Árdís - 01.01.1951, Síða 18
16
ÁRDÍS
notaði vel þau tækifæri sem gáfust, og fór vel með þann litla arð,
sem vinnan gaf henni. Að nokkrum tíma liðnum stofnaði hún
gistihús og stjórnaði því svo vel, að það gaf henni sæmilegan ár-
angur í nokkur ár.
Seinna breytti hún nokkuð til; fólk hafði hjá henni heimili
lengri tíma, jafnvel fleiri ár, og þetta farnaðist vel.
Þrátt fyrir takmarkaðan fjárhag, ferðaðist hún, árið 1910, með
Halldóri bróður sínum, til íslands. Hún hafði mikla unun af þessari
skemtiferð.
Á síðari árunum í Winnipeg, starfaði hún í djáknanefnd Fyrsta
lúterska safnaðar, og í því starfi framkvæmdi hún allmikið af
heimsóknum. Það verk lét henni einkar vel. Fólki þótti vænt um
komu hennar og söfnuðurinn var ánægður með starfið.
Árið 1915 hófst nýtt og merkt tímabil í æfi Mrs. Hinriksson,
þá var hún kölluð til starfs á elliheimilinu, sem íslenzka Lúterska
kirkjufélagið hafði stofnað, síðar nefnt Betel. Miss Eleonora Julius
var fyrsta forstöðukona á því heimili, sem þá var í Winnipeg; en
frá upphafi starfsins á Gimli, stjórnuðu þær heimilinu báðar, Miss
Julius og Mrs. Hinriksson, í bezta samkomulagi. Þær skiptu með
sér verkum þannig, að Miss Julius hjúkraði sjúklingunum og leit
að miklu leyti eftir vistmönnum; en Mrs. Hinriksson annaðist mat-
reiðsluna, sá um innkaup og tók við ráðagjörðum og fyrirmælum
st j órnarnef ndarinnar.
Mrs. Hinriksson starfaði 18 ár á Betel, og voru þau ár auðug
af ávöxtum til góðs. Hún vann af mikilli elju, góðri ráðsmensku
og óbrigðulli samvizkusemi. Heill heimilisins var henni fyrir öllu.
Hún vissi, að það er öllu fólki til góðs að hafa eitthvað nyt-
samt fyrir stafni, eftir því sem heilsan leyfir. Út frá þeirri hugsun
kom hún á fót tóvinnu. Þar var kembt, spunnið og prjónað með
mikilli ánægju. Það varð góður árangur af sölu þess sem búið var
til og var það svo notað til að uppfylla einhverjar þarfir á heim-
ilinu.
Að daglegum morgunguðsþjónustum unnu þær báðar for-
stöðukonurnar: Miss Júlíus las lesturinn, en Mrs. Hinriksson ann-
aðist sönginn. Hún hafði góða sönghæfileika og kunni fjölda af
sönglögum. Hún valdi sálmana og leiddi sönginn. Hún aðstoðaði
einnig við aðrar guðsþjónustur.
Eins og hún er söngelsk, er hún einnig ljóðelsk, kann sæg af
fögrum íslenzkum ljóðum. Ég er sannfærður um að heimilisfólkið
á Betel hefir að einhverju leyti notið þessara andlegu auðæfa
hennar.
Bæði Mrs. Hinriksson og Miss Júlíus lögðu mikla rækt við
gesti, sem bar að garði.