Organistablaðið - 01.10.1968, Side 11

Dr. Páll ísólfsson 75 ára
í tilefni þessa merkisafmælis Páls ísólfssonar langar mig að' skrifa
nokkrar línur um sainstarf Fálkans við Pál. Þegar ég var ungur
maður í Lúðrasveit Reykjavíkur, stjórnaði Páll liljómsvei'inni. Mun
það liafa veríð við konungskomuna 1921, að ég veitti Páli alveg sér-
stáka at'hygli á Þingvöllum. Hann var ungur og glæsilegur maður,
tiltölulega nýkominn frá námi, og heillaðist ég mjög af persónu-
leika lians og glæsibrag.
Ég hætti fljótlega að leika með lúðrasveitinni, og þannig fyrntist
yfir kynni okkar Páls um langt skeið. Páll kom iðulega í Mjóm-
plötudeild Fálkans, meðan liann var forstöðumaður tónlrstardeildar
Ríkisútvarpsins, til þess að kaupa og panta liljómplötur.
Áður en Páll varð sextugur árið 1953, kom Ragnar Jónsson í
Smára að máli við mig um, að æskilegt væri að fá Pál til þess að
leika inn á hljómplötur. Ég sá strax, að 'þetta væri mjög góð hug-
myr.d, enda var Páll glæsilegur túlkandi orgeltónverka Bachs. Þessu
var hrundið í framkvæmd, og lék Páll inn allmikið af verkutn Bachs
í AI! Soul’s Cliuroh í London. Var þetta fyrst gefið út á sex hrað-
gennum plötum 78 sn., í alhúmi, en skömmu síðar lét Fálkinn færa
það yfir á eina stóra LP plötu ALPC 6.
Gagnrýni i brezka tímaritinu „The Gramophone“ var svo lofsam-
leg, að við, sem hlut áttum að rnáli, glöddumst mjög. Sagt var þar,
að Páll væri einn bezti túl'kandi Baohs, er þá væri uppi, og var
gerður samanburður á honum og Germani.
Næst urðum við Páll ásáttir uin, að við skyldum gefa úl fleiri
plötur með verkum lians, og var það úr, að hann lék inn á tvær
hæggengar LP-plötur, CPMA 5 og 6, þar sem hann túlkaði sum
helzlu verk hinna mestu höl'unda orgeltónlistar. Gagnrýni í „The
Gramophone“, sem birtist í júlí 1962, var ákaflega hagstæð, eins og
sjá má af eftirfarandi úrdrætti:
,Mikið al' tónlistinni er sérlega aðlaðandi. Tilbrigði Sweelincks
uin þjóðlagið: „Mein junges Löben hat ein end“ — eru sérs'aklega
heillandi. Hin glæstu verk á annarri plötuhlið ef'ir Pachelbel og
Buxtelnide hafa öll verið leikin á hljómplötur af Walter Kraft, hin
fvrri í Ottobeuren og hin síðari nú nýlega í Liibeck, en prélúdían
ORGANISTABLAÐIÐ 1 1