Morgunblaðið - 16.02.2009, Page 31

Morgunblaðið - 16.02.2009, Page 31
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 16. FEBRÚAR 2009 – tollir í tískunni Fáðu þér áskrift að Morgunblaðinu á mbl.is/askrift Í fermingarblaði Morgunblaðsins er fjallað um allt sem tengist fermingunni og fermingarundirbún- ingnum ásamt því hvernig þessum tímamótum í lífi fjölskyldunnar er fagnað. Blaðið í ár verður sérlega glæsilegt og efnismikið. Fermingarblaðið verður borið út á hvert einasta heimili á höfuðborgarsvæðinu ásamt nágranna- byggðum.   • Veitingar í veisluna – heimatilbúnar eða keyptar • Mismunandi fermingar • Skreytingar í veisluna • Veisluföng og tertur • Fermingartíska, stelpur og strákar • Fermingarförðun og hárgreiðsla • Fermingarmyndatakan • Fermingargjafir – hvað er vinsælast? • Hvað breytist við þessi tímamót í lífi barnanna? • Hvað merkir fermingin? • Viðtöl við fermingarbörn • Fermingarskeytin • Ásamt fullt af spennandi fróðleiksmolum   Allar nánari upplýsingar veitir     í síma   eða   !" Tekið er við auglýsingapöntunum til kl. 16.00, mánudaginn 2. mars.   # $   "  %   & ! '  !  RON HOWARD er einn þeirra leikstjóra sem fást helst ekki við annað en ábúðarmikið efni af því tagi sem telst vænlegt þegar kem- ur að uppgjörum verðlaunahátíð- anna. Því miður er hann lítið meira en þokkalegur fagmaður sem fær- ist fullmikið í fang, þó pressan sé honum oftar en ekki hliðholl. Hann innbyrti Óskar fyrir A Beautiful Mind, leikstjórn og mynd, árið 2002, sem er í hópi slakari verð- launamynda, en var tekin fram yfir klassísk verk á borð við Moulin Rouge og Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring. Í dag er hún flestum gleymd. Ein besta mynd leikstjórans, Appollo 13., hlaut aðeins tilnefningu. Líkt og fyrri daginn er Howard hvergi banginn við stærð viðfangs- efnanna, Frost/Nixon, fjallar eins og nafnið bendir til, um eitt fræg- asta sjónvarpsviðtal sögunnar, sem breski þáttastjórnandinn David Frost (Sheen), átti við Nixon (Langella), nokkrum árum eftir að hann varð að láta af embætti vegna Watergate-hneykslisins. Þetta var sannkallað tímamótaspjall, Nixon hafði neitað flestum ásökunum og fjölmiðlaviðtölum eftir fallið og sleikti sár sín í San Clemente á strönd Kaliforníu. Það vakti mikla furðu að hann skyldi velja Frost, þegar hann loks opnaði sig um af- sögnina, sjónvarpsmaðurinn var fjölmiðlastjarna, þekktur glaumgosi og viðmælendur hans flestir úr dægurheiminum, fátt ef nokkuð um þungavigtarmenn. „Tricky Dick“ var eitt af gælu- nöfnunum sem festust við Nixon, og þótti eiga vel við valið á spyrl- inum, gamli refurinn taldi sig sjálf- sagt eiga í fullu tré við Frost, en reyndin varð önnur. Báðir lögðu allt undir. Frost lenti í hremmingum með stuðnings- aðila, stóru stöðvarnar heltust úr lestinni sem hugsanlegir kaup- endur, engum leist á fyrirtækið í fjölmiðlaheiminum svo Frost varð að kafa ofan í eigin vasa til að hrinda draumaverkefni sínu í fram- kvæmd. Hann var ákveðinn í að sýna heiminum að hann gæti rakið garnirnar úr mikilvægari persónum en Twiggy og Tom Jones og gafst ekki upp. Afraksturinn varð um 40 tíma viðtalstörn sem tók marga daga og útkoman var síðan klippt niður í 4 hálftíma viðtalsþætti. Myndin lýsir mæta vel undirbún- ingnum og aðdragandanum, þessu vonleysislega „feigðarflani“ spjall- gasprara fræga fólksins og gáfu- mannsins og refsins, Richards Mill- house Nixon, sem hafði um langt árabil rökrætt og staðið í kapp- ræðum við þekktustu stjórnmála- og gáfumenn heimsins. Samið frið við Norður-Víetnama, slakað á spennunni í alþjóðamálum og kom- ið með þíðu inn í fimbulvetur kalda stríðsins með því að heimsækja, fyrstur Bandaríkjaforseta, erki- fjendurna í Kína, Rúmeníu og Sov- étríkjunum, svo eitthvað sé nefnt. Missti síðan völd og álit á einni nóttu. Hann var bitur, fannst þjóð- in gleyma öllu því sem hann hafði vel gert. Sheen enginn bógur Sár afneitun Nixons