Morgunblaðið - 01.09.2009, Síða 22

22 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. SEPTEMBER 2009
✝ ÞorsteinnBroddason fædd-
ist í Reykjavík, 16. júlí
1948. Hann varð
bráðkvaddur við
Svarthöfða í Borg-
arfirði 24. ágúst sl.
Foreldrar hans voru
Guðrún Þorbjarn-
ardóttir, f. á Bíldudal
10.1. 1915, d. 5.6.
1959, og Broddi Jó-
hannesson, f. í Litla-
dalskoti í Lýtings-
staðahreppi í
Skagafirði 21.4. 1916,
d. 10.9. 1994. Systkini Þorsteins eru
Guðrún, f. 22.8. 1941, Þorbjörn, f.
30.1. 1943, Ingibjörg, f. 23.6. 1950,
Broddi, f. 17.10. 1952, og Soffía, f.
4.6. 1959.
Fyrri eiginkona Þorsteins er Sig-
ríður Magnúsdóttir, f. 8.2. 1950.
Þau skildu. Börn þeirra eru: a) Vin,
f. 19.4. 1973, gift Daníeli Karli Ás-
geirssyni og eiga þau 2 börn, Stefán
Brodda, f. 25.5. 1995, og Eir Lilju, f.
11.7. 2001. b) Daði, f. 22.12. 1974,
kvæntur Maríu Helen Wedel, dóttir
þeirra er Sunna, f.
19.3. 2000.
Árið 1984 kvæntist
Þorsteinn Guðríði
Steinunni Odds-
dóttur, f. 11.3. 1948.
Sonur þeirra er Odd-
ur Broddi, f. 12.3.
1984.
Þorsteinn ólst upp í
Reykjavík en fjöl-
skyldan bjó öll sumur
í Sumarhúsum í
Skagafirði. Móðir
Þorsteins lést 1959 og
faðir hans kvæntist
Friðriku Gestsdóttur 1965. Þor-
steinn lagði stund á nám í hagfræði
við Lundarháskóla 1973-1979. Þor-
steinn sinnti ýmsum störfum en
kennsla var honum ávallt hugleikn-
ust og hann sneri ítrekað aftur til
kennslustarfa. Síðustu tíu árin var
Þorsteinn kennari við Klébergskóla
á Kjalarnesi.
Útför Þorsteins fer fram frá Nes-
kirkju í Reykjavík í dag, 1. sept-
ember, og hefst athöfnin kl. 15.
Meira: mbl.is/minningar
Pabbi hafði einstakan hæfileika
til að finna til með öðrum. Hann
hafði sérstaka samúð með börnum
og þau hændust að honum. Hann
missti mömmu sína ungur og ég
held að það hafi orðið til þess að
hann skildi að börn þjást meira en
þeir sem eldri eru. Hann hugsaði
nær aldrei um sjálfan sig en því
meir um aðra en var þó hamingju-
samasti maður sem ég hef þekkt.
Hann fann sér gleðiefni í öllu
mögulegu og var alltaf forvitinn og
fróðleiksfús. Það er lærdómsríkt
fyrir þá sem eru sífellt að reyna að
verða hamingjusamir með því „að
elska sjálfan sig“ (ég er ekki und-
anskilin).
Pabbi var hvers manns hugljúfi
og kom fram við alla af hlýju og
virðingu, því fremur sem þeir stóðu
neðar í samfélagsstiganum eða áttu
bágt á einhvern hátt. Hann var gíf-
urlega vel að sér um flesta hluti og
var leikandi skýr og hugmyndarík-
ur. Hann hafði einstaka máltilfinn-
ingu. Hann átti auðvelt með nám en
einhæfni og endurtekningar voru
honum kvöl.
Pabbi fór í háskólanám í þjóð-
hagfræði í Lundi, Svíþjóð árið 1973.
Hann sleppti mastersritgerð og fór
beint í doktorsnám. Mamma fór
með okkur börnin til Íslands jólin
1978 en pabbi sneri aftur til Íslands
vorið 1979 til að sjá um okkur og
lauk því aldrei námi. Það var dæmi-
gert fyrir forgangsröðun pabba.
