Árdís - 01.01.1951, Blaðsíða 19

Ársrit Bandalags lúterskra kvenna
17
Þegar athuguð eru þessi 18 ár sem Mrs. Hinriksson starfaði á
Betel, hygg ég, að því verði ekki móti mælt, að með frábærri
trúmensku sinni og vingjarnlegri framkomu, ávann hún sér mikl-
ar vinsældir bæði meðal vistmanna og starfsfólks. Samvinna henn-
ar og stjórnarnefndarinnar var einnig ágæt.
Árið 1922 varð hún fyrir þeirri sorg að missa son sinn, Hinrik.
Fyrir familíu hans og aðra var sár missir að þeim ágætismanni.
Ekkja hans og börn þeirra hafa haldið hlýju sambandi við Mrs.
Hinriksson.
Árið 1933 varð Miss Inga Johnson, ágæt hjúkrunarkona með
mikla þekkingu og víðtæka reynslu, forstöðukona á Betel. Stjórn-
arnefndin bauð bæði Miss Júlíus og Mrs. Hinriksson heimili á Betel
það sem eftir var æfi. Mrs. Hinriksson þáði boðið, en Miss Júlíus
flutti burt. Samkomulag og samband Miss Johnson og Mrs. Hinriks-
son var hið allra yndislegasta sem hugsast gat. Báðar voru hreinasta
gull. Virðing og vinsemd einkendi sambandið á báðar hliðar.
Önnur 18 ár eru liðin síðan Mrs. Hinriksson lagði niður starf
á Betel. Hún hefir unað hag sínum vel, og hún hefir einnig leitast
við að vera heimilinu að liði. Hún hefir haldið áfram að hjálpa til
við sönginn og hún hefir gjört allmikið af því að lesa fyrir þá
sem þurftu þess með. Aldurinn færist yfir hana og ekki er að
búast við miklu starfi úr þessu; en það gegnir mestu furðu,«að
enn er hún að prjóna útflúraða hvíta fingravettlinga, og verkið er
ennþá snild.
Three Dormatories at the Camp