Árdís - 01.01.1951, Síða 25

Ársrit Bandalags lúterskra kvenna 23
áhuga og leggja mikið á sig að viðhaldi þess ennþá, eins og fyrstu
árin.
Fjárhagslega má heita að Ritið beri sig vel þrátt fyrir eðlilegan
hækkandi útgáfukostnað árlega.
Frá sögulegu sjónarmiði hefir Árdís að mörgu leyti gildi. Þar
varðveitast, auk ritgerða, ótal skjöl og skýrslur er fjalla um kristin-
dómsmál, ásamt myndum látinna félagssystra er aflokið hafa stóru
dagsverki af óeigingirni og trúmensku.
Á þessum tímamótum Bandalagsins — Aldarfjórðungs afmæli
þess — horfum við fram á veginn með ósk og bæn í huga, að „Árdís“
í samráði við önnur störf B. L. Kv. megi halda áfram að verða
gefin út.
Guð blessi meðlimi Bandalags Lúterskra Kvenna, og alt starf
þess. —I. GILLIES
Jól og vor
MRS. HRUND SKÚDASON
I'orseti, félagssystur og gestir:
í kveld vildi ég minnast þessara tveggja orða, jól og vor,
stutt orð en þýðingarmikil. Bæði hafa þann eiginleika að vekja
það bezta sem til er í mannssálinni. Bæði vekja þau hugsunina um
ljós og fegurð, frið og fögnuð. Veita okkur löngun til að komast í
samband við þann mátt, sem okkur er æðri. Töfraorð því þau
tendra neista trúar og vonar í brjóstum okkar. Lyfta hug okkar
upp úr því hversdagslega og inn á dýrðar og sólskinslönd.
Jólin koma á þeim tíma árs sem dimmast er í náttúrunni. Alt
er dautt og sölnað og í stað sólskins og blíðu er myrkur og kuldi.
Skammdegið setur drunga og kvíðasvip á hvert andlit. Menn
kvarta, þó yfir litlu sé að kvarta þegar við berum okkur saman við
þá, sem altaf lifa við hungur og voða. Því miður gleymum við oft
hvað mikið við höfum fyrir að þakka og látum kulda og myrkur
skammdegisins setjast að í sálum okkar. En svo birtir alt í einu.
Svipurinn breytist, sporið léttist; það er alt í einu komið sólskin.
Hvað veldur þessari miklu breytingu? Ekki er það veðrið, því
ennþá er kaldara í dag en í gær, ekki sést til sólar og grá kulda-
og þokumóða grúfir sig yfir lög og láð. Hvaðan kemur þá birtan?
Hún kemur úr okkar eigin sálum, því í morgun heyrðum við í út-
varpinu óm af jólasöng.