Pabbi var kennari af guðs náð þó
ekki hefði hann kennarapróf. Hann
vakti alltaf áhuga nemandans með
eigin áhuga og skýrði efnið þannig
að maður skildi það í sögulegu og
fræðilegu samhengi. Hann var allt-
af hlýlegur og skemmtilegur en
aldrei óþolinmóður þó maður skildi
ekki strax. Pabbi reyndist fjölda
barna vel og hjálpaði mörgum sem
áttu við námserfiðleika að stríða á
skrið í námi og uppskar þakklæti
foreldra og barna. Hann var hug-
myndaríkur og ráðagóður í
kennslu. Til dæmis kenndi hann 12
ára stúlku í Hólabrekkuskóla sem
var ólæs og óskrifandi að lesa og
skrifa með því að tengja stafina við
myndir. Það var mikil gleði þegar
stúlkan gat skrifað foreldrum sín-
um kort.
Það er dæmigert fyrir ástand
menntamála að þessum góða kenn-
ara var sagt upp störfum í vor.
Skólinn hafði ekki leyfi til að neita
menntuðum kennurum um vinnu en
halda manni sem ekki hafði kenn-
arapróf. Forgangsröðunin er þann-
ig að fagpólitík gengur fyrir heill
barnanna okkar. Þjóðfélag okkar
verður hvorki vel menntað né rétt-
látt nema við breytum þessum
hugsunarhætti.
Stéttin sem ávöxt bestan bar
barni sérhverju stakkinn skar.
Prýði þjóðar og perla var
próflausir barnakennarar.
(Baldur Baldvinsson.)
Vin Þorsteinsdóttir.
Elsku besti pabbi minn.
Það er svo margt sem þú skildir
sem ég er bara rétt byrjaður að
skilja. Ég vildi að ég hefði fengið
meiri tíma til að skilja hlutina með
þér. Umfram allt annað skildir þú
alltaf hvað skipti mestu máli. Miss-
ir okkar eftirlifandi er óbærilegur
en ég mun reyna að miðla lífsvisku
þinni áfram til hennar Sunnu
minnar.
Daði Þorsteinsson.
Vertu blessaður Steini minn, það
var gaman að kynnast þér, þú
varst yndislegur maður. Þetta
verður ekki auðvelt fyrir dóttur
þína, barnabörnin þín eða mig. Það
er stórt það skarð sem myndast
núna við fráfall þitt. Þú og Lágholt
2b voruð að mörgu leyti miðpunkt-
ur hjá „litlu fjölskyldunni“. Hlýja
þín var óviðjafnanleg og hafði eng-
in takmörk. Börnin og barnabörnin
þín voru þér allt. Eitt skýrasta
dæmi þess var þegar þú og Systa
fluguð til Svíþjóðar til að kveðja
okkur áður en við fórum í heims-
reisuna, elduðuð handa okkur
lambalæri og fluguð svo til baka til
Íslands næsta dag. Þér og Systu
þótti ekki mikið mál að „skutlast“
200 km fram og til baka í Stykk-
ishólm með Stefán Brodda og Eiri
Lilju. Þær voru ófáar umræður
okkar við „viskusteininn“ fyrir ut-
an Lágholt 2b. Ég hlakkaði alltaf
til að koma í heimsókn og ræða
málin. Skerpa þín og innsæi voru
aðdáunarverð, þú varst svo litríkur
í hugsun. Þó hagfræði og pólitík
væru venjuleg umræðuefni okkar
þá var „pedagógík“ greinilega eitt
af uppáhaldsumræðuefnum okkar
beggja þar sem umræðan endaði
oftast þar. Mér þótti einstaklega
gaman að því hve hugfanginn þú
varst af rannsóknarverkefni mínu.
Því miður varð aldrei af því að ég
kæmi upp í Klébergsskóla og tal-
aði við nemendur þína um lífeðl-
isfræði eins og þú hafðir beðið mig
um.
