Árdís - 01.01.1933, Side 17

15
Hverl sem við förum í heiminum finnum við fjölskyldulíf á
hærra eða iægra stigi; á meðal heiðingja er víða sterk föður- og
móðurást. Rétt nýlega fékk eg bréf frá trúboða í Afríku. Segir
hún mér frá manni sem oft hafði komið til trúboðsstöðvanna og
hafði svo breytst eftir að vera við guðsþjónustur þar. Svo kom
það fyrir að einkasonur hans á þriðja ári veiktist hastarlega. Ivom
faðirinn með hann á trúboðasjúkrahúsið og þar batnaði barninu.
Kom faðirinn þá til trúboðans og sagðist vilja læra meira um þann
Guð sem hún væri að tala um. Sésl þar föðurást hjá einum svörtum
Afríkumanni.
Þegar við lesum veraldarsöguna skilst okkur fyllilega að vel-
megun þjóða hvíla á heimilinu. f biblíunni sjáum við hve Guð
blessaði fjölskyldur sem heild. Þegar Nói hal'ði bygt örkina sagði
Guð við hann: “Gakk þú og alt ]iitt fólk í örkina.” Og dyrum ark-
arinnar var ekki lokað l’yr en l’jölskyldan var komin inn. Þegar
Abraham var kallaður til Kanaan tók hann alla fjölskyldu sína með
sér. Þegar englarnir komu til Lols sögðu þeir honum að koma með
konu sína, syni og dætur og tengdasyni, út úr Sodoma. En þegar
tengdasynir hans hlóu að því og neituðu að fara, sagði engillinn
honum að taka dætur sinar og konu með sér, og þegar það drógst
l'yrir þeim að fara, tók engillinn í hönd þeirra og leiddi þau af
stað. Guð vill að fjölskyldan öll, ekki aðeins faðir eða móðir, hlýði
sinu boði og fylgi sér.
Skýrlega er sett fram í sögu Salomons, að engin varanleg blessun
sé fáanlega þar sem ekki er lögð rækt við heimilislífið. Hann var
sá vitrasti og voldugasti konungur sins tíma. Musterið er hann
bygði Guði var fegurra og fullkomnara en nokkurt annað musteri
er heimurinn hefir átt. Sjaldan finnur maður betri bæn en þá
er Salomon flutti er musterið var vígt. Þrátt fyrir alt þetta fór
svo, að nokkrum tíma seinna er Salomon farinn að tilbiðja skurð-
goð. Hvernig stendur á því, og hvaðan komu þessi goð? Þau voru
flutt með hans mörgu heiðnu konum, heimili lians var orðið goða
hof. Ilann hafði gleymt ásetningi sínum, að þjóna Guði og honum
einum. Og Guð veitti honum ekki lengur blessun sína, svo máttur
hans og vizka fóru þverrandi.
f sögu Grikkja og Rómverja lesum við það saraa; mikil auðæfi,
stór her á landi og sjó, menning á hæsta stigi, mikið ritað í bundnu og
óbundnu máli, fagrar myndir málaðar. Alt Jiað sem kallast
“kultúr” var þar að finna, en alt fór um koll, ])ví heimilislífið var
öðruvísi en vera átti—bygl á röngum grundvelli. “Eta, drekka,
og skemta sér” var alt sem hugsað var um þar.
Sé alt Jjetta satt, þá er það líka satt að staða okkar, Jjó hvers-
dagsleg sé, er ekki lítilfjörleg. Og þá kemur nýr blær á starfið því
sannarlega höfum við stórt verk fyrir höndum. Við l'innum oft
til þess að verkið er ekki unnið eins og ]>að ætti að vera unnið, eða