Árdís - 01.01.1950, Side 55

Ársrit Bandalags lúterskra kvenna 53
daginn 27. janúar. Stóðu margir vinir yfir moldum hennar, þó kalt
væri veður.
Auk Ingjaldar manns síns og Clarks sonar þeirra lætur María
eftir sig fjögur barnabörn, og tvö börn í þriðja lið.
G. G.
Yfir brimgarðinn
Sólsetur, stjarna stök
og stund með boð til mín.
Og ekkert kvein þá ómi’ í brimsins nið
er ég hverf lands úr sýn.
En bylgjan hreyfist eins og svefns á arm
og engan veki hreim.
Er það, sem upp af undra djúpi steig
snýr aftur heim.
Kvöldfriður, klukknahljóð,
og kyr og þögul nótt.
Og engin tár né andvörp, þá á fley
ég einn stíg hljótt.
Því þó að berist langt frá stund og stað
með straumum knörrinn minn.
Ég hafarann minn sjálfan vona að sjá,
er siglt hef brimgarðinn.