endurspeglast í sterkum leik Langella, sem er að vísu allur digurbarkalegri en Nix- on, nær þó töktum hans dável og raddbeitingu og hárgreiðslumeist- ararnir skila sínu verki 100%. Langella er háll og var um sig og sjálfsagt fer handritið (byggt á samnefndu leikriti höfundarins, Peters Morgan), eins nærri raun- verulegri atburðarás og hægt er að ætlast til. Því miður minnist ég þess ekki að viðtölin hafi verið birt í Sjón- varpinu á sínum tíma, samanburð- inn vantar því illilega. Hitt er aug- ljóst að Sheen er enginn bógur til að manna hlutverk mannsins sem rakti garnirnar úr Richard Nixon. Frost var frambærilegur maður til orðs og æðis en Sheen er lítill, dramatískur leikari, þekktastur fyrir gamanleik og er gjörsamlega ótrúverðugur fýr í þessum kapp- ræðum aldarinnar. Hann er veiki punktur myndarinnar. Hollywood hefur jafnan verið mikið kratabæli, það hefur e.t.v. verið ætlunin hjá Howard að manna hlutverk spyrils- ins með ósannfærandi veifiskata til að gera hlut forsetans sem hláleg- astan. Af aukaleikurum er ástæða til að nefna trúverðuga frammi- stöðu Sams Rockwell sem James Reston, Jr.; Olivers Platt í hlut- verki Bobs Zelnick og Kevin Bacon hefði mátt fá tilnefningu fyrir túlk- un á Jack Brennan, aðalráðgjafa forsetans fyrrverandi Frost/Nixon er fyrst og fremst gerð fyrir nýja kynslóð bíógesta, einkum í Bandaríkjunum, sem hafa takmarkaða hugmynd um Water- gate-málið og víðtæk áhrif þess á ekki aðeins Bandaríkjamenn heldur alla heimsbyggðina. Djúpa skömm og útskúfun eins valdamesta manns á öldinni sem leið, manns sem gerði líka góða hluti sem eru löngu fallnir í gleymsku undir þykkri mykjuskán Watergate. Sú saga er harmleikur sem er sjálfsagt að haldið sé á lofti en sú söguskoðun sem kemur fram í myndinni minnir óneitanlega á orð hins fallna for- seta: „Ég fékk þeim sverð og þeir sneru því í sárinu.“ Háskólabíó Frost/Nixon bbbmn Leikstjóri: Ron Howard. Aðalleikarar: Frank Langella, Michael Sheen, Kevin Bacon , Rebecca Hall, Toby Jones, Matt- hew, Oliver Platt. 125 mín. Bandaríkin. 2008. SÆBJÖRN VALDIMARSSON KVIKMYND Ég gaf þeim sverð … Frost/Nixon „Sár afneitun Nixons endurspeglast í sterkum leik Langella.“ Richard M. Nixon (1913-1994), var 37. forseti Bandaríkjanna, og sat frá 1969–1974. Einnig var hann varaforseti þjóðariannar í forseta- tíð Dwight D. Eisenhower frá 1953- 1961. Í forsetakosningunum 1961 tapaði Nixon með minnsta mun fyrir John F. Kennedy, hinum unga og glæsilega frambjóðanda demó- krata. Tapið sat alla tíð í Nixon, þó hann fengi síðar sitt tækifæri til að fara með æðsta embætti þjóð- arinnar. Kennedyarnir áttu ítök á ýmsum stöðum og Kennedy kom mun betur út úr kappræðum í sjónvarpi, sem þá var ný bóla í for- setaslagnum. Svitadroparnir sem mynduðust á efri vör Nixons urðu á hvers manns vörum og honum fannst hann illa leikinn. Erfitt að kyngja tapinu við JFK PERÚSKA kvikmyndin The Milk of Sorrow var valin besta myndin á 59. kvikmyndahátíðinni í Berlín og hlaut að launum Gullbjörninn. Hafði hún betur gegn myndunum Messenger, sem fékk reyndar Silfurbjörninn fyrir besta hand- rit, með Woody Harrelson í aðal- hlutverki og My One and Only með Renée Zellweger. Silfurbjörninn fyrir bestu mynd kom í hlut tveggja mynda, annars vegar Gigante frá Úrúgvæ og hins vegar Everyone Else frá Þýskalandi. Íranski leikstjórinn Asghar Farhadi vann Silfurbjörninn sem besti leikstjóri fyrir mynd sína About Elly. Austurríska leik- konan Birgit Minichmayr vann Silfurbjörninn fyrir besta leik í aðalhlutverki í þýsku myndinni Everyone Else. Leikarinn Sotigui Kouyate frá Malí vann Silfur- björninn fyrir bestan leik í aðal- hlutverki í myndinni London Ri- ver. Reuters Gullbjörninn Formaður dómnefndar, Tilda Swinton, með leikkonunni Ma- galy Solier og leikstjóranum Claudiu Llosa sem fékk Gullbjörninn fyrir The Milk of Sorrow. Gullbjörninn fór til Perú

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.