Árdís - 01.01.1933, Page 10
8
Hefir það styrkt Bræðrasöfnuð, og stofnanir kirkjufélagsins og
gefið bágstöddum.
Hið þriðja kvenfélag myndað 188(5 var i “Akra Township,”
Pembina County, N. D. Skýrslur yfir störf þess hin fyrstu ár eru
óglöggar, og veit eg ekki með vissu um nafn þess í byrjun. Nokkr-
um árum síðar mun því hafa verið gefið nafnið “Gleym Mér Ei,”
er það var endurreist eftir fárra ára hvíld. Á hinu fyrra starfs-
límabili félagsins er aðallega getið um tvær konur sem leiðtoga.
Guðrúnu Árnason (Anderson) og Hólmfríði Ingjaldson, nú í
Árborg. Mun þetta íelag hafa styrkt Péturssöfnuð, gefið til stofn-
ana kirkjufélagsins og einnig hjálpað nauðstöddum.
Þetta sama sumar, 5. ágúst, 188(5, var kvenfélag Hins fyrsta
lúterska safnaðar í Winnipeg myndað af frú Láru Bjarnason. Var
hún forseti þess frá byrjun þar til árið 1915 að hún bað um lausn
frá því starfi. Er þetta hið lang fjölmennasta kvenfélag meðal
Vestur-fslendinga, telur nú níutíu og þrjá meðlimi. Hefir það ávalt
starfað af fráhærum dugnaði, lagt mikið í'é árlega til safnaðar síns
og styrkt höfðinglega öll fyrirtæki kirkjufélagsins, þar að auki
gefið árlega stórupphæð til liknarstarfs. Á stríðsárunum vann þetta
félag með frábærum dugnaði i þarfir “Rauða Krossins” og hlaut
heiðursviðurkenningu fyrir. Af tilhlutun þess félags hafa verið
stofnuð tvö önnur félög meðal kvenna tilheyrandi söfnuðinum:
Dorcasfélag, stofnað 1912 meðal ungra stúlkna, og “Junior Ladies
Aid,” meðal yngri kvenna, stofnað 1931, og telur nú sextíu og tvo
meðlimi. Starfa bæði þessi félög að kirkjumálum og líknarstarfi.
Kvenfélag Hins fyrsta lúterska safnaðar í Winnipeg á heið-
urinn af því að hafa fyrst hrint í framkvæmd hugmyndinni með
stofnun gamalmennaheimilis meðal Vestur-íslendinga. Árið 1901
byrjaði það félag sjóð til stvrktar því fyrirtæki. Var sjóðurinn
byrjaður með fimtíu dölum; tólf árum siðar (1913) var sjóðurinn
orðinn þrjú þúsund, sjö hundruð og fjörutíu og átta dalir. Var
hann þá afhentur kirkjufélaginu er stofnsetti elliheimilið “Betel”
1. marz, 1915.
íslenzkar konur i Minnesotaríki mynduðu félag árið 1888. Fyr-
ir því gengust aðallega þrjár konur: Aðalbjörg Jóakimsdóttir,
Margrét Jónsdóttir og Guðrún Guðmundsdóttir. Starfaði þetta félag
aðeins fá ár sökum erfiðleika frumbýlingsáranna; var það svo endur-
reist vorið 1908 sem kveníelag Vesturheimssafnaðar og gefið nafnið
“fsafold.” Hefir það haldið áfram starl'i síðan og látið margt gott
af sér leiða. Tilheyra því nú tuttugu og tveir meðlimir.
Það sama ár (1888) var einnig myndað kvenfélag Vídalins-
safnaðar. Gengu i það átján konur á stofnfundi. Þrátt fyrir alla
fátækt og erfiðleika frumbýlingsáranna varð þessu félagi mikið
ágengt og starfaði af dugnaði fram til aldamóta. Um það leyti flutti
fjöldi fólks burt úr Akrabygð vestur í Mouse River dal, austur til