Vin, Stefán Broddi, Eir Lilja,
Systa, Oddur Broddi, Daði, María
og Sunna. Minningar um „afa“
Steina verða okkur sem næring
sem mun veita okkur hamingju um
ókomin ár, gera okkur að betri
manneskjum. Ég var stoltur af því
að vera tengdasonur þinn, ég var
stoltur af því að vera vinur þinn.
Daníel Ásgeirsson.
Hann afi Steini (Þorsteinn
Broddason) var ótrúlega sérstök
manneskja. Hann var alltaf til í að
gera allt mögulegt, hann var alltaf
ánægður, hann var alltaf til í tusk-
ið. Hann var frábær afi sem var
alltaf til staðar fyrir okkur, fyrir
hvað sem við þurftum. Seinasta
skipti sem við sáum elsku afa okk-
ar var þegar hann keyrði hring í
kringum Stykkishólm og kíkti til
okkar og kvaddi okkur þar sem við
vorum á dönsku dögunum. Hvern
hefði grunað að það væri síðasta
sinn sem við fengum að sjá afa.
Hann kenndi mér (Stefán Broddi)
allt sem ég hef lært í íslensku
(allavega 90%) og hjálpaði mér
með öll hin fögin, hann hafði ein-
staka kennarahæfileika. Hann var
maður sem kunni að lifa lífinu og
var alltaf ánægður. Bíltúrarnir
voru æðislegir. Hann var góð
manneskja sem við munum alltaf
muna eftir.
Við elskum afa og hann mun lifa
áfram í minningum okkar um alla
tíð. Við söknum hans svo mikið.
Það er ekki ennþá liðin vika síðan
við sáum hann síðast.
Stefán Broddi og Eir Lilja
Daníelsbörn
Mig langar til að minnast með
nokkrum orðum fyrrverandi eig-
inmanns míns, hans Steina
Brodda. Þótt hjónaband okkar
hafi ekki verið langlíft í árum talið
urðum við þeirrar gæfu aðnjótandi
að eignast saman tvö yndisleg
börn, þau Vin og Daða. Sama ár
og við giftumst fluttum við út til
Lundar í Svíþjóð þar sem Steini
fór í háskólanám. Á þessum tíma
var Svíþjóð einkar vinsælt land
meðal íslenskra námsmanna og
flykktust þeir þangað unnvörpum.
Fljótlega varð heimili okkar
Steina að nokkurs konar umferð-
ar- og sálfræðimiðstöð fyrir land-
ann. Helgaðist það einkum af því
að Steini tók öllum opnum örmum,
jafnt að nóttu sem degi, og vildi
hvers manns vanda leysa. Var þá
oft setið fram eftir nóttum og mál-
in rædd í þaula og brotin til
mergjar og þá var hann Steini nú í
essinu sínu! Og alltaf kom maður í
manns stað og sumir dvöldu leng-
ur en aðrir, jafnvel svo skipti mán-
uðum. Oft fór það svo að náms-
lánin þoldu illa þessa gestrisni og
ég man að stundum var ekki til
nema kannski hálfur hveitipoki og
smávegis molasykur í kari og
kannski vika í næstu námslán! En
alltaf gat hann Steini búið eitthvað
til úr þessu, bakað hina ýmsu
platta og skonsur sem héldu í okk-
ur lífinu síðustu dagana.
Samskipti okkar Steina í sam-
bandi við börnin hafa alltaf verið
mjög góð og svona eftir á að
hyggja sé ég að það var ekki síst
vegna þess að hann leyfði mér að
ráða ferðinni! En það er einmitt
svo lýsandi fyrir hann, allar hans
gerðir höfðu það eitt að markmiði
að vera þeim til góðs, alla tíð. Eins
vorum við, ég og dætur mínar
þrjár, alltaf velkomnar á heimili
hans og Systu og þær minnast
hans allar fyrir hans einstöku
sósugerðarlist.
Ég ætla ekki að hafa þessi orð
fleiri en vil að lokum nefna eitt.
