið Sand
kvölum afbryðiseminnar, auk þess sem ’hann var dutl-
ungafullur, mislyndur, bráðlyndur, enn á sumum
sviðum afar barnslegur. Og er Chopin og Sand skildu,
var hún orðin þreytt af samlífi þeirra, enn henni
þótti ávalt vænt um Chopin alla æfi.
Gagnvart næstu ásökum samtíðarmannanna um
•að Chopin væri skemmtanasjúkt yfirstéttartónskáld,
verðum við að skilja þann aldaranda er þá gékk
yfir heiminn.
Þá skiftist hver þjóð venjulegast í tvær fylkingar,
nnnarsvegar hinn menntaði aðall og hinsvegar hin
ómentaða og ósiðaða alþýða. Undantekningar frá
(nianb (Ctnimí •f
vom r.t
i •■'■• .i V-—
% ....................................-........
Mr. II.S *>UoS' VW.SI.L tt «...
i' a* v ts'ii ííííi:wn.
$
1 ‘
1
1
i
i
• Fyrsti hljómlákttr Chopins í París.
þessari reglu voru afar fáar, sérstaklega í hinum
stærri l.öndum.
Það er því engin undrunarefni þótt að Chopin
lifði og hrærðist meðal menntamannanna og þeirra
er höfðu vit á, og gátu greitt fyrir leik hans.
Ghopin elskaði að vera inan um margmenni, án þess
þó að vera skemmtanasjúkur í hinni eiginlegu merk-
ingu þess orðs, enn bæði Chopin og Liszt umgeng-
ust aðallega menntamennina og aðallinn, því að um
aðra var eiginlega ekki að ræða.
Þriðja ásökunnin um að Chopin væri kjánalegur
ofsa-föðurlandsvinur, var aftur á móti hárrétt. Föður-
landsást Chopins gekk eins og rauður þráður gegn
um líf hans, og siifurbikar sá með mold er landar
hans gáfu honum, er hann fór frá Póllandi, fylgdi
honum alla æfi og moldinni var dreyft yfir gröf hans.
Þá þótti útséð um, að Pólland yrði nokkru sinni
sjálfstætt aftur, og þá er dreymdi um sjálfstæði
landsins, voru álitnir kjánar. Enn Chopin dreymdi,
og draumur hans kom fram, enn þó fyrst eftir dauða
hans, og þá stóð draumurinn aðeins yfir í nokkur ár,
þá komu hörmungarnar aftur yfir Pólland, og enn er
Pólland þrætuepli stórveldanna, flakandi í sárum og
hefir séð á bak miljóna af beztu sonum sínum og
dætrum.
Chopin verður ekki aðeins eftirminnilega persóna,
vegna ástarmála sinna, föðurlandsástar, og spjátrungs-
skapar, heldur vegna þess, að raunverulega voru þessir
þrír þættir aðeins „umbúðir" því að Copin var alger-
lega á .valdi tónlistarinnar, allar hans kvalir, allt hans
stolt, og allt blíðlyndi hans og sálufegurð kom fram
í tónlistinni.
Chopin lagði alla sína krafta og alla sína ást á
altari altaritónlistagyðjunnar, og fyrir hana fórnaði
hann öllu.
Polonaisurnær, etúdurnar, valsarnir nocturnurnar og
konsertarnir, eru gjafir pólska útlagans til mannkyns-
ins, þessa örlynda manns, sem þrátt fyrir margmenni,
glaum og gleði, var einmana og lífsleiður.
Aðalfundur M. H. R.
Aðalfundur M. H. R. var haldinn í Breiðfirðinga-
búð sunnudaginn 16. janúar. Fór fram stjórnarkjör
og skipa stjórnina nú eftirtaldir rnenn: Jón K. Jóns-
son form., og meðstjórnendur Nói Bergmann og
Karl Sigurðsson. Urðu fjörugar umræður á fundin-
um, enn svo mikið lá fyrir honum, að samþykkt var
að fresta honum um óákveðinn tíma.
MUSICA 7