Árdís - 01.01.1950, Qupperneq 14

12
ÁRDÍ S
fötluðum unglingum. Ég var viðstödd morgun guðsþjónustu,
stjórnað af séra S. Ástvaldi Gíslasyni, og flutti kveðjur frá gamla
fólkinu að vestan.
Einn inndælann sólskinsdag heimsótti ég pláss rétt fyrir utan
Reykjavík, sem heitir „Jaðar“. Er það Good Templara familíu
hotel eða gististaður, sem fólk notar í sumarfríi. Þar drakk ég
kaffi og ágætar, ný bakaðar pönnukökur. Svo sátum við úti, eftir
að hafa skoðað heimilið, og nutum náttúrunnar sem þar er alveg
ósnert af manna höndum. Ég sat þar á þúfu og virti fyrir mér
hin grasi gróin hraun, og sólin glampaði á litlu smávötnin sem
eru alstaðar á íslandi.
Eitt af því sem ég hafði endalausa ánægju af að skoða, voru
fuglarnir hans Guðmundar Hlíðdal. Þetta er byrjun á „pottery eða
ceramics“ iðn sem gæti orðið íslandi til blessunar og innunnið
dollara fyrir landið. Agnes Rothery, í bók sinni, „Iceland, The
New Outpost“ — segir að séu fimm tegundir af leir á íslandi
sem nota megi fyrir svona iðn. En peninga vantar til stofnunar
slíks fyrirtækis, en þessi iðn í Danmörku er miklu lengra á veg
komið og fullkomnari. Samt er inndæl Krían og rjúpurnar og
litlu elskulegu máfarnir — og vænt þykir mér um Smalastúlkuna
mína.
Fjallið Esja er nokkurskonar útvörður Reykjavíkur og allir
Reykvíkingar elska Esju. Ég var með kveðju til Esju frá séra
Sig. Ólafssyni í Selkirk, og henni skilaði ég einn inndælan sólskins-
dag er ég var gestur þar nálægt. Fjallið er mosa vaxið og blátt
eins og íslands fjöll, en þegar sólin skín er litbreytingin undur-
samlega fögur. Ég var eitt sinn í bíl og var að tala um þetta við
frænkur mínar. Þá sagði bílstjórinn, „Já, en þið ættuð að sjá
Esju í tungsljósi“ — Ættjarðarást! Esja og Snæfellsjökull sjást
frá Reykjavík og þó jökullinn sé í mikilli fjarlægð, er oft horft
vestur í góðu skygni þar sem hann sézt — snjóþakinn — og sagt
„Þarna er Snæfellsjökull.“
Ég vildi með fám orðum minnast á heimsókn mína að Útskál-
um, þar sem séra Eiríkur Brynjólfsson — sem þjónaði mínum
söfnuði í Winnipeg í eitt ár — er prestur. Veðurmaðurinn var
góður við okkur þennan dag og sólin skein og hafið var skínandi
bjart. Endurfundir voru inndælir; frú Guðrún og séra Eiríkur
tóku á móti mér, ásamt þremur systurdætrum mannsins míns,