Að kvöldi 24. ágúst var ég með
símann í höndunum að senda
skilaboð til einnar dóttur minnar
þess efnis að amma hennar, móðir
mín, hefði dáið þennan sama dag
fyrir 20 árum síðan. Einmitt þá
hringdi Vin og sagði mér dán-
arfregnina. Þau voru svo góðir
vinir, mamma og Steini. Þær eru
skrítnar tilviljanirnar stundum.
Ég vil svo bara kveðja þig
Steini minn og þakka þér sam-
veruna.
Sigríður Magnúsdóttir
Þorsteinn Broddason
Blíður glaður,
fyrirtaksmaður,
aufúsugestur
börnunum bestur.
Sárt er að kveðja,
ekki okkar að velja.
„The purpose of life is to
have a life of purpose“.
Farðu vel, höfðingi, þú
gerðir lífið betra. Gott að
hafa þekkt þig, þín er sárt
saknað biðjum að heilsa.
Guðrún (Gunna tunna),
Risto og börn.
HINSTA KVEÐJA
 Fleiri minningargreinar um Þor-
stein Broddason bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
systir, mágkona og amma,
ERNA MARÍA LUDVIGSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni föstudaginn
4. september kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þau sem vilja
minnast hennar láti líknardeildina í Kópavogi njóta
þess, sími 543 1159.
Haraldur Sch. Haraldsson,
Pétur Albert Haraldsson, Berglind Johansen,
Unnur María Haraldsdóttir, Helgi Bjarnason,
Haraldur Ludvig Haraldsson,
Pétur Ludvigsson, Nína Birgisdóttir
og barnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
SIGURÐUR BRYNJAR SIGURÐSSON,
Sunnuhlíð 21a,
Akureyri,
áður til heimilis á Hellu,
Grenivík,
lést á dvalarheimilinu Hlíð föstudaginn 28. ágúst.
Útför hans fer fram frá Glerárkirkju fimmtudaginn 3. september
kl. 13.30.
Sigríður Sigurjónsdóttir,
Sólveig Brynjarsdóttir, Björn Aðalsteinsson,
Elín Brynjarsdóttir, Guðmundur V. Guðmundsson,
Bessi Brynjarsson, Hafdís Garðarsdóttir,
afa- og langafabörn.
✝
Elskuleg dóttir okkar, móðir og systir,
BYLGJA BJARNADÓTTIR,
lést mánudaginn 24. ágúst.
Útförin fer fram frá Siglufjarðarkirkju laugardaginn
5. september kl. 10.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Aðalheiður Angantýsdóttir,
Bjarni B. Vilhjálmsson,
Aníta Heiða Kristinsdóttir
og systkini hinnar látnu.
✝
Ástkær sonur okkar og bróðir,
KRISTJÁN PÁLSSON,
lést á Landspítalanum í Kópavogi, deild 20,
fimmtudaginn 27. ágúst.
Viljum þakka starfsfólki vel unnin störf í gegnum
árin.
Páll Kristjánsson, Sigríður Sigurjónsdóttir,
Sigríður Sigurjónsdóttir, Reynir Gunnarsson,
Viðar Örn Pálsson,
Hafdís Pálsdóttir,
Sandra Pálsdóttir,
Erla Pálsdóttir,
Jóna Valdís Reynisdóttir,
Þóra Dögg Reynisdóttir,
Sigurjón Arnar Reynisson.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
HREIÐAR KARLSSON,
Laugarbrekku 5,
Húsavík,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans í Fossvogi
laugardaginn 29. ágúst.
Jarðsungið verður frá Húsavíkurkirkju laugardaginn
5. september kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast
hans er bent á Orgelsjóð Húsavíkurkirkju. Gjafakort fást í Blómabúðinni
Esar, Húsavík.
Jónína Á. Hallgrímsdóttir,
Hallgrímur Hreiðarsson, Dagmar Kristjánsdóttir,
Kristjana Hreiðarsdóttir, Áki Áskelsson,
Herdís Hreiðarsdóttir, Björn Maríus Jónasson,
Karl Hreiðarsson, Unnur Ösp Guðmundsdóttir
og barnabörn.