Árdís - 01.01.1938, Blaðsíða 13

Árdís - 01.01.1938, Blaðsíða 13
•$ll' GÓÐUR JARÐVEGUR (Erindi i'lutt á þingi Bandalags lúterslcra kvenna, 1938) Eftir Louise Gislason. Guðs orð er frækorn furðu smátt, Sem l'elst í hjartans leynum, En aftur getur orðið hátt, Ef að því hlúa reynum. Þegar eg var beðin að tala nokkur orð á j)essu þingi, þá heldur færðisl eg undan því, sagði að eg væri mjög óvön ræðuhöldum, og svo vissi eg ekki hvaða málefni eg gæti mögulega talað uin. Þá sagði vinkona mín við mig: “Það er hezt þú talir eitthvað um sunnudags- skóla málið, því það er næst hjarta þinu.” Eg fann að þetta var satt, og afréð því, að reyna að segja nokkur orð viðvíkjandi því máli. Eg býst ekki við að gela komið með nokkuð nýtt, skemtilegt né fróðlegt, cn eg vona, að þetta erindi mitt mætti verða til þess að vekja ykkur til umhugsunar um það, að einmitt i þeim víngarði er mikið verk að vinna. Mig tangar til að hvetja ykkur ál'ram og áminna ykkur, að sunnudagsskólastarfsemin þarf óskifla krafta okkar og bamir. Við þurfum að standa á verði og hlúa að þeim góða jarðvegi, sem okkur er fenginn upp í hendurnar, þvi það er enginn minsti vali á því, að uppskeran l'er eftir því, hvað mikið við leggjum í sölurnar í starfi voru i kristindómsfræðslu, fyrst á heimilunum og svo á sunnudags- skólunum. Starfseini vor á því sviði er hlekkur, sem bindur þá yngri við þá eldri, og þann hlekk má ekki brjóta. Á vorin sáum við í garðana okkar; við vöndum útsæðið og reyn- um að undirbúa jarðveginn. Svo þegar litlu plönturnar koma upp úr moldinni, þá tínum við illgresið, verjum plönturnar frosti, og gerum alt sem i okkar valdi stendur að hlúa að þeim, svo garðurinn inegi verða seinna okkur til gagns og gleði. Má nú ekki tilfæra þetta upp á sunnudagsskólana? Ekki ríður minna á því að vanda sig i þeim garði, ef uppskeran á að verða góð, og það er eg viss um, er einlæg ósk okkar allra. “Starfa með bæn og biðlund. Blessast þá alt þitt ráð; Vísl mun þeim vel er biður Veitast alt af náð.” Heimilin öll, undantekningarlaust, þurfa að hjálpa þessu máli áfrain. Ef vel á að ganga, þurfa börnin að njóta tilsagnar alla daga vikunnar. Það er ekki nóg að þeim sé sagt til bara á sunnudögum. 11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Árdís

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.