Morgunblaðið - 01.09.2009, Síða 16

Morgunblaðið - 01.09.2009, Síða 16
Eftir Kristínu Heiðu Kristinsdóttur khk@mbl.is Ég er mjög þakklátur fyrirað hafa fengið að upplifaþann draum sem tiltölu-lega fáir fá að upplifa, að spila með heimsfrægri hljómsveit stóran hluta af ævinni. Margir eiga erfitt með að höndla það þegar slík- um ferli lýkur, en fyrir mig var það ótrúlega lítið mál,“ segir trymbillinn Anthony Leonard Woolnough, eða Tony eins og hann er ævinlega kall- aður. Tony er sultuslakur náungi, einstaklega æðrulaus og með glitr- andi skopskyn. Sem er vel við hæfi, því hann var trommari stóran hluta af ævi sinni í hinni frægu bresku glit- rokksveit The Glitter Band. Tony flutti til Íslands fyrir rúmum þremur árum, en hann fann ástina óvænt hér í norðrinu. „Örlögin leiddu mig og núverandi sambýliskonu mína sam- an, hana Láru Hönnu Einarsdóttur, en hún var leiðsögumaður minn í þessari ferð minni hingað til lands. Núna vil ég hvergi annars staðar búa en á Íslandi. Ég er líka í tveimur vinnum og hlýt því að vera orðinn sannur Íslendingur,“ segir hann og glottir skelmislega. Ellefu ára strákur í hljómsveit Tony ólst upp í bænum Great Yarmouth á austurströnd Bretlands, þar sem veiðar á fiskinum í hafinu og verkun hans var aðaluppistaða at- vinnulífsins. Ekki vann hann þó sjálfur mikið við fisk en tónlistar- hæfileikar hans komu aftur á móti fljótt í ljós. „Enginn vissi hvaðan þessi tónlistargáfa mín kom, því það var ekkert tónlistarfólk í minni fjöl- skyldu nema móðurafi minn sem hafði spilað á harmonikku. For- eldrar mínir studdu mig heilshugar og ég byrjaði að læra á fiðlu þegar ég var sjö ára og var í klassísku fiðlu- námi til fimmtán ára aldurs. Ellefu ára gamall var ég kominn í hljóm- sveit sem hét The young ones, en við vorum allir 11 ára sem skipuðum þá hljómsveit. Við komum fram op- inberlega nokkrum sinnum og allt frá því ég var 11 ára hefur tónlist verið mitt aðalviðfangsefni,“ segir Tony sem er jafnvígur á ýmis hljóð- færi, en hann var gítarleikari í þess- ari fyrstu hljómsveit sinni. „Ég spil- aði í mörgum böndum fram til rúmlega tvítugs og þegar ég var sex- tán ára var ég byrjaður að túra með Emi Sun, sem var hópur tónlistar- fólks sem ferðaðist um og spilaði op- inberlega.“ Áheyrnarprufan örlagaríka Þegar Tony var 22 ára urðu vatna- skil í lífi hans. „Það var í nóvember árið 1973 og ég á henni Barböru, þá- verandi kærustu minni og seinna eiginkonu minni, að þakka þetta hlutskipti, en hún rak mig á lappir og nánast skipaði mér að fara í áheyrn- arprufu til London hjá Gary Glitter sem þá var nýkominn úr tónleika- ferð til Ástralíu. Hann vantaði annan trommara í bandið sitt en ég vissi að rúmlega þrjú hundruð manns kæmu í þessa prufu og ég hafði enga trú á að ég hreppti hnossið, svo ég ætlaði Orðinn sannur Íslendingur Morgunblaðið/Eggert Nýtur hvers dags Tónlist hefur verið aðalviðfangsefni Tonys frá því hann var ellefu ára strákur. Hann flutti stúdíóið sitt með sér til Íslands frá London. Hann var á tónleika- ferðalögum tíu mánuði á hverju ári í 13 ár. Það var á árum glitrokksins þegar hann var með- limur í hljómsveitinni The Glitter Band. Nú býr hann á Íslandi og unir hag sínum vel. ekkert að fara. En sem betur fer þá sparkaði Barbara mér fram úr rúm- inu og eftir það gerðist allt mjög hratt. Þetta var frekar óraunveru- legt fyrir mig, ungan drenginn. Ég var ráðinn trommari í The Glitter Band á sunnudagskvöldi, glitrandi búningar voru saumaðir á okkur á mánudegi og á þriðjudegi vorum við komnir í stúdíó í upptöku fyrir hinn fræga tónlistarsjónvarpsþátt Top of the Pops. Næsta dag vorum við staddir í París að halda tónleika og fljótlega eftir það í Rainbow Theatre í London að spila á tónleikum. Þetta var „instant fame“ og ég var í raun skelfingu lostinn.“ Djamm og stuð í glitrokkinu Framundan voru þrettán ár, frá 1973-1986, þar sem Tony var á tón- leikaferðalögum tíu mánuði á hverju einasta ári. „Þetta var ævintýra- legur tími og ótrúleg lífsreynsla. Við túruðum um allan heim. Afríka er eina heimsálfan þar sem við héldum ekki tónleika. Reyndar stóð það til árið 1975 en þeim var aflýst vegna þess að heimamenn vildu hafa tvenns konar verð á tónleikamið- unum, eitt fyrir hvíta og annað fyrir svarta. Við vildum ekki taka þátt í því.“ Tony játar fúslega að rokklífið og frægðin hafi vissulega einkennst af djammi og ekki hafi verið skortur á kvenfólki. „En ég hætti að túra ár- ið 1986 þótt ég héldi áfram að spila með þeim og ég kom síðast fram með bandinu árið 2002 í Rússlandi.“ Missti besta vininn Skömmu eftir tónleikana í Rúss- landi greindist Gerry Shephard, einn af meðlimum hljómsveit- arinnar, með krabbamein. „Gerry var ekki bara besti vinur minn í hljómsveitinni, hann var minn besti vinur. Þetta var mjög átakanlegt en hann kvartaði aldrei. Ég sat yfir honum og annaðist hann ásamt kær- ustu hans á þessu lokatímabili lífs hans, en hann lést ári eftir að hann greindist. Það var mikil eftirsjá í honum. Auk þess að vera frábær vin- ur þá var hann mjög hæfileikaríkur tónlistarmaður og lagahöfundur.“ Tony segir að óhjákvæmilega sé mikil samvera og nánd meðal hljóm- sveitarmeðlima sem ferðast og spila svo mikið saman sem raunin var hjá þeim í The Glitter Band. „Við lifðum hver í annars vasa í fjöldamörg ár og því var það virkilega mikið áfall þeg- ar söngvari hljómsveitarinnar var dæmdur fyrir vörslu barnakláms í tölvu sinni og seinna fyrir að misnota börn á Taílandi. Við höfum ekki tal- ast við síðan þetta gerðist og ég skil ekki hvernig honum tókst að halda þessari sjúklegu hneigð sinni leyndri fyrir okkur í öll þessi ár, því nægar voru freistingarnar.“ Á sitt eigið stúdíó Þegar Tony flutti til Íslands seldi hann trommusettið sitt en hann flutti aftur á móti með sér hingað til lands upptökustúdíó sitt frá London sem hann hafði átt og rekið allt frá 1980. Hann hefur unnið fyrir Saga Film og Pegasus frá því hann flutti hingað. „Ég er aðallega í því að fá umboð eða leyfi fyrir tónlist sem not- uð er í auglýsingagerð, en þá er nauðsynlegt að vera vel tengdur inn í tónlistarheiminn. Það getur til dæmis verið nokkurra daga vinna að fá leyfi til að nota tónlist látins manns,“ segir Tony, sem vinnur einnig sem næturvörður á hóteli í Reykjavík. „Ég kann því vel og hef eignast marga góða vini í gegnum þá vinnu. Það hentar mér vel að vinna næturvaktir aðra hverja viku og „Þetta var „instant fame“ og ég var í raun skelfingu lostinn.“ sinna stúdíóvinnunni þess á milli. En vissulega var skrýtið að fara aftur að vinna undir stjórn einhvers, því ég hafði ekki gert það frá því ég var 22 ára, þegar ég vann á gasstöð í Man- chester.“ Sonurinn vill spila á Airwaves Tony heimsækir heimalandið Bretland árlega, þar sem hann á tvær systur og tvo bræður sem og aldraða móður. Þar býr líka eina barn hans, sonurinn Rory, sem er 23 ára. „Hann er á kafi í tónlist, rétt eins og ég. Hann er trommari í hljómsveitinni Rotary Ten en auk þess er hann laga- og textahöfundur. Hann og hljómsveit hans hafa áhuga á að spila á Airwaves hér á landi og vonandi verður af því einn daginn. Ég á von á honum í heimsókn í fyrsta sinn hingað til lands á þessu ári eða næsta og hlakka til að sýna honum Ísland.“ Tony er bjartsýnn á framtíðina og hann segir lífið vera gott. „Mitt lífs- mottó er að láta hverjum degi nægja sína þjáningu og njóta hans. Við höf- um fengið að kynnast því síðustu misserin að allt er breytingum háð og ekkert er öruggt, svo það er eins gott að njóta þess sem við höfum,“ segir Tony og brosir breitt. Breska glitrokksveitin The Glitter Band hét upphaflega The Glittermen og spilaði þá fyrst og fremst sem með- spilarar fyrir söngvarann Gary Glitter. En frá árinu 1973 fór hljómsveitin að gefa út hljómplötur undir eigin nafni og margoft sátu lög The Glitter Band á toppi breska vinsældarlistans. Dæmi um vinsælustu lög þeirra er: Angel face, Goodbye My Love og The Tears I Cried. Hljómsveitina skipuðu auk söngv- arans Gary Glitters, þeir Gerry Shep- hard, John Springate, Pete Phipps, Tony Leonard, Harvey Ellison og John Rossall. Enn þann dag í dag eru tvær hljómsveitir starfandi undir þessu nafni og í þeim eru gömlu hljómsveit- armeðlimirnir að Tony og Gerry Shep- hard frátöldum. Í þá gömlu góðu daga 16 Daglegt líf MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. SEPTEMBER 2009 Glitrandi Þeir voru skrautlegir strákarnir í hljómsveitinni The Glitter Band. Trommarinn Tony á hátindi frægðar sinnar.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.